Dlaczego jedna z par w sieci Ethernet nie sąsiaduje?

9

Wiem, że skręcone pary Ethernet mają dwa standardy, jak na poniższym rysunku: Standardy Ethernet dla skręconych par

Pary są skręcone, aby uniknąć przenikania.

Ale dlaczego w obu standardach jest jedna para, która nie sąsiaduje (pin 3 zawsze łączy się z pinem 6)?

Kiedyś mam zły długi kabel, który działał sporadycznie. Zostało wykonane ze wszystkimi ringssąsiadującymi z nimi odpowiednimi tips. Po poprawieniu działało dobrze.

Ale jestem pewien, że widziałem już krótki kabel, który również działał dobrze. Dlatego musi istnieć efekt, że ta konfiguracja unika tego, którego przejrzałem i nie znalazłem.

— Tinti
źródło

3

Transmisja danych wykorzystuje sygnalizację różnicową, w parze dwa przewody mają przeciwną biegunowość. Obniża to wrażliwość na zakłócenia zewnętrzne i zakłócenia krzyżowe (między różnymi parami kabli).

Para 3,6 nie sąsiaduje tylko w gnieździe. Wszystko inne to przylega. Niedostosowanie w gnieździe powoduje niewielką różnicę w interferencjach, ale zapewnia zgodność z telefonem, który korzysta z głównej pary centralnej (4,5)

Jak komentuje Tinti. Jeśli do transmisji zastosowanego sygnału różnicowego nie użyto skrętki (nazwanej parą rozdzieloną), przesłuchy gwałtownie wzrosną, a takie łącze nie będzie działać więcej niż 10m. (UPD: nie więcej niż 10 mw trybie Full Duplex, czyli w większości przypadków jest wykrywane automatycznie)

— mmv-ru
źródło

1

Zatem problemem może być to, że nie podłączając standardu TIA / EIA 568 (A lub B), nie można uzyskać TX / RX na tej samej skrętce. Innymi słowy, nie unikasz rozmowy krzyżowej.

— Tinti,

8

Ale dlaczego w obu standardach jest jedna para, która nie sąsiaduje (pin 3 zawsze łączy się z pinem 6)?

Wraca to do kompatybilności w okablowaniu systemu telefonicznego. Jest oparty na standardzie TIA / EIA 568. Do pierwszego obwodu głosowego użyto środkowej pary (4,5). następna para (wychodząca ze środka - 3,6) dotyczyła drugiej linii telefonicznej. Ma to sens, ponieważ po raz pierwszy zastosowano okablowanie ethernetowe w okablowaniu systemu telefonicznego (kategoria 3).

Istnieje niewielka różnica między dwoma standardami TIA / EIA 568 (A lub B), ale pozostawię to ćwiczenie tobie.

— Ron Maupin
źródło

Miły! Ale czy jest jakiś efekt elektryczny, który sprawia, że budowanie kabla w ten sposób jest bardziej odporne na zakłócenia, czy jest to wyłącznie powód historyczny?

— Tinti,

2

@Tinti - To historyczne, ale praktyczne. Dzięki temu zainstalowany kabel może być używany zarówno do telefonu, jak i danych. Telefony używają najbardziej wewnętrznej pary jako pierwszej linii, a następnej najbardziej zewnętrznej pary dla drugiej linii. Zainstalowany system kablowy jest bardzo drogi (zwłaszcza jeśli jest wykonany poprawnie), a elastyczność pozwala uniknąć dwóch oddzielnych instalacji kablowych.

— Ron Maupin

2

@ Tinti Najważniejszą rzeczą jest to, że masz TX + / TX- i RX + / RX- w rzeczywistości w parach, a nie w dwóch parach; wtedy pojawią się problemy z przesłuchami. To jak jazda w lewo lub w prawo; powód, dla którego robisz to w swoim kraju, nie jest tak ważny, jak to, że jedziesz po właściwej stronie.

— richardb

@richardb dzięki! Myślę, że mój problem był naprawdę rozmową, ponieważ miałem długi kabel.

— Tinti

2

Ale dlaczego w obu standardach jest jedna para, która nie sąsiaduje (pin 3 zawsze łączy się z pinem 6)?

Standardy telefoniczne tradycyjnie umieszczają pierwszą parę na środku, następnie drugą parę okalającą ją, a następnie trzecią parę okalającą ją i tak dalej. Złącza z serii RJ zostały zaprojektowane w taki sposób, aby można było podłączyć mniejszą wtyczkę do większego gniazda, a ona skończyłaby na środku, a ten układ okablowania oznaczał, że podłączenie mniejszej wtyczki do większego gniazda spowodowałoby rozsądne połączenie.

Działa to dobrze przy niskich częstotliwościach głosu i starych systemach danych o niskiej prędkości, ale było słabe dla przesłuchów. podatność na hałas, odbicia itp. przy wyższych częstotliwościach. Im większa liczba par w tym układzie, tym gorsza jest wydajność wysokich częstotliwości.

Standard okablowania z każdą parą przewodów na parze sąsiadujących styków byłby najlepszy z punktu widzenia wydajności wysokiej częstotliwości, ale byłby brak jakiejkolwiek kompatybilności wstecznej z istniejącymi standardami telekomunikacyjnymi.

Standard stosowany w przypadku sieci Ethernet jest kompromisem. Dwie centralne pary są ułożone w taki sam sposób, jak w tradycyjnym okablowaniu telefonicznym, zapewniając zgodność z aplikacjami telefonicznymi, które wykorzystują tylko dwie pierwsze pary. Dwie zewnętrzne pary są ułożone w sposób, który optymalizuje ich działanie przy dużych prędkościach.

Kiedyś mam zły długi kabel, który działał sporadycznie. Został wykonany ze wszystkimi pierścieniami sąsiadującymi z odpowiadającymi im końcówkami. Po poprawieniu działało dobrze.

Podczas wykonywania sygnalizacji różnicowej na skręconych parach ważne jest, aby para połączeń sygnałowych znajdowała się na skrętce. Jeśli dwie linie z pary sygnałów są podzielone na dwie różne pary skręcone, jest to znane jako „para rozdzielona” i będzie miało znacznie gorsze przesłuchy i działanie EMC niż powinno.

Dlatego kabel musi pasować do układu par, którego oczekują urządzenia.

Ale jestem pewien, że widziałem już krótki kabel, który również działał dobrze. Dlatego musi istnieć efekt, że ta konfiguracja unika tego, którego przejrzałem i nie znalazłem.

Problemy z integralnością sygnału pogarszają się wraz ze wzrostem długości kabla.

— Peter Green
źródło