Akwarantowane surowe dane w amatorskiej astrofotografii

Jakie nieprzetworzone dane mogę uzyskać z 8 „Klasycznego teleskopu Dobsonowskiego i lustrzanki cyfrowej? Czy coś takiego, co otworzy oczy astronomom-amatorom, można obliczyć lub obliczyć z pierwszej ręki przy użyciu takiego sprzętu? Jestem pewien, że naukowcy musieli wziąć pod uwagę ten sprzęt” zaawansowana technologia ”w pewnym momencie historii niezbyt daleko wstecz ... Czy mogę odkryć na nowo lub obliczyć niektóre prawa (takie jak prawa Keplera) lub niektóre inne rzeczy amatorscy astronomowie byliby zaskoczeni obliczeniem siebie (jak odległość do planety) za pomocą tego sprzętu ?

Po pierwsze, połączenie klasycznego dobra z lustrzanką jest trochę jak małżeństwo ze strzelbą. Dobson jest zasadniczo wizualnym teleskopem. Większość producentów nawet nie bierze pod uwagę możliwości wykorzystania tych instrumentów do gromadzenia danych za pomocą czujnika. Istnieją tutaj 2 problemy:

1. Dobsonian nie śledzi

Niebo się porusza, dobro pozostaje nieruchome. Musisz naciskać dobro, aby nadążyć za niebem. Każde zdjęcie z długim czasem naświetlania zostanie rozmazane. Aby temu zaradzić, potrzebujesz platformy równikowej , która przesunie dobro w synchronizacji z niebem.

Należy pamiętać, że tylko najlepsze platformy pozwalają na stosunkowo długi czas ekspozycji. Wtedy wyniki mogą być dość dobre.

2. Nie ma wystarczającej ostrości wstecznej

Najlepsze zdjęcia są robione po zdjęciu obiektywu z aparatu, podłączeniu go bezpośrednio do teleskopu i umożliwieniu zwierciadłu głównemu skupienia obrazu bezpośrednio na czujniku. Nazywa się to fotografowaniem w trybie podstawowym. Ale większość bogów nie może dosięgnąć czujnika w kamerze, ponieważ ich główna ostrość nie wystaje wystarczająco daleko. Jest na to kilka sposobów, takich jak użycie barlowa, przesunięcie pierwotnego lustra w górę w jego komórce itp.

Najważniejsze jest to, że potrzeba trochę wysiłku, aby dobro i DSLR grały razem. Czy to wykonalne? Tak. Czy to proste i natychmiastowe? Nie. Więc dosłowna odpowiedź na twoje pytanie brzmi: nie możesz wiele zrobić z dobrem i lustrzanką cyfrową.

Możesz robić zdjęcia Księżyca i Słońca, ponieważ krótka ekspozycja nie wymaga śledzenia, ale to wszystko. Oto zdjęcie Księżyca, które zrobiłem z domowym 6-calowym dobrem (z domową optyką) i bezlusterkowym aparatem fotograficznym (pierwsze ustawianie ostrości, ekspozycja około 1/320 s):

Wygląda na urocze małe tło pulpitu, ale zdecydowanie nie jest przeznaczone do badań.

Teraz dodaj platformę śledzenia, a rzeczy staną się bardziej interesujące, a możliwości otwierają się całkiem sporo.

W bardziej ogólnym znaczeniu:

Istnieją teleskopy stworzone specjalnie do astrofotografii. Mają dużo back-focus, są krótkie i lekkie, dlatego można je łatwo zainstalować na mocowaniach śledzących. Co ważniejsze, istnieją uchwyty śledzące wykonane specjalnie do obrazowania - bardzo precyzyjne, delikatne mechanizmy, które śledzą ruch nieba z wielką dokładnością. W rzeczywistości montaż jest ważniejszy niż zakres.

Typowym przykładem może być teleskop C8 zainstalowany na uchwycie CGEM lub cokolwiek innego. Poza tym dobro z dużą ilością back-focusu siedzi na bardzo płynnej platformie śledzącej (prawdopodobnie nie tak dokładne jak GEM, ale wystarczająco dobre do wielu celów).

Upewnij się, że nie przekroczysz nośności mocowania. Jeśli wierzchowiec twierdzi, że może przenosić X ciężaru, najlepiej, jeśli waga teleskopu nie przekracza 1/2 tej ilości. W pobliżu limitu obciążenia wszystkie mocowania stają się niedokładne. Wyjątkiem są wysokiej klasy (najdroższe) mocowania, które kosztują wiele tysięcy dolarów i zwykle spełniają swoje obietnice pod względem nośności 100%.

Kiedy już będziesz mieć: mocowanie śledzące, dobrą kamerę i teleskop (wymienione od najważniejszych do najmniej ważnych), możesz rozpocząć obrazowanie różnych części nieba do badań. Istnieją 2 główne klasy obiektów, które można zobrazować:

1. Obiekty Układu Słonecznego

Nazywa się je „obiektami Układu Słonecznego”, ale klasa obejmuje wszystko, co jest dość jasne, niezbyt duże i ma wysoką rozdzielczość. Śledzenie jest ważne, ale nie tak ważne.

Potrzebujesz czułego, szybkiego aparatu, który może szybko zrobić tysiące zdjęć (w zasadzie film). Są to tak zwane kamery planetarne . Na ogół mają małe czujniki, mają wysoką czułość i mogą działać z dużą szybkością klatek (setki klatek na sekundę).

Jako tania alternatywa na początku możesz użyć kamery internetowej, w Internecie są na ten temat tutoriale. Lustrzanka cyfrowa w trybie wideo w głównym ustawieniu ostrości może działać, ale będzie ona wykonywać wiele binningów pikseli, więc rozdzielczość zostanie znacznie zmniejszona, chyba że użyjesz bardzo silnego barlowa (lub stosu taczek).

Załadujesz wszystkie te obrazy do oprogramowania, które wykona „układanie”, aby zredukować je wszystkie do jednego, znacznie wyraźniejszego obrazu.

Luneta musi działać na długiej ogniskowej, przy czym typowe jest f / 20, więc zwykle wymagany jest tasiemka. Im większy otwór, tym lepiej.

2. Obiekty w przestrzeni kosmicznej (DSO)

Są to wszystko, co jest dość słabe i rozmyte, jak galaktyki, ale niektóre komety są również podobne do DSO. Musisz robić bardzo długie ekspozycje; zwykle kilkanaście lub kilkadziesiąt zdjęć, każde od 30 sekund do 20 minut ekspozycji, czasem nawet dłużej. Niezwykle precyzyjne śledzenie jest najważniejsze, dlatego potrzebujesz najlepszego mocowania śledzącego, jakie możesz kupić. Automatyczne korygowanie jest również potrzebne do korygowania błędów śledzenia.

Zakres musi działać przy krótkich ogniskowych, f / 4 jest całkiem niezły, ale stosuje się tak niski jak f / 2; redukcje ogniskowej (przeciwne do torów) są używane z niektórymi teleskopami, takimi jak ten lub taki . Przysłona niewiele znaczy; małe refraktory są stosowane z dobrymi wynikami.

Aparat musi być bardzo cichy; Kamery DSO wykorzystują aktywne chłodzenie, które obniża ich temperaturę o 20 ... 40 C poniżej temperatury otoczenia. Zazwyczaj mają duże czujniki.

Lustrzanki cyfrowe mogą również zapewniać przyzwoite wyniki, ale ich hałas jest zwykle wyższy niż w przypadku kamer dedykowanych, więc musisz ciężko pracować, aby uzyskać te same wyniki.

Do przetwarzania, układania, redukcji szumów itp. Wykorzystywane jest określone oprogramowanie .

Co więc możesz zrobić z taką konfiguracją?

Polowanie na kometę lub asteroidę działa całkiem dobrze. Terry Lovejoy odkrył ostatnio kilka komet przy użyciu sprzętu i technik opisanych powyżej. Oto Terry mówi o swojej pracy .

Śledzenie gwiazd zmiennych jest również otwarte dla amatorów. Można to również zrobić wizualnie, bez aparatu, po prostu dobroć, skrupulatne robienie notatek i dużo cierpliwości.

Przy odrobinie szczęścia możesz być również osobą, która odkryje nową supernową w pobliskiej galaktyce. Nie potrzebujesz profesjonalnych instrumentów, wystarczy wskazać zakres we właściwym kierunku we właściwym czasie i być pierwszym, który to zgłosi . Można to również zrobić wyłącznie wizualnie, bez kamery, tylko dobro.

Masz całkowitą rację: amatorzy mogą robić dużo nauki z posiadanym aparatem.

Książka „ Astronomical Discoveries You Can Make, Too! ” Autorstwa Roberta Buchheima wymienia słynne obserwacje historyczne, które amatorzy mogą odtworzyć.