Czy Ziemia powstała poza Układem Słonecznym?

Dlaczego nie jest możliwe, że Ziemia uformowała się poza Układem Słonecznym i została później przyciągnięta przez Słońce?

Potrzebuję tylko argumentów, aby pokonać tę hipotezę.

1. Szansa na to, że Ziemia płynęła i została schwytana, jest znikoma. Jak Ziemia skończyła unosząc się w przestrzeni? Nie ma ustalonego mechanizmu, w jaki planety lądowe mogą formować się samodzielnie. O ile nam wiadomo, potrzebują gwiazdy-gospodarza, aby się wokół nich utworzyć. Więc jeśli nasze Słońce schwytało Ziemię, musiało uformować się wokół innej Gwiazdy, zostało w jakiś sposób wyrzucone, a następnie znalazło się pod wpływem naszego Słońca, w którym zostało schwytane i ładnie umieszczone w obecnej pozycji. To wszystko jest bardzo, bardzo mało prawdopodobne. Nie będę biegał przez matematykę, ale prawdopodobnie masz większą szansę na uderzenie przez oświetlenie w momencie, w którym kupujesz zwycięski los na loterii (dwa razy).
2. Oprócz argumentu statystycznego można spojrzeć na to z punktu widzenia, że ​​skład Ziemi właściwie pasuje do wszystkiego innego w naszym Układzie Słonecznym. Ludzie bardzo dokładnie zbadali skład fizyczny Ziemi, Księżyca oraz innych planet i ciał w naszym Układzie Słonecznym. Zauważylibyśmy, gdyby istniała duża rozbieżność w składzie lub coś po prostu się nie zgadzało. W tej chwili Ziemia bardzo dobrze pasuje, szczególnie z naszym Księżycem. Bliskie podobieństwo w składzie między naszym Księżycem a Ziemią daje mocny dowód na to, że Księżyc powstał z Ziemi. Jeśli Ziemia została schwytana, to i Księżyc, co czyni punkt 1 jeszcze mniej prawdopodobnym.
3. Wiele osób spędzało dużo czasu symulując powstawanie naszego Układu Słonecznego, od początku do chwili obecnej. Jest kilka otwartych pytań (np. Dlaczego Jowisz przebywa tam, gdzie to jest), ale ogólnie ludzie zgadzają się, że planeta powinna formować się wokół tego, gdzie jest Ziemia. Więc jeśli Ziemi nie było tutaj podczas formacji, a później została schwytana, dlaczego nie istnieje dodatkowa planeta, która uformowała się tam, gdzie jest Ziemia? Wszystkie symulacje sugerują, że taka planeta powinna istnieć. Najbardziej prawdopodobnym scenariuszem jest to, że Ziemia jest tą planetą!
4. Uważa się, że podstawowe życie (tj. Organizmy jednokomórkowe) zaczęło się na Ziemi około 3,8 do 4,1 miliarda lat temu. Sama Ziemia jest wiarygodna i liczy sobie około 4,53 miliarda lat. Oznacza to, że życie powstało zaledwie 400-700 milionów lat po powstaniu Ziemi. Życie wymaga bardzo specyficznych warunków (jakie znamy), aby zacząć się formować, a to nie może się zdarzyć w środku kosmosu. Ziemia od początku musiała być wokół gwiazdy. Każdy czas spędzony na dryfowaniu w przestrzeni kosmicznej, aż do jej schwytania, opóźniłby początek formowania się życia.

Jestem pewien, że do listy można dodać wiele argumentów, ale myślę, że to dobry początek.

Edycja : Nie spodziewałem się tak żywej debaty w odpowiedzi na tę odpowiedź. Po pierwsze, chcę powiedzieć, że żaden z moich argumentów powyżej nie jest kuloodporny. Zamierzam dołączyć niektóre z poniższych komentarzy, aby pomóc uzupełnić tę odpowiedź. Będzie to łatwiejsze niż długa rozmowa z komentarzami.

Matthew Whited - [Możliwe] jest możliwe, że inne planety rouge mogły powstać poza ich własnymi układami słonecznymi. Możliwe jest również, że mogłyby one powstać w układach słonecznych i zostać wyrzucone.

To z pewnością prawda. Nie można wyraźnie odrzucić hipotezy, że Ziemia uformowała się gdzie indziej (czy to w wolnej przestrzeni, czy wokół innej gwiazdy), a później została schwytana przez nasze Słońce. Moje argumenty są głównie sposobami na wskazanie, że prawdopodobieństwo takiego zdarzenia jest coraz mniejsze z powodu mało prawdopodobnych okoliczności, które muszą wystąpić, aby ta hipoteza była prawdziwa. Zakład bukmacherski nie poparłby hipotezy, że Ziemia ukształtowała się poza naszym Układem Słonecznym, a później została schwytana.

Rob Jeffries - Niemal jedynym sposobem, w jaki Ziemia mogłaby zostać schwytana, jest etap formowania się gromad gwiazd (dobrze ustalona teoretyczna możliwość). W takim przypadku miałby ten sam wiek i metaliczność, jak gdyby powstał wokół Słońca. Zatem wiek i metaliczność to słabe argumenty.

Nie wiem, czy są tak słabi. Gdyby Ziemia pochodziła z innego układu gwiezdnego, oczywiście pochodziłaby z pobliskiego układu, który miałby oczywiście podobną metaliczność jak nasze Słońce. Myślę jednak, że punktem, który wzmacnia powyższe argumenty, jest konkretny skład Ziemi. Gdyby uformował się wokół gwiazdy, która miała nieco inny charakter (powiedzmy krasnoluda M) lub w innej odległości od gwiazdy, myślę, że zauważylibyśmy, że Ziemia wydawała się „nie na miejscu” w naszym Układzie Słonecznym. W tej chwili jego zawartość żelaza dość dobrze zgadza się z jego tworzeniem tam, gdzie obecnie znajduje się. Ponownie nic z tego nie jest kuloodporne, ale budzi wątpliwości co do zasadności formowania się Ziemi w innym miejscu.

Rob Jeffries - Przechwytywanie planet w powstającej gromadzie również unieważnia argumenty 2 (ponieważ Księżyc musiałby powstać po schwytaniu) i 4.

jwenting - argument księżycowy nie jest prawidłowy. Księżyc mógł powstać z ziemi po schwytaniu. Co oczywiście nie czyni tego uchwycenia bardziej prawdopodobnym scenariuszem.

Nie powiedziałbym, że unieważnia. Myślę, że dzięki temu są nieco silniejsi. Proces powstawania Ziemi w innym miejscu, wyrzucenia jej z układu gwiezdnego i schwytania przez nasz (i umieszczenia na właściwym miejscu), a następnie utworzenia Księżyca i życia, wymaga, aby wydarzenia te miały miejsce niezwykle szybko. Chociaż nie jest to niemożliwe, jest to nieprawdopodobne, szczególnie gdy dodajesz argument, że Ziemia jest na bardzo dokładnej orbicie, która prawdopodobnie nie zostałaby osiągnięta, gdyby została przechwycona. Jeśli argumentujesz, że Księżyc / Życie powstało po schwytaniu, naprawdę ograniczasz czas i szanse, że Ziemia nie uformowała się w naszym systemie.

Wydaje mi się, że orbita Ziemi jest zdecydowanie najsilniejszym argumentem, że Ziemia powstała wokół Słońca. Orbita jest prawie okrągła i prawie w płaszczyźnie równikowej Słońca, podobna do innych planet. Fakty te są naturalnie brane pod uwagę, jeśli Ziemia uformowana jest z materiału, który koaguluje w pierwotnym dysku Słońca, gdzie spodziewana jest kołowość i zapadanie się do płaszczyzny prostopadłej do osi obrotu Słońca.

Wychwytywanie planet jest możliwe i uważa się, że jest dość powszechne we wczesnych gęstych środowiskach gromad gwiazdotwórczych. Przechwycona planeta miałaby zatem podobny wiek i metaliczność jak ta urodzona wokół Słońca, ponieważ gromady gwiazd są empirycznie prawie równe i chemicznie jednorodne. Problem polega na tym, że powstanie ziemskich, skalistych planet zajmuje kilkadziesiąt milionów lat. Większość gęstych gromad gwiazd rozproszyła się w znacznie krótszych skalach czasowych. Nawet gdyby Słońce narodziło się w rzadkiej, długowiecznej gromadzie, jego pierwotny dysk gazowy rozproszyłby się już w ciągu dziesięciu milionów lat, a zatem nie byłoby mechanizmu kołowania przechwyconej orbity Ziemi lub wymuszenia orbity na tej samej płaszczyźnie co inne planety.

Naprawdę trudno byłoby Ziemi znaleźć się na prawie okrągłej orbicie, gdyby pochodziła spoza Układu Słonecznego. Skutecznie spadając z nieskończoności, miałby orbitę hiperboliczną i powodowałby, że obraca się wokół Słońca i wraca w ciemność przestrzeni międzygwiezdnej.

Jaki mechanizm może pozbyć się dokładnie tyle energii, aby Ziemia nie mogła opuścić Ziemi i dostać się na tak ładną orbitę? (Mimośród wynosi 0,0167, co jest zbyt blisko idealnego koła, aby można go było odróżnić gołym okiem.) Nic nie mogę wymyślić. W najlepszym wypadku powinna mieć orbitę, która ma zewnętrzny punkt wyjścia w zewnętrznym Układzie Słonecznym i najbliższe podejście w pobliżu Słońca.

Brzytwa Ockhama pokonuje hipotezę. Nie ma żadnych anomalii astronomicznych dotyczących obitów lub pozycji Ziemi, które wymagałyby komplikacji wtrącenia Ziemi spoza Układu Słonecznego. O ile nie pojawią się pewne znane trudności wymagające takiej hipotezy jako ich najprostszego rozwiązania, to pomysł można po prostu odrzucić jako niepotrzebny. Inne podane obserwacje (kolistość orbity, spójność w płaszczyźnie słonecznej, obrót, skład itp.) Nadają wiarygodność, ponieważ pokazują, jak bardzo hipoteza wstawiania musiałaby uwzględnić to, co już obsługuje model urodzony na miejscu. Uwaga: Nie oznacza to, że nie jest to możliwe - tylko dlatego, że naukowo nie ma powodu, aby sądzić, że tak jest, i wiele powodów, aby sądzić, że tak nie jest. Brzytwa Ockhama nie jest dowodem;