Bufory lub karty w vimie? Jakie są zalety / wady każdego podejścia?

Jestem przyzwyczajony do edytorów bez modeli . Dopiero w ubiegłym roku korzystałem z vim / gvim, który ma podejście modalne .

Przyzwyczaiłem się do zakładek we wszystkich edytorach, ponieważ przed vimem wszyscy się do tego przyzwyczaili. W gvim niekoniecznie musisz używać tabulatorów: możesz po prostu używać buforów.

Moje pytanie brzmi: jakie są zalety / wady między tymi dwoma podejściami (bufory vs. tabulatory)? Dlaczego te dwie opcje istnieją?

vim editors gvim

— Ktoś nadal używa ciebie MS-DOS
źródło

Odpowiedzi:

Zobacz /programming/102384/using-vims-tabs-like-buffers/103590#103590 (lub dlaczego dzielenie społeczności vim pomiędzy wszystkie strony SE / SO to zły pomysł)

— Luc Hermitte
źródło

Uzgodniono podział SE / SO - myślę, że wolę „stary” sposób, kiedy wszystko było w mniejszej liczbie miejsc.

— pboin

Ponieważ vim jest wieloplatformowy, opublikowanie go tutaj jest złym pomysłem. Uniknę tego w przyszłości.

— Ktoś nadal cię używa MS-DOS

@ Somebody and others: Zobacz to meta pytanie . Jak dotąd większość respondentów popiera pytania vi (m) na tej stronie.

— Gilles „SO- przestań być zły”

To nie jest tak, że wszyscy ludzie na SO / SU są świadomi tego tematu, który nie jest nawet oznaczony jako vim.

— Luc Hermitte,

Przede wszystkim szybka korekta nazewnictwa - wszystko, co jest otwarte w Vimie, jest „buforem”. Terminologia tutaj jest podobna do emacsa, jeśli znasz ten edytor. Bufory odnoszą się po prostu do otwartych plików w pamięci bieżącego procesu Vima. Aby zobaczyć listę twoich buforów, użyj

:ls

która pokazuje listę bieżących buforów, ponumerowanych w kolejności, w jakiej zostały otwarte. Bufory nie mają jednak nic wspólnego z wizualną reprezentacją plików w Vimie. Myślę, że możesz myśleć o podziałach lub poglądach.

Jeśli chodzi o różnicę między podziałami lub kartami - to naprawdę twoje preferencje! Niektóre osoby lubią mieć możliwość zobaczenia dużej ilości kodu na raz (lub mają do tego nieruchomość na ekranie), więc wolą używać podziałów. Inne osoby, takie jak ty, są bardziej przyzwyczajone do kart i dlatego mogą to preferować.

Te linki zawierają pomocne informacje na temat korzystania z podziałów i kart:

dla podziałów (nazywają je rzutniami w tym dokumencie): http://www.linux.com/archive/feed/54157

dla kart: ta sama strona (przepraszam, nie mogę opublikować więcej niż jednego hiperłącza)

Mam nadzieję, że to odpowiada na twoje pytanie! Proszę wyjaśnić, jeśli nie.

— handsomeransoms
źródło

Karty są zwykle używane do widoków, a ViM stara się utrzymać produktywność dzięki wtyczkom takim jak BufExplorer i NERDTree do zarządzania buforami. Jednak jestem też winny używania jednego bufora otwartego w każdej zakładce - to zły nawyk.

— atx
źródło

Prawie cztery lata później pyta: co czyni go złym nawykiem?

— Tony

@ Tony Ponieważ przeznaczeniem kart jest widok układu buforów.

— atx

Pojedynczy bufor na karcie jest widokiem układu, aczkolwiek bardzo prostym. Więc nadal chyba nie rozumiem. Czy masz na myśli to, że jeśli nie podzielę ekranu na zakładkę, mam zły nawyk?

— Tony

@ Tony Nie jest to po prostu przeznaczenie, zobacz przyjętą odpowiedź.

— atx

Widziałem zaakceptowaną odpowiedź. Ale jest też ten ze strony 80 Practical Vima, autorstwa Drew Neila: „Jeśli chcemy rozmieścić bufory w sposób, który ma sens dla naszego przepływu pracy , próba uporządkowania listy buforów nie jest dobrym rozwiązaniem. Zamiast tego lepiej podzielić nasz obszar roboczy za pomocą podzielonych okien, stron kart lub listy argumentów. ” (Podkreśl moje.) Czy możesz podać konkretny przykład tego, w jaki sposób mój zwyczaj nawiązywania jednego bufora na kartę - chyba że tymczasowo potrzebuję podziału okna - wpływa negatywnie na mój przepływ pracy i jak użycie ukrytych buforów zamiast tego poprawiłoby przepływ pracy?

— Tony