W kodzie „{exec> / dev / null; }> / dev / null ”co się dzieje pod maską?

Gdy przekierowujesz listę poleceń zawierającą przekierowanie exec, exec> / dev / null nie wydaje się być później stosowane, na przykład z:

{ exec >/dev/null; } >/dev/null; echo "Hi"

Drukowane jest „Cześć”.

Miałem wrażenie, że {}lista poleceń nie jest uważana za podpowłokę, chyba że jest ona częścią potoku, więc exec >/dev/nullpowinna być nadal stosowana w bieżącym środowisku powłoki.

Teraz, jeśli zmienisz to na:

{ exec >/dev/null; } 2>/dev/null; echo "Hi"

wyniki nie są zgodne z oczekiwaniami; deskryptor pliku 1 pozostaje wskazany na / dev / null również dla przyszłych poleceń. Pokazuje to ponowne uruchomienie:

{ exec >/dev/null; } >/dev/null; echo "Hi"

co nie da wyniku.

Próbowałem napisać scenariusz i wyszukać go, ale wciąż nie jestem pewien, co dokładnie się tutaj dzieje.

Co dzieje się z deskryptorem pliku STDOUT w każdym punkcie tego skryptu?

EDYCJA: Dodanie mojego wyjścia strace:

read(255, "#!/usr/bin/env bash\n{ exec 1>/de"..., 65) = 65
open("/dev/null", O_WRONLY|O_CREAT|O_TRUNC, 0666) = 3
fcntl(1, F_GETFD)                       = 0
fcntl(1, F_DUPFD, 10)                   = 10
fcntl(1, F_GETFD)                       = 0
fcntl(10, F_SETFD, FD_CLOEXEC)          = 0
dup2(3, 1)                              = 1
close(3)                                = 0
close(10)                               = 0
open("/dev/null", O_WRONLY|O_CREAT|O_TRUNC, 0666) = 3
fcntl(1, F_GETFD)                       = 0
fcntl(1, F_DUPFD, 10)                   = 10
fcntl(1, F_GETFD)                       = 0
fcntl(10, F_SETFD, FD_CLOEXEC)          = 0
dup2(3, 1)                              = 1
close(3)                                = 0
dup2(10, 1)                             = 1
fcntl(10, F_GETFD)                      = 0x1 (flags FD_CLOEXEC)
close(10)                               = 0
fstat(1, {st_mode=S_IFCHR|0666, st_rdev=makedev(1, 3), ...}) = 0
ioctl(1, TCGETS, 0x7ffee027ef90)        = -1 ENOTTY (Inappropriate ioctl for device)
write(1, "hi\n", 3)                     = 3

Podążajmy

{ exec >/dev/null; } >/dev/null; echo "Hi"

krok po kroku.

1. Istnieją dwa polecenia:

   za. { exec >/dev/null; } >/dev/null, śledzony przez

   b. echo "Hi"

   Powłoka wykonuje najpierw polecenie (a), a następnie polecenie (b).

2. Wykonanie { exec >/dev/null; } >/dev/nullprzebiega następująco:

   za. Po pierwsze, powłoka wykonuje przekierowanie >/dev/null i pamięta o cofnięciu go po zakończeniu polecenia .

   b. Następnie wykonywana jest powłoka { exec >/dev/null; }.

   do. Na koniec powłoka przełącza standardowe wyjście z powrotem tam, gdzie było. (Jest to ten sam mechanizm, co ls -lR /usr/share/fonts >~/FontList.txtprzekierowania wewnętrzne - dokonywane są tylko na czas trwania polecenia, do którego należą).

3. Po wykonaniu pierwszego polecenia powłoka jest wykonywana echo "Hi". Standardowe wyjście jest tam, gdzie było przed pierwszym poleceniem.

Aby nie używać podpowłoki lub podprocesu, gdy dane wyjściowe z listy złożonej {}są przesyłane potokowo >, powłoka zapisuje deskryptor STDOUT przed uruchomieniem listy złożonej i przywraca ją później. Zatem na exec >liście złożonej nie przenosi efektu poza punkt, w którym stary deskryptor jest przywracany jako STDOUT.

Rzućmy okiem na odpowiednią część strace bash -c '{ exec >/dev/null; } >/dev/null; echo hi' 2>&1 | cat -n:

   132  open("/dev/null", O_WRONLY|O_CREAT|O_TRUNC, 0666) = 3
   133  fcntl(1, F_GETFD)                       = 0
   134  fcntl(1, F_DUPFD, 10)                   = 10
   135  fcntl(1, F_GETFD)                       = 0
   136  fcntl(10, F_SETFD, FD_CLOEXEC)          = 0
   137  dup2(3, 1)                              = 1
   138  close(3)                                = 0
   139  open("/dev/null", O_WRONLY|O_CREAT|O_TRUNC, 0666) = 3
   140  fcntl(1, F_GETFD)                       = 0
   141  fcntl(1, F_DUPFD, 10)                   = 11
   142  fcntl(1, F_GETFD)                       = 0
   143  fcntl(11, F_SETFD, FD_CLOEXEC)          = 0
   144  dup2(3, 1)                              = 1
   145  close(3)                                = 0
   146  close(11)                               = 0
   147  dup2(10, 1)                             = 1
   148  fcntl(10, F_GETFD)                      = 0x1 (flags FD_CLOEXEC)
   149  close(10)                               = 0

Możesz zobaczyć, jak w linii 134 deskryptor 1( STDOUT) jest kopiowany na inny deskryptor z co najmniej indeksem 10(to właśnie F_DUPFDrobi; zwraca najniższy dostępny deskryptor zaczynając od podanej liczby po powieleniu na tym deskryptorze). Zobacz także, jak w linii 137 wynik open("/dev/null")(deskryptor 3) jest kopiowany do descriptor 1( STDOUT). Wreszcie, on-line 147stary STDOUTzapisany w deskryptorze 10jest kopiowany z powrotem do descriptor 1( STDOUT). Efektem netto jest izolacja zmiany STDOUTna linię 144(która odpowiada wewnętrznej exec >/dev/null).

Różnica między { exec >/dev/null; } >/dev/null; echo "Hi"i { exec >/dev/null; }; echo "Hi"polega na tym, że podwójne przekierowanie robi dup2(10, 1);przed zamknięciem fd 10, który jest kopią oryginałustdout , przed uruchomieniem następnego polecenia ( echo).

Dzieje się tak, ponieważ przekierowanie zewnętrzne faktycznie nakłada się na przekierowanie wewnętrzne. Dlatego kopiuje oryginalny stdoutFD po zakończeniu.