Krok, serce, oddychanie zsynchronizowane podczas biegu… Jak to się nazywa?

Tło: Nie byłem najzdolniejszym dzieckiem - wciąż nie jestem dorosły - i nie lubiłem biegać, ponieważ szybko się wyczerpałem i / lub dostałem bólu. Generalnie unikałem wysiłku.

Pewnego razu, kiedy miałem około 10 lat, pamiętam bieganie do domu ze szkoły i wcale się nie wyczerpałem. To było około 1 mili. Zwykle mogłem dostać się na odległość może nawet 1/3 mili, zanim zabrakło mi tchu i musiałem iść.

To mnie naprawdę zaskoczyło i próbowałem powtarzać to wiele razy bez powodzenia.

Wyglądało to tak, jakby moje kroki + serce + oddychanie były w „synchronizacji”, w przenośni. Ale nie mogłem wymyślić, jak je „zsynchronizować”.

Pytanie: Czy istnieje na to termin? I / lub szkolenie, aby to poprawić?

— Byran Zaugg
źródło

Wystąpił przypadek. Coś w stylu, gdy jesteś na linii skrętu w lewo i widzisz, że wszystkie sygnały skrętu w lewo powoli się synchronizują. Ponieważ są one mechaniczne i liczniki czasu, wydarzy się to ponownie. Możesz lub nigdy nie zauważysz tego ponownie. Nie jest to jednak wskaźnik poziomu sprawności.

— BryceH

Myślę, że to, co opisałeś w swoim pytaniu, nazywa się High Runner?

— derPoltergeist

@ Grohlier, powiedziałbym, że to całkiem zbieg okoliczności. Nie wierzysz, że istnieje jakaś widoczna przyczynowo-skutkowa przyczyna, dlaczego tak łatwo było mi przy tej jednej okazji?

— Byran Zaugg

Kiedy mówię „w synchronizacji”, mam na myśli w przenośni. Zredagowałem pytanie, aby to odzwierciedlić.

— Byran Zaugg

Wątpliwe jest, aby twoje tętno było zsynchronizowane; tak naprawdę nie można tego stwierdzić bez monitorowania. Możesz zmierzyć swój krok: zwykle wynosi on około 160 (kroków na minutę), a wielu konwencjonalnych guru mówi o 180 lepiej z różnych powodów.

Twój oddech i krok można dopasować, a to wszystko jest znane jako wzorce sprzęgania ruchowo-oddechowego , a kroki idą zgodnie z PSF (preferowana częstotliwość kroków).

W 2012 r. Przeprowadzono analizę, w której nieco to przeanalizowano , a jednym z interesujących wniosków jest to, że nie jesteś tak wydajny w przypadku konkretnego wzorca sprzężenia:

Zmienność sprzężenia była największa podczas PSF, co wskazuje na badanie strategii sprzęgania w poszukiwaniu strategii częstotliwości sprzęgania przy najmniejszym zużyciu tlenu. W przeciwieństwie do przekonania, że zwiększenie siły sprzężenia częstotliwości zmniejszy zużycie tlenu; wyniki te wskazują, że to zwiększona zmienność sprzężenia częstotliwości powoduje niższe zużycie tlenu.

To prawda, że badanie to dotyczyło spacerowiczów, ale myślę, że nadal ma znaczenie. W moim przypadku jest więcej niż jedno połączenie, a przejście między nimi jest tam, gdzie są najlepsze wyniki.

Anegdotycznie, im lepsza podstawa sprawności, tym łatwiej będzie ci zmienić krok, zwiększyć pułap tlenowy i ogólnie łatwiej będzie zmieniać biegi.

— Eric
źródło

Świetna informacja. Zajrzę do nich.

— Byran Zaugg