Czy mogę uniemożliwić ruch po przekątnej eksplorację większej części mapy?

Czy na siatce kafelków, w której ruch w dowolnym z 8 kierunków zajmuje dokładnie taką samą liczbę tur (zasady stylu szachownicy), czy mogę zapobiec wyświetlaniu większej liczby nowych ruchów po przekątnej przez ruch po przekątnej?

Na przykład: Jesteś czerwonym polem na obrazku poniżej. Zielone komórki są obecnie widoczne (kwadratowe pole widzenia). Możesz przesunąć odległość jednego kafelka w dowolnym z ośmiu kierunków.

Poruszając się na północny wschód , odkryjesz 13 nowych płytek (pokazanych na niebiesko). Jeśli zamiast tego przejdziesz na południe , odkryjesz tylko 7 nowych płytek (pokazanych na fioletowo).

Jak sprawić, by podróżowanie w każdym kierunku było równie korzystne dla eksploracji?

Dungeons and Dragons 3.5 (RPG na papierze) ma rozwiązanie stosowane zarówno do obliczeń ruchu, jak i promienia siatki: ruch po przekątnej kosztuje 1,5, co kosztuje ortogonalność. Ponieważ przekątna kwadratu jednostkowego wynosi około 1,414, 1,5 jest dość blisko.

Ponieważ D&D 3.5 obsługuje tylko ruchy całkowite, sposób, w jaki jest to obliczane, polega na tym, że ruch ortogonalny kosztuje „jedno pole”. Twój pierwszy ruch po przekątnej kosztuje tylko „jeden kwadrat”, ale druga przekątna kosztuje „dwa kwadraty”. Zamieniasz jeden i dwa kwadraty dla każdego ruchu po przekątnej. Wdrożenie tej reguły ruchu w grze rozwiąże kilka problemów z ruchem ukośnym.

Jak pokazuje ten schemat, ta reguła ruchu tworzy rozsądne przybliżenie okręgów, a także nie jest wyłączana o więcej niż 1 w porównaniu z rzeczywistą odległością (w odległości 15 jednostek od początku).

Jeśli twój promień widzenia / eksploracji jest również obliczany w ten sposób, ruch po przekątnej i odkrycia po przekątnej będą tak bliskie lub dalekie, jak odkrycia ortogonalne.

Musisz zmienić kształt pola widzenia.

Tak więc, gdy poruszasz się w dowolnym kierunku, widoczna jest taka sama liczba nowych kwadratów.

Oto jedna z możliwości:

Aby ruch ukośny i ortogonalny ujawniał w przybliżeniu ten sam obszar, potrzebujesz dwóch rzeczy (z których każda, sama, została już zasugerowana w innej odpowiedzi lub komentarzu):

1. Przybliżony okrągły widok :

   

   Samo w sobie nie da to dokładnie takiego samego ujawnionego obszaru dla obu rodzajów ruchu. Na przykład na powyższym obrazie ruch ortogonalny ujawnia 9 kwadratów, a ruch ukośny ujawnia 13. Jest to jednak nadal lepszy niż stosunek 13/7 dla kwadratowego obszaru widoku w twoim przykładzie.

   W rzeczywistości, wraz ze wzrostem promienia widoku, stosunek obszarów ujawnionych na krok po przekątnej / ortogonalnym dąży do √2 ≈ 1,414 dla obszaru kołowego, podczas gdy ten sam stosunek dla pola widzenia kwadratowego dąży do 2.

2. Wolniejszy ruch po przekątnej :

   W prawdziwym życiu spacer po przekątnej przez kwadratowe pole zajmuje więcej czasu niż spacer po jednej ze stron. W rzeczywistości zajmuje to około √2 ≈ 1,414 razy dłużej. Jeśli chcesz, aby ruch w grze wydawał się realistyczny, powinieneś to zrobić również w swojej grze.

   W praktyce 3/2 = 1,5 to całkiem dobre przybliżenie √2. Zatem możesz po prostu sprawić, aby każdy krok ortogonalny zajął dwie jednostki czasu, a każdy krok po przekątnej zajął trzy. W powyższym przykładowym obszarze widoku daje to 9/2 = 4,5 ujawnionych kwadratów na jednostkę czasu dla ruchu ortogonalnego, a 13/3 = 4,33 ujawnionych kwadratów na jednostkę czasu dla ruchu po przekątnej. Całkiem blisko, co?

   Alternatywnie, jeśli chcesz trzymać się „1 krok = 1 jednostka czasu” dla ruchu ortogonalnego, możesz użyć czegoś takiego jak sugerowany system D&D Dane i sprawić, że co drugi krok po przekątnej zużyje dodatkowy obrót. (Jeśli to zrobisz, musisz podać każdej jednostce wyraźny licznik wykonanych kroków po przekątnej; w przeciwnym razie możesz skończyć z exploitami, na przykład E, NE, E, NE, ... . sekwencji ruchu, dzięki czemu gracz, aby zbadać szybciej niż to było zamierzone).

Ponieważ używasz siatki i wiesz, w którym kierunku podąża użytkownik, nic nie stoi na przeszkodzie, aby dostosować wcześniejszą odpowiedź i użyć różnych pól widzenia w zależności od kierunku.

Na przykład możesz rozszerzyć pole, tak aby obejmowało narożniki podczas podróży w głównych kierunkach i zmniejszyło je o dwa kwadraty na każdym końcu w skrzyniach po przekątnej, aby każdy odkrył 9 kwadratów.

Inną alternatywą w zależności od tego, jak działa oświetlenie, byłoby lepsze przybliżenie okręgu z wygładzaniem krawędzi, aby częściowo odsłonić niektóre kwadraty.

A może zamiast mieć ustalony zasięg widzenia, obszar widoczności gracza zależy od kierunku, w którym gracz był skierowany, a także od kierunku, w którym gracz był skierowany w ostatnich kilku turach (gracz, który poruszał się na północ, może natychmiast zrób krok na południe, ale może zająć kilka obrotów, aby uzyskać maksymalną odległość oglądania w tym kierunku). Gracz, który kieruje się na północ wąskim korytarzem do dużego pokoju i kontynuuje podróż na północ, miałby ograniczoną widoczność na wschód i zachód i prawdopodobnie powinien. Gdy gracz przestaje się poruszać, system może automatycznie „eksplorować” niewidoczne obszary, które znajdują się w aktualnym promieniu wzroku gracza, ale gdy gracz aktywnie porusza się, pole widzenia powinno być bardziej ograniczone.

Jako alternatywę dla bardziej złożonego pola widzenia (które, jak omówiono powyżej, dodaje własne problemy z powodu ograniczeń układu opartego na siatce), możesz spróbować naśladować efekt ruchu w grze, która nie jest oparta na dyskretnym krata. Tam, gdzie możliwy jest swobodny ruch, ruch po przekątnej jednej jednostki byłby dokładnie taki, a nie ~ 1,41 jednostki ruchu widzianej z kwadratową siatką.

Chociaż nie możesz wymusić ruchu pojedynczej jednostki bez utraty descreet gridu (co znacznie zmieniłoby Twój projekt gry), być może mógłbyś śledzić dodatkowy ruch podjęty i upuścić ruchy później: śledź dodatkowe 0,41 s, a gdy sumują się one później niż 1.00 niech ta jednostka pominie ruch. Lub na odwrót: uważaj przekątną za normalną, zsumuj 0,41 dla każdego ruchu poziomego lub pionowego i dodaj dodatkowy kredyt za ruch, który jest większy niż 1 (lub 1,41 dla ruchu ukośnego).

Musisz uważać, jak przedstawisz to swoim graczom w sposób, który sprawi, że będzie wyglądał zarówno gładko, jak i sprawiedliwie. W scenariuszu z wieloma graczami takie zmiany mogą stać się czymś, co gracze wykorzystują strategicznie - może to stanowić problem lub może istnieć naturalny sposób na połączenie tego z mechaniką gry (być może pozwolą graczom na przechowywanie małej kwota „niewykorzystanego kredytu na ruch”, którą mogą wykorzystać, aby szybko zareagować w późniejszym czasie i mieć dodatkowe 0,41 s ruchu na zasilenie (lub wyciągnięcie) z tej puli.

To działałoby najlepiej, gdyby jednostki kontrolujące gracza poruszały się o jedną jednostkę w każdej turze. Na przykład trzy punkty ruchu mogą być użyte jako trzy ruchy w poziomie lub dwa ukośne z 0,16 pozostawionymi w puli na później. Gdy osiągnie 1,00, gracz otrzymuje „wolny” hor / bardzo ruch, a przy 1,41 darmowy przekątny. Możesz ograniczyć dodatkową wartość 1,5, aby zmusić ją do użycia lub zagubienia w tym momencie, aby powstrzymać gracza od przechowywania tej zgromadzonej energii przez wieki lub pozwalania na jej wzrost.

Oczywiście jest to komplikacja twoich zasad gry, która może być całkowicie niepożądana, i byłoby niepraktyczne w przypadku gry nieskomputeryzowanej, ale jeśli możesz sprawić, by działała w ramach istniejących zasad gry, ograniczyłaby różnicę eksploracji między kierunkami ruchu bez potrzeby porzucić format siatki.

Możesz zmusić gracza do przesunięcia się o dwa pola, jeśli poruszą się w górę, w dół, w lewo lub w prawo i tylko o jedno pole po przekątnej. Nie wyrównałoby to całkowicie, ale byłoby znacznie bliżej.