Czy wzrost mięśnia jest ograniczony do wielkości mięśnia przeciwnego?

Czytałem i słyszałem od kilku kulturystów (Arnold, duzi faceci z Youtube), że piersiowe rosną tylko proporcjonalnie do górnych łatów. Oba muszą być równo przeszkolone, aby widzieć wzrost.

• Jakie jest naukowe uzasadnienie tego? Skąd włókna mięśniowe w pecs wiedzą, jak sobie radzą włókna mięśniowe z tyłu?

• Czy ta zasada dotyczy wszystkich par przeciwstawnych mięśni?

To prawda, że ​​pecs i górne łaty nie są przeciwstawne mechanicznie, ale są fizycznie umieszczone naprzeciw siebie. Przykłady innych przeciwstawnych mięśni obejmują biceps / tricep, quady / ścięgna podkolanowe, piszczelowy przedni / gastrocneumus. Arnold powiedział, że tricep powinien stanowić dwie trzecie górnej części ramienia, aby był estetyczny, więc wymaganie proporcji nie zawsze może wynosić 1: 1 dla wszystkich par mięśni. Powiedział, że jest to wymóg estetyczny , a nie fizyczny , ale to nie wyklucza, że ​​istnieje minimalne wymaganie fizyczne o innej proporcji.

Według mojej najlepszej wiedzy to stwierdzenie nie jest prawdziwe. Mogę wymyślić kilka możliwych wyjaśnień, dlaczego jest to tak rozpowszechniona „doktryna”, i którą popierają tak odnoszący sukcesy kulturyści:

1. Nie jest to stwierdzenie naukowe, a zatem nie oznacza dosłownie „rosnąć”. W budowie ciała wielkość jest tylko jednym czynnikiem. Proporcja i kształt są również bardzo ważne. Podczas pracy na klatce piersiowej twoje pecy będą rosły, jednak jeśli rosną w masie nieproporcjonalnie do twoich pleców, nie wydają się rosnąć, zamiast tego zaczną ciągnąć twoje ramię do przodu w miarę postępu nierównowagi i zwiększają swój rozmiar podczas zajmowania taka sama ilość przestrzeni bocznej.

2. W coachingu na ogół nie podajesz sportowcom „faktów”, dajesz im „wskazówki”. Różnica polega na tym, że Fakty są prawdziwe, ale mogą nie komunikować sportowcowi skutecznie, na czym powinny się skupiać, a „wskazówki” mogą być lub nie być prawdziwe, ale mają na celu przywołanie sportowca do wykonania pożądanego zachowania / wyników.

3. To może być coś, czego nauczyli się z doświadczenia, co nie znaczy, że jest nieważne, ale dalekie od naukowej prawdy.

Powiem, że jeśli wystąpi skrajna nierównowaga, bardzo dobrze może uruchomić mechanizmy fizjologiczne, które hamują wzrost, ale myślę, że musiałoby to być ekstremalne. Myślę, że w kontekście regularnego używania tego stwierdzenia chodzi bardziej o coaching / zachęcanie do równowagi.

Nie mam badań naukowych na poparcie tego; jednak Dave Tate (podnośnik siły) zauważył, że dostajesz dużą ławkę z silnymi łatami. Jego rozumowanie jest takie, że potrzebujesz zarówno stabilnej platformy, jak i angażować swoje łaty podczas podnoszenia. To pomaga podnosić cięższe.

Przenosząc to do teorii, którą przeczytałem od kulturystów, jak budować większe mięśnie, musisz być w stanie wykonać więcej pracy (objętość, czas testowania itp.). Odmowa jest taka, że ​​brak siły w twoich łatach ograniczy ilość pracy, którą możesz wykonać na klatce piersiowej mówiąc w praktyce .

Teza Seile'a na temat ogólnego zespołu adaptacyjnego (GAS) zasadniczo stwierdza, że ​​żywy organizm reaguje na stres, dostosowując się do tego stresu, aby lepiej mu się oprzeć przy następnym wprowadzeniu. Zasadniczo, aby spowodować adaptacje, które budują większe mięśnie, musisz wywoływać rodzaje stresu, które to powodują. Jeśli jesteś ograniczony z powodu nierównowagi mięśni, nie możesz wywołać niezbędnego stresu.

Kolejny poważny problem dotyczy ryzyka obrażeń. Poważne zaburzenia równowagi mięśni zwiększają ryzyko obrażeń u podnośnika. Jeśli zranisz się i nie będziesz mógł podnosić przez dłuższy czas, nigdy nie będziesz w stanie zdobyć większej skrzyni, której pragniesz.

Nie jestem pewien, jak byś to zbadał :) Trzeba by mieć pociąg grupowy, na przykład tylko pecs (i żadnych łat) przez wystarczająco długi czas, aby obserwować to zjawisko; czas trwania jest problematyczny, nie mówiąc już o przekonaniu kogoś do zrobienia tego. W takim razie uważam, że nie jest to w 100% etyczne, ponieważ jako badacz w tej dziedzinie prawdopodobnie zdajesz sobie sprawę, że celowe spowodowanie braku równowagi sił zwiększa ryzyko obrażeń.

O ile mniej dowodów naukowych, dużo mówiłem o tym problemie posiadania na przykład znacznie silniejszych pecsów niż lats, więc uważam, że to unieważnia teorię, ponieważ opisuje całkowicie odwrotną sytuację (niechcianą nierównowagę siły ) jako bardzo rozpowszechnione. Przedstawiam to jako anegdotę, ale jestem całkiem pewien, że jest trochę pracy medycznej i naukowej na poparcie tego.

Wreszcie uważam, że to, co stosuje się na ich poziomie (Arnold itp.), Niekoniecznie ma zastosowanie do ogólnej populacji. Kiedy jesteś wielkości Arnolda (oczywiście myślę o nim w latach, w których rywalizował), prawdopodobnie istnieje mnóstwo takich drobnych szczegółów, które można zaobserwować, ponieważ już tak dużo urosłeś i teraz próbujesz aby jeszcze bardziej pchnąć ciało.

Wreszcie wydaje mi się, że to tak naprawdę nie odpowiada na twoje pytanie i przepraszam za to, ale myślę, że to, co próbuję powiedzieć, nie jestem pewien, czy można na nie odpowiedzieć :) Mam nadzieję, że bardzo przynajmniej moja odpowiedź może być dobrym początkiem do dalszej dyskusji.