Konfiguruję zwirtualizowane urządzenia Linux (jako lokalne serwery programistyczne) dla programistów w firmie opartej głównie na systemie Windows, a niektórzy programiści robią negatywne pęknięcia na temat vima (między innymi). (Wydaje się, że reprezentują one w jakiś sposób Linuksa / Unixa i dowodzą, że środowisko jest wyjątkowo trudne w użyciu). Pamiętam, kiedy po raz pierwszy zostałem zmuszony do użycia vima (sysadmins odmówił zainstalowania emacsa!) I trudna inicjał krzywa uczenia się, więc jestem trochę sympatyczny. Przyszło mi do głowy, że zamiast przedstawiać je nano(których prawdopodobnie nigdy by nie przeszli), możliwe jest skonfigurowanie w vim menu podobnych do nano, aby ułatwić przejście. (Znalazłem bardzo przyjazny dla początkujących plik .vimrc, który im daje, ale nie ma nic takiego jak menu w stylu nano.)

Jedyny problem to jedyna rzecz, jaką udało mi się znaleźć, która twierdzi, że konfiguracja menu w vimie (nie gvimie) nie działała, a moje próby rozwiązania problemu pozostawiły mi jeszcze jeden problem do rozwiązania. Zanim zmarnuję dużo czasu, chciałbym wiedzieć, czy jest to w rzeczywistości możliwe, ponieważ wydaje się, że niewiele jest informacji na temat tego, jak to zrobić.

Tak to mozliwe. Możesz załadować menu.vim(domyślne definicje menu gvim) lub możesz po prostu zacząć od zera i stworzyć własne, a następnie uzyskać do nich dostęp :emenu. Nie daje to jednak nano-podobnych, zawsze widocznych menu; daje ci możliwość poruszania się po menu za pomocą uzupełniania kart wiersza poleceń.

Jeśli użytkownik nie ma vimrc, zacznij od wyłączenia kompatybilności vi:

:set nocompatible

Włącz inteligentną zakończenie wiersza poleceń na <Tab>(umożliwiają wystawianie wszystkich możliwych wyborów, a nawigowanie wyników z <Up>, <Down>, <Left>, <Right>, i <Enter>):

:set wildmenu

Powtarzaj cykliczne prasy pomiędzy wszystkimi pasującymi opcjami:

:set wildmode=full

Załaduj domyślne menu (dzieje się to automatycznie w gvim, ale nie w terminalu vim):

:source $VIMRUNTIME/menu.vim

Po tych czterech poleceniach można ręcznie uruchomić uzupełnianie menu, wywołując uzupełnianie tabulacji w :emenupoleceniu, wykonując polecenie:emenu<space><tab>

Możesz poruszać się po wynikach za pomocą klawisza Tab i klawiszy strzałek oraz klawisza Enter (zarówno rozwija podmenu, jak i wybiera elementy). Możesz to uczynić wygodniejszym, idąc krok dalej i wiążąc mapowanie, aby wyświetlić menu bez konieczności pisania za :emenukażdym razem:

Uczyń Ctrl-Z działaniem mapowania, takim jak <Tab>interaktywne naciśnięcie w wierszu poleceń:

:set wildcharm=<C-Z>

I utwórz powiązanie, które automatycznie wywoła :emenudla Ciebie zakończenie:

:map <F4> :emenu <C-Z>

Sam miałem problem, że nie pamiętam wszystkich poleceń i kombinacji klawiszy dla wtyczek, których używam. Ponadto chciałem mieć proste sposoby szybkiego wykonywania poleceń bez konieczności ustawiania nowych mapowań klawiszy lub wymyślania poleceń, aby uzyskać do nich dostęp.

Vim-Venu

Napisałem małą wtyczkę menu vima, która pozwala zdefiniować menu dla każdego rodzaju pliku, który możesz edytować za pomocą vima. W ten sposób możesz zdefiniować opcję menu „Kompiluj” dla różnych rodzajów plików i zainicjować prawidłowe instrukcje w celu skompilowania kodu w zależności od edytowanego pliku (.py, .c, .c ++, ...). Lub utwórz podmenu dla poleceń wtyczki „Tabela” w pliku przeceny.

Sprawdź to tutaj: https://github.com/Timoses/vim-venu

Na marginesie: Myślę, że każdy powinien wybrać swój ulubiony edytor tekstu. Vim ma małą barierę (którą warto się nauczyć!). Jeśli ktoś nie chce się uczyć, vim nie będzie dla niego zbyt przydatny.