Nie ma dowodów obserwacyjnych, że słońce jest członkiem układu podwójnego (trójdzielnego lub więcej) gwiazd, w którym „gwiazda” oznacza obiekt, który jest co najmniej ~ 80 razy większy od masy Jowisza i emituje energię / światło za pomocą standardowej syntezy wodoru .
Niektóre dowody, na które ludzie wskazują, to fakt, że większość gwiazd w Galaktyce (około 60%) ma układ podwójny. Nie oznacza to jednak, że jesteśmy systemem binarnym, tylko że jesteśmy wśród tych, którzy nie są.
Istnieje idea gwiazdy Nemezis, która była hipotetycznym dwójkowym towarzyszem Słońca, aby uwzględnić okresowe masowe wymieranie mniej więcej co 26 milionów lat (jak w tamtych czasach, dwie gwiazdy miałyby okres 26 milionów lat, więc towarzysz ma kilka światła - za rok). Są z tym dwa problemy: po pierwsze, że ponowna analiza danych w 2010 r. Wykazała, że tak też byłookresowe w ciągu ostatnich 500 milionów lat, podczas których dwukrotnie okrążyliśmy galaktykę, więc nasze hipotetyczne binarne orbity powinny zostać zaburzone i nie być idealne (choć inni twierdzą, że dokładność geologicznej skali czasowej nie jest wystarczająco dobra powiedzieć to). Ale po drugie, widzimy gwiazdy na kilka lat świetlnych - widzimy małe, słabe gwiazdy na tysiące lat świetlnych. Mamy ankiety w podczerwieni dla całego nieba, które powinny być w stanie wykryć najsłabsze nawet obiekty podobne do gwiazd co najmniej przez kilka lat świetlnych, a jednak ... nic.
Innym problemem jest to, na co zwrócił uwagę LDC3 w odpowiedzi: powinniśmy zaobserwować systematyczny ruch naszej gwiazdy na orbicie wokół wspólnego środka masy hipotetycznego układu podwójnego. Nie byłoby to kołysanie się raz w roku, ale raczej powolny ruch całego nieba nad innymi> 1-letnimi ruchami, które widzimy. Mamy teraz bardzo dokładne zapisy astronomiczne z co najmniej stulecia pozycji gwiazd, szczególnie bliskich gwiazd. Nawet jeśli znajdowaliśmy się na orbicie o długości 26 milionów lat - a zwłaszcza o wiele krótszej, jak twierdzą niektórzy ludzie - powinniśmy skutecznie zobaczyć, że nasza gwiazda tworzy mały łuk, część koła, krążącego wokół środka jego masy i dwójkowy. My nie. Wydaje się, że nie ma żadnego systematycznego sygnału w ruchach gwiazd wymagających podwójnego modelu gwiazdy.
Podsumowując: binarny towarzysz po prostu nie ma żadnych danych obserwacyjnych; gdyby istniał, nie powinniśmy już być w stanie go zobaczyć, ale powinniśmy również obserwować, że nie tylko gwiazdy na niebie pokazują systematyczny ruch z powodu naszej orbity wokół niego, ale powinniśmy ponownie zobaczyć, że gwiazda podwójna również się porusza bardzo szybko, w stosunku do innych gwiazd, krążąc po wspólnym środku masy.