Jak pokonać strach?

Zakładam, że jest to bardzo nietypowe pytanie dla tej społeczności, ale wierzę, że jest to na temat, więc pójdę dalej.

Miałem nadzieję, że ktoś pomoże mi rozwiązać problem przezwyciężenia strachu. Mówiąc ściślej, mam tendencję do problemów podczas trenowania rzutów do tyłu lub sprężyn do rąk. Zawsze trenuję je w siłowni na bardzo miękkim materacu, gdzie ledwo mogę się zranić. W rzeczywistości nie ma żadnej szkody. Myśląc o tym racjonalnie, zdaję sobie sprawę z tego faktu. Ponadto jestem już na etapie, w którym mogę wykonać je przynajmniej w taki sposób, aby nie uderzyć w ziemię w niewłaściwy sposób, więc w zasadzie nie ma absolutnie żadnego powodu, dla którego miałbym się martwić podczas treningu.

Jednak stojąc tam na miejscu, kilka sekund przed wykonaniem określonego skoku, odczuwam strach i nigdy nie oddaję swojej maksymalnej mocy do skoku, dlatego nigdy nie robię tego tak doskonale, jak jestem fizycznie zdolny.

Wiem, że gdybym podał swoje maksimum, mógłbym czynić cuda, ale mój mózg mi na to nie pozwala.

Wszelkie pomysły, jak pokonać ten strach?

PS: Mam 22 lata, zacząłem późno. Myślę, że to jest połączone. Nie jestem już tak zwinny jak kiedyś, więc może dlatego nie „narażam się na niebezpieczeństwo”, jak robią to 15-latkowie.

Strach wydaje się być dość wszechobecnym doświadczeniem w gimnastyce. Słyszałem, że zaawansowani gimnastycy odnoszą się do tego, chwilowego wahania, zanim wykonali nawet stosunkowo proste procedury dobrze w swoich możliwościach. Przyczyna wydaje się jasna z perspektywy ewolucyjnej.

Jako zasadniczo poruszające się do przodu zwierzęta wyprostowane, wydaje się, że poruszają się do tyłu i są do góry nogami, co nielegalnie najsilniejsze „Czy naprawdę jesteś pewien, że chcesz to zrobić?” odpowiedź. Oczywiście istnieją pewne abstrakcyjne narzędzia umysłu, których można użyć do radzenia sobie ze strachem, z których większość skupia się na tym, aby nie myśleć za dużo: skup się na wyniku końcowym, po prostu zrób to, itp. Praktycznie pewne ćwiczenia i ćwiczenia mogą wytrenować umysł, aby lepiej rozpoznawał pewne kluczowe momenty w ruchu i rób to bardzo szybko. Im więcej możesz odciążyć nieprzytomne kompetencje, tym większa pewność siebie w wykonywaniu ruchu, zwłaszcza dlatego, że dzieje się to w tej przestrzeni przed myśleniem, prawdopodobnie tam, gdzie żyje strach. Niektóre konkretne przykłady:

• Rzuty do tyłu i do przodu trenują mózg, aby rozpoznawać, jak wygląda podłoga z dużą prędkością, którą można przenieść na rozwijanie się w salto lub uderzanie w odbijanie i odbijanie we właściwym czasie.
• Rolki z pianki i nachylone bloki umożliwiają przerwanie ruchu. Na przykład po prostu uderzenie w pochylenie do tyłu i wygięcie łuku pleców przez wskoczenie na rolkę i złapanie barku, zanim uderzenie bum w pochylony blok pomaga w kącie startu. Kiedy przychodzisz wykonać pełny ruch, twój mózg rozpoznaje pozycję i uwarunkowana reakcja przejmuje kontrolę.
• Mostki mogą symulować odwracanie horyzontu, co jest tak niepokojące przy cofaniu się; mostuj nogami blisko ściany, wejdź po ścianie, kopnij i kopnij. Wybierz stałe punkty na ścianie i odwrotnie, zobacz, jak szybko możesz przełączyć się od skupiania się na punkcie z przodu na punkcie z tyłu. Powinno to pomóc w nauce zdobywania horyzontu wcześnie po odwróceniu.

Myślę, że budowanie bardziej „bezpiecznych miejsc” w ruchu za pomocą tego rodzaju metod może pomóc zmniejszyć strach, ale nie jestem pewien, czy kiedykolwiek uda ci się przekonać pewną część ciebie, że rzucenie się do góry nogami w nieznane jest dobrym pomysłem .

Zeskocz z klifu.

Nie, to nie jest tak naprawdę żart. Strach jest względny i możesz to wiedzieć. Istnieje jednak różnica między wiedzą a „grokowaniem”. Wiedza jest intelektualna. Kiedy już zrobisz coś, czego się bardziej boisz, na przykład bungee lub wysokie nurkowanie, czy coś takiego, mniejsze obawy jeszcze bardziej się zmniejszają. Nie różni się to od tego: „jak łatwiej podnieść 20 funtów? Podnosząc 40”.

Wiesz wystarczająco dużo, aby wiedzieć, dlaczego się bać, a ciało tego słucha. Ale ile „poważnego strachu” osobiście doświadczyłeś? Im więcej strachu zwyciężysz, tym mniej strach cię zwycięży. Chociaż możliwe jest budowanie z mniejszymi obawami, odkryłem, że trafienie dużego jest znacznie bardziej wydajne.

Jeśli choć trochę boisz się wysokości, upadku, a nawet (jak ja) właśnie tego nagłego zatrzymania na dnie, zanurzenie się to romans z jednym zamachem, który zmniejsza lęki.

Bonus: pośpiech, który dostajesz, może zachęcić cię do gimnastyki, ponieważ dostaniesz (zakładam) pośpiech z lepszego wykonywania tych manewrów.

Nigdy nie pokonujesz strachu, musisz tylko upewnić się, że strach cię nie pokona. Łatwiej powiedzieć niż zrobić. Gdy ktoś zawiedzie lub zostanie ranny, myśl o tym momencie pozostanie w nas, bez względu na to, ile udanych prób podjęto przed tym incydentem lub po nim. Czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego Mike Tyson nie mógł wrócić ze swojej porażki do Douglasa? Najprawdopodobniej dlatego, że nigdy nie myślał o strachu i raz się z nim zmierzył, nie wiedział, jak sobie z tym poradzić (rodzaj wady ludzi, którzy zaczynają bez strachu). Przezwyciężanie znanego / akceptowanego strachu nazywa się odwagą.

Wizualizuj (naprawdę wizualizuj) z powodzeniem wykonując przewroty do tyłu / sprężynę ręczną, w kółko i odpychaj wszelkie myśli o porażce. Zaakceptuj, że możesz zostać zraniony, a kiedy to zrobisz, podnieś się, strząśnij go i zrób to ponownie. Pamiętaj, że inni zrobili to, co robisz, pamiętaj, kiedy robiłeś inne rzeczy, które mogły spowodować obrażenia, a potem po prostu to zrób. Dziwne i o ile wiem nie udowodnione, jest to, że im bardziej się czegoś boisz, tym większe prawdopodobieństwo, że odniesiesz większe obrażenia (zwiększone napięcie).

Podsumowanie: zaakceptuj strach, wizualizuj sukces i po prostu zrób to

Z twojego opisu wynika, że ​​ty (twój mózg) szczególnie boisz się upadku. Racjonalnie wiesz, że materac jest bardzo miękki, ale twój mózg wydaje się w to nie wierzyć. Może nie spadłeś na to wystarczająco często?

Myślę, że możesz przez chwilę skorzystać ze szkolenia technik spadania w judo. Im więcej czasu upadniesz, tym bardziej twój mózg będzie czuł się wygodnie z ideą upadku, tym mniej strachu będzie.

Szczerze mówiąc, masz szczęście, że masz miękką matę. Spróbuj najpierw spaść na matę rękami, aby przerwać upadek. Następnie spróbuj to zrobić bez użycia rąk. Następnie spróbuj przeskoczyć, a następnie spaść na plecy. Teraz skacz i spadaj. Ps Nie mogę zrobić bhs, ponieważ nie mam dostępu do siłowni, spottera, trampoliny ani nawet trawy / piaskownicy. Wszystko, co mam, to mój salon z kafelkami. Nie mogę nawet użyć mojego super cienkiego materaca. Więc powodzenia.