Jaka jest różnica między Alaskan King Salmon a Scottish Salmon?

Zastanawiam się nad zorganizowaniem przyjęcia obiadowego i nie mam dużego doświadczenia w gotowaniu łososia. Jakie są główne różnice między tymi dwoma rodzajami łososia pod względem ceny, smaku i metod gotowania?

Alaskan King, lub Chinook, łosoś jest na ogół dziki, zwykle złowiony na północno-zachodnim Pacyfiku, często ale nie wyłącznie na Alasce. Łosoś szkocki jest na ogół łososiem atlantyckim pochodzącym z hodowli rolniczej i jest zasadniczo identyczny z łososiem hodowlanym pochodzącym z Chile lub Norwegii.

Cena: komentarz hobodave jest poprawny, że cena będzie się różnić w zależności od lokalizacji, ale w rzeczywistości łosoś królewski będzie droższy prawie wszędzie. Generyczny szkocki łosoś hodowlany jest produktem towarowym, który sprzedaje się za około 1 USD więcej niż inny łosoś hodowlany bez specjalnego powodu, ale dziki łosoś może z łatwością kosztować dwa razy więcej. Poza faktem bycia na północno-zachodnim wybrzeżu Pacyfiku, szkocki jest znacznie tańszy.

Smak: porównanie jakości jest tutaj większe niż gatunki. Króla zwykle traktuje się znacznie lepiej (szybszą, dziką dietę), ponieważ nie jest to towar, ale niekoniecznie. Szkocki będzie się różnił w zależności od hodowcy, ale myślę, że wolisz króla niż każdego szkockiego łososia hodowanego ogólnie.

Metody gotowania: brak koniecznej różnicy. Wędzenie na desce jest powszechną metodą na północno-zachodnim Pacyfiku, ale nie ma żadnego prawdziwego powodu, dla którego nie można tego zrobić w ten sposób. Wybierz swoją ulubioną metodę.

Istnieje pięć znaczących gatunków łososia pacyficznego i tylko jeden gatunek łososia atlantyckiego, który faktycznie występuje na wschodnim wybrzeżu Ameryki Północnej, a także w Europie.

Jeśli chodzi o gotowanie, te same procesy dotyczą wszystkich - nie musisz dostosowywać się do gatunku, proces działa podobnie.

Dla smaku dziki łosoś zdecydowanie smakuje lepiej, a łosoś atlantycki jest głównie hodowany, ale można kupić dzikiego łososia szkockiego.

Dziki łosoś szkocki ma duży przemysł, więc jeśli wiesz, że kupujesz tego typu, kupujesz najlepiej. Tutaj w Wielkiej Brytanii łosoś norweski sprzedaje za wysokie ceny, co nie jest uzasadnione, hoduje się go tak jak Szkoci.

Aby posmakować, wybierz dzikiego łososia atlantyckiego, a następnie świeżego dzikiego łososia pacyficznego. Oprócz tych rozważań warto mieć rzeczy hodowlane - zrównoważyć lokalną cenę z tym, co zamierzasz z tym zrobić. Jeśli wybierasz się do jednego z tych przepysznych receptur musu z łososia, puszka Cohoe przechodzi długą drogę ...

Po pierwsze, jestem Brytyjczykiem, więc mogę być stronniczy, ale z mojego doświadczenia wynika, że ​​hodowany łosoś atlantycki smakuje równie dobrze jak dziki. Jest to z pewnością tańsze i nie są dokładnie hodowane intensywnie jak kurczaki bateryjne.

Mówiąc z osobistych preferencji, moja żona nie byłaby szczęśliwa, gdybym przyprowadził łososia z Pacyfiku do domu. Zrobiłem to raz, a płatki były mniejsze, ciaśniejsze i mniej soczyste niż Atlantyk, który zwykle mamy. Nigdy więcej. Co ciekawe, jeśli kupujesz taniego mrożonego łososia w Wielkiej Brytanii, jest to Pacyfik, co nigdy nie miało dla mnie sensu. Byłoby odpowiednie na mus lub ciasto, ale dla filetu lub całej ryby uważamy, że jest to po prostu zbyt gruba.

Jeśli chodzi o gotowanie, możesz zrobić prawie wszystko, chociaż „delikatnie” byłoby moim słowem kluczowym. Możesz marynować w dowolnej marynacie przyprawowej / ziołowej, chociaż koperek jest klasycznym ziołem do łososia. Możesz go grillować (grillować), gotować na parze, smażyć na patelni. Wolę umieścić go w naczyniu z dodatkiem bulionu rybnego i piec przez 15-20 minut w temperaturze około 300F (150 ° C), z folią na wierzchu. Możesz powiedzieć, że jest ugotowany, kiedy połysk znika z ciała. W takim razie sos koperkowo-śmietankowy jest boski. Jest dosłownie tyle sposobów gotowania łososia, że ​​nie mogłem wybrać ulubionego!

Z całym szacunkiem dla Brytyjczyków i Szkotów (a na pewno Kanadyjczyków) łowisko łososia na Pacyfiku jest największym producentem łososia najlepszej jakości. (Rosyjski rybołówstwo uważałbym za Pacyfik). Nigdy nie łowiłem szkockiego dzikiego biegu, wierzę, że większość tych ryb jest pojmana przez szczątki arystokracji jako ryby sportowe. (czytaj drogo). Jeśli NIE przebywasz w odległości 100 mil od miejsca pochodzenia, najtańszy łosoś jest hodowany. Prawie wszystkie łosoś hodowlany ma kolor atlantycki, barwiony lub nie.

1. Łosoś hodowlany ma łagodniejszy smak ze względu na ograniczoną dietę, selektywną hodowlę i antybiotyki. 2.Dziki łosoś ma smak oparty na rodzaju i wielkości łososia (według amerykańskich określeń, od łagodnego do mocnego smaku), „Steelhead” (pstrąg tęczowy powracający z oceanu), Chum, Coho (zwany także Silvers), Pinks (różowy miąższ ), Kings (zwany także Chinook) (większa ryba, bardziej czerwony kolor, mocniejszy smak), Sockeye (głęboki czerwony miąższ, bardzo mocny smak).

Mój ojciec wychowywał się w barze Columbia River, czasem jako młody pomagałem palić łososia w lokalnych plemionach. Moja mama nienawidziła gotować łososia, ponieważ „śmierdział domem”.

Gotowanie: Większość szefów kuchni używa ciężkich sosów (sos jajeczny, kremowe sosy koperkowe) do gotowania mocniejszego łososia. Łagodniejszy różowy łosoś, jasnoczerwony kolor łososia może używać dowolnego francuskiego sosu do pstrąga, po prostu użyj książek kucharskich Escoffier lub Larousse. Do palenia, Szkoci i Norwegowie mają techniki w Internecie. Amerykańscy / alaskańscy tubylcy mają w większości swój sekret. Jest bardzo odpowiedni do grillowania na zewnątrz, do grillowania na podwórku, pieczenia w piecu z cytryną i masłem, może w butelkowym sosie z chińskiej ostrygi. Świetnie gotowany w winie lub gotowany i podawany później na zimno na sałatce. Lub upiec całą małą rybę nadziewaną krabem, krewetkami lub? nadziewanie.

Wild Kings, Sockeye, są znacznie lepsze od wersji Atlantic. Spędzają więcej czasu na przeżuwaniu kryla, a co za tym idzie, planktonu, nadając miąższowi piękny kolor, tłuste oleje i jedwabistą konsystencję. Hodowlane rzeczy to bzdury pełne chemikaliów i bakterii. Zasoby atlantyckie są infiltrowane przez ryby hodowlane już od stulecia, rozcieńczając DNA i rozprzestrzeniając choroby, wszy morskie itp. Dominacja kwasów linolowych i kwasów omega 3 odróżnia je od ich atlantyckich kuzynów i stawia je w lidze ze świniami Iberico i suszona wołowina karmiona trawą. Dostawszy szansę, szefowie kuchni zawsze wybierają dziki Pacyfik