Jak mogę wyeliminować asymetryczną rozgrywkę spowodowaną kolejnością?

Projektuję turową grę, w której gracze czerpią zyski z zakupu, transportu i sprzedaży zasobów. W każdej turze mapa musi wytwarzać określoną liczbę zasobów i różne lokalizacje, a ceny surowców muszą być aktualizowane. Z tego powodu w każdej rundzie, po tym jak każdy gracz wykona swoją turę, stan gry musi zostać zaktualizowany; zasoby są zużywane / produkowane, ceny w każdej komórce mapy muszą być aktualizowane itp. Początkowo miałem mieć prosty porządek tury, w którym każdy gracz wziął swoją turę, następnie mapa jest aktualizowana, a następnie cykl się powtarza to samo zamówienie. Jednak po kilku testach stało się jasne, że dało to znaczną przewagę graczom, którzy skręcili w prawo po aktualizacji mapy. Są w stanie zebrać nowo wyprodukowane zasoby, zanim ktokolwiek będzie miał okazję.

Najłatwiejszym sposobem na zrównoważenie rozgrywki dla wszystkich graczy jest losowanie kolejności tur po każdej rundzie. Chociaż dałoby to wszystkim uczciwą szansę, martwię się, że może to być zbyt duże odejście od strategii w kierunku szczęścia.

Jak mogę wyeliminować asymetryczną rozgrywkę spowodowaną kolejnością?

Niech gracze wykonują swoje tury jednocześnie. Ma to również tę dodatkową zaletę, że przyspiesza grę, ponieważ gracze nie siedzą bezczynnie, czekając, aż inni gracze wykonają ruchy. W takim przypadku możesz podzielić każdą rundę na interaktywną fazę „planowania” i automatyczną fazę „wykonania”.

Podczas fazy planowania wszyscy gracze wydają rozkazy, ale żadne rozkazy nie są jeszcze wykonywane. Inni gracze nie widzą, jakie rozkazy wydają inni gracze. Gracze mogą cofnąć wszelkie działania podczas tej fazy. Gdy gracz jest zadowolony ze swojego planu, klika „koniec tury”.

Kiedy wszyscy gracze klikną na „koniec tury”, gra przechodzi w fazę „wykonania”. Rozkazy graczy są wykonywane, a wyniki są rozstrzygane. Wymaga to pewnych rozważań dotyczących projektowania gier, w których dwóch graczy wykonuje ruchy, które są ze sobą sprzeczne, na przykład dwóch graczy próbuje zebrać ten sam zasób, przenieść się na to samo pole (które może pomieścić tylko jednego z nich) lub kupić ten sam unikalny przedmiot . Istnieje kilka sposobów rozwiązania takich sytuacji. To, który jest najbardziej interesujący, zależy od ogólnego projektu gry.

Jeśli to po prostu nie pasuje do twojego projektu gry, wykonaj aktualizację stanu gry przed turą każdego gracza, a nie tylko po zakończeniu wszystkich graczy. W ten sposób każdy gracz ma możliwość porwania zasobu, który został odrodzony na początku swojej tury.

Rób to, co robi Power Grid :

Gracze wykonują ruchy w kolejności od najdalszych do najdalszych do przodu pod względem punktacji (w przypadku Power Grid - gracza, który zasilił najmniejszą liczbę miast w tej rundzie). Działa to jak mechanizm nadrabiania zaległości, dając przewagę nad zasobami graczowi na ostatnim miejscu.

Oznacza to również, że gracz prowadzący nie chce pozostać na prowadzeniu, ponieważ staje się droższy. W przypadku Power Grid „optymalna” pozycja to generalnie 2. miejsce, dopóki gra nie dobiega końca, ale widziałem również zwycięstwa „z tyłu” (to znaczy, gdy osoba na ostatnim miejscu zdoła konkurować w tej ostatniej kolej, biorąc zwycięstwo).

Do cholery, nic nie stoi na przeszkodzie, aby gracz z przodu nie zasilał wszystkich miast, które mogą w danej turze, aby rzucić się do tyłu i skorzystać z przewagi zasobów, poza tym, że zasilając mniejszą liczbę miast, biorą mniej dochodów. Ale ponieważ dochód jest generalnie malejącym skalarem zwrotu (pierwsze miasto kosztuje 20 USD, drugie 19 USD itp.), W grze są punkty, w których droższe jest zasilenie miasta, niż zarobiłoby to samo miasto ( np. koszt tej jednostki węgla kosztował 10 USD, ale użycie jej do zasilenia 1 kolejnego miasta spowoduje tylko odzyskanie 8 USD). Ogólnie rzecz biorąc, gracze zasilają tyle miast, ile jest to warte zachodu, a kolejność tur stara się utrzymać grę blisko.

Najłatwiejszym sposobem na zrównoważenie rozgrywki dla wszystkich graczy jest losowanie kolejności tur po każdej rundzie. Chociaż dałoby to wszystkim uczciwą szansę, martwię się, że może to być zbyt duże odejście od strategii w kierunku szczęścia.

Nie losuj, zmieniaj kolejność tur w ustalony sposób. Jeśli gram jako pierwszy, następna tura to ostatni; jeśli zagram drugą następną turę, gram pierwszą i tak dalej ...

Dobrym sposobem na zrobienie tego, co zawsze lubiłem, jest powiązanie kolejności z niektórymi wydatkami na zasoby. W ten sposób ustalanie kolejności zakrętów staje się częścią gry, w której można się nauczyć. Pozwala to na bardzo interesującą grę asymetryczną, jeśli zostanie wykonana prawidłowo. Możesz to zobaczyć w grach takich jak Twilight Imperium lub Five Tribes.

Twilight Imperium - Każda runda rozpoczyna się od wybrania przez graczy swoich „ról”, takich jak wojna lub handel. Każda rola ma również powiązany z nią numer, który określa kolejność zwrotów , a kolejność zwrotów określa kolejność wybierania „roli”. „Role” mają zmienną siłę w zależności od tego, co robią, przy czym najsłabsze są niższe, a najsilniejsze wyższe. Im niższy numer, tym wcześniej przejdziesz. W tym konkretnym przypadku najniższa liczba „Inicjatywy” nie ma żadnego efektu i po prostu daje przewagę w pierwszej turze, a najwyższa liczba „Imperium” zdobywa 2 punkty zwycięstwa, aby pomóc wygrać. Znaczna część gry koncentruje się na próbie złapania „Inicjatywy”, aby zagwarantować następną turę „imperialną”.

Pięć plemion - każda runda rozpoczyna się od graczy płacących określoną liczbę monet. Najwięcej wpłaconych monet rozpoczyna rundę. Remisy są rozpatrywane jako stos, a licytacja odbywa się w kolejności po kolei z poprzedniej rundy. Zmusza to graczy do zastanowienia się, ile przewagi w pierwszej turze jest naprawdę warte w walucie gry.

Jedną rzeczą do rozważenia byłoby zrobienie aktualizacji na końcu / początku tury każdego gracza zamiast na końcu rundy. W ten sposób każdy gracz będzie mógł zbierać świeżo odradzane zasoby w każdej turze. Zdecydowanie chcesz przesunąć kwotę, która się odradza (lub zawyżać koszty), aby zrekompensować napływ nowych zasobów.

Alternatywnie możesz to zrobić, aby gromadzenie zasobów odbywało się na końcu rundy zamiast podczas tury dowolnego gracza. Podczas rundy gracze będą rywalizować o kontrolę nad produkcją zasobów, ale zdobędą nowe zasoby dopiero pod koniec rundy, gdy wszystko się zaktualizuje. Przy takim podejściu nadal możesz chcieć wprowadzić rotację kolejności zakrętów, ale będzie mniej niezrównoważona w każdej rundzie.

Non losowy sposób na to, że jego wyrób być pierwszy gracz jest wyborem graczy .

Mam na myśli to, że możesz wziąć kamień, chłopa lub żeton pierwszego gracza, flagę lub inny powód do odgrywania roli.

Taki jest sposób gry jako gra planszowa Agricola .

Innym sposobem na zabranie tego żetonu pierwszej tury jest jak w Terra Mystica .

Każdy gracz w każdej rundzie (jest ich 6) może wykonać „nieograniczoną” liczbę akcji. Jedną z akcji jest zatrzymanie gry w bieżącej rundzie. Dobrą rzeczą jest robienie tego szybciej niż drugi gracz, ponieważ oznaczy kolejność tury w następnej rundzie. Pierwszy do końca pierwszy do gry, od drugiego do drugiego do końca ...

Zawsze unikaj losowości!

Sekwencja Thue-Morse jest najlepszym sposobem na dzielenie [tur] między (dwoma) graczami :

AB BA BA AB AB AB AB BA BA AB AB BA AB BA BA BA AB BA AB AB BA AB BA BA AB AB BA BA AB BA AB AB BA BA AB AB AB BA AB BA BA AB AB BA BA AB AB BA AB AB BA AB BA BA AB BA AB AB BA BA AB AB BA AB BA BA AB AB AB AB BA AB BA BA AB AB BA BA AB BA AB AB AB BA BA BA AB AB BA AB AB BA BA AB AB BA AB BA BA AB AB BA BA AB AB BA AB AB BA BA AB AB BA BA AB BA BA BA BA AB AB BA AB BA BA AB AB BA BA AB BA AB AB BA BA ...

Aby obliczyć, policz liczbę bitów, które są 1 w binarnej reprezentacji liczby zakrętów (zaczynając od 0):

• Jeśli jest nieparzysta liczba 1, to jest B
• W przeciwnym razie jest to A

Sekwencja nie jest losowa, ale nie powtarza się w intuicyjny sposób, więc możesz wyświetlić kolejność, w której gracze będą się poruszać w bieżącej turze, a może nawet w następnej turze, aby ludzie mogli się strategować.

Sekwencję Thue-Morse można również uogólnić na więcej niż 2 graczy .

W przeciwnym razie utrudni graczowi, który przejdzie wcześniej. W tym filmie wyjaśniono, jak to zrobić: Przewaga pierwszego kroku - jak zrównoważyć gry turowe

Jeśli obaj gracze grają na tej samej mapie, może to być niemożliwe, ponieważ pierwszy gracz może zmienić to, co jest możliwe dla drugiego, więc możesz spróbować to zrównoważyć w inny sposób. To zależy od tego, co jest możliwe:

• wiele gier karcianych korzysta z dodatkowych zasobów, takich jak dodatkowa karta (MTG) lub moneta w Hearthstone. Może to być jedna z opcji zrównoważenia go, ale może być niebezpieczne przesadzanie i dawanie drugiej graczowi przewagi, może nawet w oparciu o meta.

• niektóre gry planszowe stosują podejście, w którym akcja pierwszego gracza przygotowuje inne akcje dla następnego gracza, które mogą być bardziej dochodowe. W twojej grze pierwszy gracz może sprzedać dobry A do fabryki, która następnie chce dobrego B dla drugiego gracza. Jeśli obaj gracze wiedzą o tej drugiej opcji, jest to bardziej strategiczne zastosowanie.

• podobnie jak poprzednio, przekaż drugiemu graczowi więcej informacji, na przykład o tym, co pojawia się w miejscu, gdzie będzie następna tura. W ten sposób może zabezpieczyć zasoby na następną turę, jeśli to możliwe. Oczywiście jest to możliwe tylko wtedy, gdy mechanika gry obsługuje coś takiego.

• jak sugerowali inni, wymieszaj zakręty. Ale zamiast losowego lub zmieniającego turę, włącz go do samej gry: może ten, który ma najmniej pieniędzy lub zasobów, jest pierwszy. Lub coś w rodzaju „El Grande”, gdzie stawiasz zakład, kto pierwszy. Ale nie obstawiaj w zależności od pieniędzy. Jeśli dasz 500 z 1000 lub z 4000 kredytów, to ogromna różnica i może wcześnie zaliczyć grę. Możesz raczej postawić hazard, ile zasobów można wybrać, a ta z mniejszą liczbą jest pierwsza.

Bardzo wolę podejście oparte na „równoczesnym turowaniu” stosowane np. Przez Sword of the Stars, ale jeśli chcesz zachować bardziej tradycyjną strukturę turową, jedną z opcji jest aktualizacja mapy między turami każdego gracza.

Załóżmy na przykład, że masz tartak, który produkuje 2 drewno na turę, do 10 przechowywanych. Jeśli pięciu graczy rywalizuje o ten sam młyn, każdy z nich otrzymuje 2 drewno na turę; jeśli jest tylko jeden, dostaje dziesięć na turę (przy założeniu, że pięciu graczy).

Istnieje wiele sposobów, jak dokładnie zrównoważyć to podejście, i zależy to w dużej mierze od tego, jaką grę próbujesz stworzyć i co sprawia ci przyjemność. Powiedzmy, że więcej graczy może oznaczać więcej zasobów ogółem (utrzymanie tej samej wydajności na turę na gracza) lub może oznaczać taką samą ilość zasobów (więcej graczy -> mniej zasobów na gracza na turę). Maksymalne przechowywanie producenta zasobów może być takie samo, jak w przypadku poprzedniej produkcji na turę lub może się zwiększać wraz z liczbą graczy. Umożliwienie jeszcze większego przechowywania zasobów przy zachowaniu tej samej wydajności na turę zwiększy opcje taktyczne. Istnieje nieskończona liczba wariantów, z którymi możesz grać :)

W obu przypadkach, pierwszy gracz wykorzystuje bonus, gdy zasoby są zapełnione, ale oznacza to również duży kompromis między „czy powinienem poczekać jeszcze jedną turę i mam nadzieję, że zdobędę 10 drewna, lub wejdę teraz zdobyć co najmniej 8 drewna? ”. Gdy utrzymujesz skalowanie magazynu zasobów w stosunku do liczby graczy (tak, że dwóch graczy oznacza 4 drewno, a pięciu graczy oznacza 10 drewna), ten, kto ostatni zażądał zasobów, będzie również pierwszym, który uzyska maksymalną wydajność od producenta, co sprawia, że ​​„ obozując „producenta szczególnie cennego - ale każdy, kto twierdzi, że strona zakłóci to, a obaj gracze„ przegrają ”- pierwotny„ właściciel ”nie ma już maksymalnej wydajności na turę, podczas gdy nowy„ właściciel ”poświęcił potencjalną wydajność w innym miejscu.

Przedstawię, jak radzi sobie z tym moja gra planszowa Kolonializm. Kolejność graczy ustalana jest losowo na pierwszą turę, a mam na myśli całkowicie losową: może to być gracz 1, 3, 2, 4, 5 lub może to być 5, 1, 3, 2, 4. Na początku każdej tury ( w tym pierwszy), gracze mogą licytować na aukcji, aby przejść pierwszy. Jeśli zdecydujesz się pójść pierwszy, znacznik na torze kolejności zakrętów przesunie się na przód, a wszyscy inni cofną się. Więc jeśli kolejność wynosi 1, 3, 2, 4, 5, a gracz 2 płaci, aby przejść jako pierwszy, teraz jest to 2, 1, 3, 4, 5.

Dodatkowym szczegółem jest to, że w poprzednim przykładzie, po tym, jak gracz 4 licytował jako pierwszy, gracz 2 mógł zapłacić więcej niż gracz 4, a następnie kolejność wynosiła 2, 4, 1, 3, 5. Więc gracz 4 ruszył do przodu, ale wciąż nie idzie pierwszy; ale zapłacił mniej za tę pozycję. Ta faza gry odbywa się w odwrotnej kolejności, dając przewagę graczom, którzy są dalej w kolejności.

Tak więc gracze płacą tylko za grę, jeśli warto. Historycznie nikt nie płaci, aby przejść pierwszy w pierwszej turze, ponieważ to jeszcze nie jest zaleta. Ostatecznie koszt oferty staje się warty korzyści i ludzie zaczynają to robić. Mój projekt pozwala wartości korzyści decydować o koszcie jej uzyskania. Ponieważ kolejność niekoniecznie musi być zgodna z ruchem wskazówek zegara lub przeciwnie do ruchu wskazówek zegara, ktoś, kto nigdy nie płaci, aby przejść jako pierwszy, w końcu będzie ostatni na każdej turze.

Mogę kilka możliwości:

• Jeśli jest to rodzaj gry fabularnej, może być możliwe zaimplementowanie atrybutu (zostańmy inicjatywą ), który określa kolejność tury. Osoba, która ma najwięcej inicjatyw, zaczyna najpierw, potem druga osoba itp. Dofus to gra, która to implementuje i działa całkiem nieźle.
• Jeśli każdy gracz musi być równy, dobrym rozwiązaniem może być losowe wybranie pierwszego porządku tury, a następnie przesunięcie o jeden na każdym globalnym końcu tury. Na przykład gracz A był trzeci, który grał w pierwszej turze, w drugiej turze będzie drugi, potem pierwszy, potem ostatni itd.
• W oparciu o to, co powiedziałeś o swojej grze, możliwe jest, że gracze, którzy mają najmniej zasobów, zaczynają pierwszą turę, aby mieli szansę nadrobić zaległości.

Istnieją 3 podejścia, które znam dobrze, które działają:

• Jedna tura na gracza.

• Wszyscy gracze grają w tej samej turze. Użyj projektu gry, aby uniknąć sprzecznych ruchów.

• Stosuj podejście w czasie rzeczywistym. Pierwszy kliknięcie pobiera zasób.

Pomoże ci pomyśleć o tym, jak ten rodzaj handlu działa w prawdziwym świecie.

Jednym z podejść może być to, że gracze potrzebują „agentów” na ziemi w rozsądnej odległości od potrzebnych im zasobów, aby móc ich wykorzystać.

Na przykład na mapie możesz mieć określone kluczowe lokalizacje, miasta, rynki, porty itp., W których gracze mogą zatwierdzać liczniki reprezentujące swoich agentów, aby mieć dostęp do niektórych działań. Posiadanie agenta w porcie może pozwolić na akcję transportową, podczas gdy miasta mogą zapewnić dostęp do kopalni i fabryk, a rynki - dostęp do produktów rolnych. Ten system zmusiłby graczy do planowania z wyprzedzeniem i zaangażowania się, zanim dokładnie dowiedzą się, jakie zasoby są dostępne. Możliwe jest nawet utworzenie większej liczby zdalnych punktów handlowych z ich własnej inicjatywy. Jest to stosunkowo prosty sposób na reprezentowanie inwestycji w infrastrukturę, tzn. Utrzymanie środków przez agentów kosztuje, ale daje więcej możliwości.

Możesz mieć mieszankę centralnych centrów handlowych, w których akcje są bezpłatne, i bardziej odległych lokalizacji, w których potrzebni są agenci.

Innym kluczowym aspektem handlu w świecie rzeczywistym jest licytacja, jeśli dwie osoby chcą tego samego, jedna z nich musi albo najpierw się do niej dostać, albo być gotowa zapłacić za nią więcej.

Możesz także połączyć oba, mając agenta w komórce, który daje graczowi możliwość licytowania o zasoby w tej komórce, wszyscy uprawnieni gracze składają ofertę, a najwyższa oferta do końca tury wygrywa.

W takim przypadku podczas jednej tury gracze po prostu wykonują akcję, aby zużyć dostępne akcje i kolejność jest ważniejsza w mniejszym stopniu, ponieważ akcja nie jest rozpatrywana do końca tury.

Spróbuj ustawić środowisko w kolejności zakrętów. Oznacza to, że zamiast aktualizować cały stan gry jako konkretne wydarzenie „końca tury”, po prostu włącz go do przepływu tury gry - tj. Środowisko to „gracz”, który podejmuje działania takie jak wytwarzanie zasobów i zmiana cen . Ważnym spostrzeżeniem jest to, że środowisko można podzielić na wiele jednostek, z których każda wykonuje swoje tury, które są przeplatane z innymi graczami, każdy kafelek i kupiec podejmują drobne działania związane z ich obowiązkami.

Może to działać szczególnie dobrze w przypadku zmian cen, ponieważ ponieważ nie wszystkie punkty sprzedaży zmieniają ceny jednocześnie, zasoby mogą być warte różnych kwot w różnych częściach planszy. Na przykład ogromny niedobór złota po wschodniej stronie planszy może natychmiast spowodować podwyżkę cen, ale złoto nadal będzie sprzedawać się tanio po zachodniej stronie planszy, podczas gdy dziennikarze będą się tam przemieszczać.

Lordowie Waterdeep mieliby podobny problem z pierwszym graczem, który się porusza, uzyskując przewagę, ale rozwiązują go, pozwalając graczom ukraść pierwszą turę jako jedną z ich ograniczonych akcji w poprzedniej rundzie.

Gracz przypisuje swoich pracowników do różnych miejsc w rundzie, z których jedna przejmuje kontrolę nad żetonem oznaczającym pierwszą turę. Jeśli gracz już kontroluje ten żeton, może go zatrzymać, wydając na to pracownika, zanim ktoś go ukradnie.

Kompromis polega na tym, że pracownicy są poważnie ograniczeni, a wydawanie jednej trzeciej / czwartej siły roboczej w każdej rundzie na utrzymanie pierwszej tury nie jest opłacalną strategią.