zamknij skrypt powłoki z podpowłoki

Rozważ ten fragment:

stop () {
    echo "${1}" 1>&2
    exit 1
}

func () {
    if false; then
        echo "foo"
    else
        stop "something went wrong"
    fi
}

Zwykle funcwywołanie powoduje zakończenie skryptu, co jest zamierzonym zachowaniem. Jednak jeśli jest wykonywany w podpowłoce, na przykład w

result=`func`

nie wyjdzie ze skryptu. Oznacza to, że kod wywołujący musi za każdym razem sprawdzać status wyjścia funkcji. Czy istnieje sposób, aby tego uniknąć? Czy po to set -ejest?

Państwo mogłoby zabić oryginalną powłokę ( kill $$) przed wywołaniem exit, a to pewnie dzieło. Ale:

• wydaje mi się to raczej brzydkie
• pęknie, jeśli masz tam drugą podpowłokę, tzn. użyj podpowłoki wewnątrz podpowłoki.

Zamiast tego możesz użyć jednego z kilku sposobów przekazania wartości w Bash FAQ . Niestety większość z nich nie jest taka świetna. Być może utknąłeś sprawdzając błędy po każdym wywołaniu funkcji ( -ema wiele problemów ). Albo to, albo przejdź na Perla.

Możesz zdecydować, że na przykład status wyjścia 77 oznacza wyjście z dowolnego poziomu podpowłoki i wykonaj

set -E
trap '[ "$?" -ne 77 ] || exit 77' ERR

(
  echo here
  (
    echo there
    (
      exit 12 # not 77, exit only this subshell
    )
    echo ici
    exit 77 # exit all subshells
  )
  echo not here
)
echo not here either

set -Ew połączeniu z ERRpułapkami przypomina trochę ulepszoną wersję set -e, ponieważ pozwala zdefiniować własną obsługę błędów.

W zsh pułapki ERR są dziedziczone automatycznie, więc nie potrzebujesz set -E, możesz również definiować pułapki jako TRAPERR()funkcje i modyfikować je $functions[TRAPERR], np.functions[TRAPERR]="echo was here; $functions[TRAPERR]"

Alternatywnie kill $$, możesz również spróbować kill 0, będzie działać w przypadku zagnieżdżonych podpowłok (wszystkie osoby wywołujące i proces poboczny otrzymają sygnał)… ale wciąż jest brutalny i brzydki.

Spróbuj tego ...

stop () {
    echo "${1}" 1>&2
    exit 1
}

func () {
    if $1; then
        echo "foo"
    else
        stop "something went wrong"
    fi
}

echo "shell..."
func $1

echo "subshell..."
result=`func $1`

echo "shell..."
echo "result=$result"

Otrzymuję wyniki ...

# test_exitsubshell true
shell...
foo
subshell...
shell...
result=foo
# test_exitsubshell false
shell...
something went wrong

Uwagi

• Sparametryzowano, aby umożliwić przeprowadzenie iftestu truelub false(patrz 2 przebiegi)
• Kiedy iftest falsesię kończy, nigdy nie osiągamy podpowłoki.

(Odpowiedź specyficzna dla Bash) Bash nie ma pojęcia wyjątków. Jednak z zestawem -o errexit (lub odpowiednikiem: zestaw -e) na poziomie zewnętrznym nieudane polecenie spowoduje zamknięcie podpowłoki z niezerowym statusem wyjścia. Jeśli jest to zestaw zagnieżdżonych podpowłok bez warunków warunkowych wokół wykonywania tych podpowłok, skutecznie „zwija” cały skrypt i kończy działanie.

Może to być trudne przy próbie włączenia bitów różnych kodów bash do większego skryptu. Jedna porcja bash może działać sama, ale gdy zostanie wykonana w errexit (lub bez errexit), zachowuj się w nieoczekiwany sposób.

[192.168.13.16 (f0f5e19e) ~ 22:58:22] # bash -o errexit / tmp / foo
coś poszło nie tak
[192.168.13.16 (f0f5e19e) ~ 22:58:31] # bash / tmp / foo
coś poszło nie tak
Ale i tak tu dotarliśmy
[192.168.13.16 (f0f5e19e) ~ 22:58:37] # cat / tmp / foo
#! / bin / bash
zatrzymać () {
    echo „$ {1}”
    wyjście 1
}

jeśli fałszywe; następnie
    echo „foo”
jeszcze
    (
        przestań „coś poszło nie tak”
    )
    echo „Ale i tak tu dotarliśmy”
fi
[192.168.13.16 (f0f5e19e) ~ 22:58:40] #

Mój przykład wyjścia w jednej linijce:

COMAND || ( echo "ERROR – executing COMAND, exiting..." ; exit 77 );[ "$?" -eq 77 ] && exit