Zachowaj zmodyfikowany znacznik czasu po edycji

W przypadku plików w określonym folderze chciałbym, aby vim nigdy nie dotykał „zmodyfikowanego” znacznika czasu.

Tłem jest to, że używam Bloxsom do blogowania, który używa zwykłych plików tekstowych ~/bloxsomjako źródła wszystkich artykułów. Data artykułu (a zatem kolejność wyświetlania) oparta jest na dacie modyfikacji pliku tekstowego. Nie chcę, aby artykuł pojawiał się, jakby był nowy, gdy tylko naprawię literówkę. (Robię ich dużo ...: D)

Do tej pory vim zmienia znacznik czasu, a oryginalny znaczek ginie na zawsze. To jest OK i chcę to zachować dla większości plików w systemie. Ale nie chcę tego dla plików bloga - zawsze mogę touchplik, jeśli zajdzie taka potrzeba.

Masz jakieś pomysły, jak dostosować Vima do tego zachowania?

Nie sądzę, że vim ma tę funkcję. Jedną z możliwości jest odpowiednia modyfikacja kopii i odpowiednie ustawienie znacznika czasu, np .:

cp -p post temp
vim temp
touch -r post temp
cp -p temp post

Lub nawet lepiej:

touch -r post timestamp
vim post
touch -r timestamp post

Jeśli chcesz się zabawić:

file=path; mtime=$(stat -c %y "$file"); vi "$file"; touch -d "$mtime" "$file"

Zamień ścieżkę na rzeczywistą ścieżkę pliku

Napisałem do tego skrypt Perla.

Jest to opakowanie wokół vima, zapisane ~/bin/vim-nomtime.pli wprowadzone do użycia alias vim='~/bin/vim-nomtime.pl'w moim .bashrc.

#!/usr/bin/perl
use strict;
use warnings;
use Cwd qw/ abs_path /;

my @dirs = qw( ~/blosxom /srv/relief/blosxom );

s/^~/$ENV{HOME}/ foreach @dirs;

# do we want to preserve stamp on this file?
sub fits {
    my $dir = abs_path($_[0]);
    my $fits = 0;
    foreach (@dirs) {
        my $preserved_dir = abs_path($_);
        $fits++ if $dir =~ m|^$preserved_dir|;
    }
    return $fits != 0;
}

# store original stamps
my $original_stamp;
foreach (@ARGV) {
    if ( -f $_ and fits($_) ) {
        $original_stamp->{$_} = (stat($_))[9];
    }
}

# run vim as you would
my $cmd = join ' ', 'vim', @ARGV;  
system($cmd) == 0
    or die "vim failed: $!";

# restore stamps if they have changed
foreach (keys %$original_stamp) {
    next unless -f $_;
    my $current_stamp = (stat($_))[9];
    unless ($current_stamp == $original_stamp->{$_}) {
        utime $original_stamp->{$_}, $original_stamp->{$_}, $_;
    }
}

Niektóre dobre funkcje:

• obsługuje wiele nazw plików

• obsługuje wiele „oglądanych” katalogów

• obsługuje dowiązanie symboliczne reż

• można rozszerzyć o inne kryteria

z których większość można prawdopodobnie osiągnąć również w wersji czystego vima. Wady tego rozwiązania w porównaniu z moim pożądanym rozwiązaniem pure-vim to:

• przywraca znaczek dopiero po zakończeniu vima, więc jeśli wykonam długą edycję i regularnie zapisuję, plik villi wyskakuje jako nowy, dopóki nie wyjdę z vima

• obsługuje wiele plików w wierszu poleceń, ale w dość naiwny sposób - sprawdza tylko, czy @ARGVplik jest plikiem. Prawdopodobnie nie działałoby to z symbolami wieloznacznymi (np. vim note-*.txt) Ani innymi zabawnymi rzeczami

• nie jest odporny na awarie, prawdopodobnie nawet nie jest odporny na HUP (można to zrobić)

• ... wel, to jest opakowanie. (Chodzi mi o to, że gdybyśmy rozwiązali wszystko za pomocą opakowania, ile mielibyśmy opakowań, zanim wydarzyło się coś złego?)

Ten krótki skrypt zachowa zmodyfikowany czas, jeśli katalog macierzysty pliku zawiera .nomtimeplik:

#!/bin/bash

dir="${1%/*}"
[ "$dir" = "$1" ] && dir=.
dir=$( readlink -f "$dir" )

nomtime=
while [ -n "$dir" ]; do
    if [ -f "$dir/.nomtime" ]; then
        nomtime=1
        break
    fi
    dir="${dir%/*}"
done

if [ "$nomtime" = 1 ]; then
    T=`tempfile`
    touch -r "$1" $T
fi

vi "$1"

if [ "$nomtime" = 1 ]; then
    touch -r $T "$1"
    rm $T
fi

Wypróbuj tę bashfunkcję (w oparciu o odpowiedź Shâu Shắc )

vi-preserve-time () {
    for file in "$@"; do
        local mtime=$(stat -c %y "$file")
        vi "$file"
        touch -d "$mtime" "$file"
    done
}

Teraz możemy edytować plik i zachować zmodyfikowany czas za pomocą tego

vi-preserve-time file1.txt file2.txt

Istnieje możliwość skopiowania znacznika czasu z innego pliku.

touch -m -r file_source file_target

Przykład:

[oracle@es abc]$ ls -tlr
total 4
-rw-r--r--. 1 oracle oinstall 102 May  8 20:35 aa.txt
[oracle@es abc]$ echo "hi hi" > b
[oracle@es abc]$ ls -ltr
total 4
-rw-r--r--. 1 oracle oinstall 102 May  8 20:35 aa.txt
-rw-r--r--. 1 oracle oinstall   6 May 13 18:58 b
[oracle@es abc]$ touch -m -r aa.txt b
[oracle@es abc]$ ls -tlr
total 8
-rw-r--r--. 1 oracle oinstall   6 May  8 20:35 b
-rw-r--r--. 1 oracle oinstall 102 May  8 20:35 aa.txt
[oracle@es abc]$ cat b
hi hi

Znalazłem świetne rozwiązanie na tej stronie , która tworzy funkcję vim, aby zapisać bieżący plik przy jednoczesnym zachowaniu istniejącego czasu modyfikacji, i wiąże tę funkcję z F4klawiszem funkcyjnym:

Odkryłem jednak, że oryginalna funkcja zawiera niewielki błąd, który powoduje wyświetlenie następującego ostrzeżenia, jeśli F4zostanie użyty dwukrotnie w tym samym pliku, ponieważ vim jest zdezorientowany, gdy zmienia się czas modyfikacji:

WARNING: The file has been changed since reading it!!!
Do you really want to write to it (y/n)?

Na szczęście łatwo to naprawić: dodałem polecenie „edytuj” do oryginalnej funkcji, aby ponownie załadować plik po przywróceniu znacznika czasu, więc vim wie, jaki czas modyfikacji będzie oczekiwać na plik.

Oto zmodyfikowana funkcja vim z tą poprawką błędu, którą można dodać do ~/.vimrc:

function! WriteSmall()
    let mtime = system("date -d @`stat -c %Y ".shellescape(expand('%:p')) . "`")
    write
    call system("touch --date='".mtime."' ".shellescape(expand('%:p')))
    edit
endfunction
map <F4> :call WriteSmall()<CR>

Uwaga: Funkcja ta opiera się na wersji GNU date, stata touch.

Korzystając z niektórych opisanych powyżej pojęć, oto bardzo szybki i brudny alias jednowierszowy dla CSH, który udostępnia do tego celu polecenie „edycji”:

alias edit 'touch -r \!:1 /tmp/~mtime ; vim \!:1 ; touch -r /tmp/~mtime \!:1 ; rm /tmp/~mtime'

Możesz łatwo użyć zmiennej środowiskowej $ VISUAL lub $ EDITOR zamiast „vim”. W ten sposób możesz wydać następujące polecenie, aby zmienić domyślne edytory

setenv VISUAL nano

Teraz sam alias nie musi być przedefiniowywany w celu dostosowania go do różnych edytorów, co czyni go nieco bardziej przenośnym. Jeśli używasz powłoki innej niż CSH lub TCSH, oczywiście powyższe przykłady można odpowiednio dostosować.