Jak przywołać poprzednie polecenie (bez wykonania), aby je zmienić?

Nie pamiętam sztuczki, w której mogłem uzyskać ostatnie polecenie bez jego uruchomienia:

powiedzmy, że chcę mieć dostęp do polecenia! 1255 po naciśnięciu klawisza strzałki w górę i zmodyfikowaniu polecenia. Jaki jest więc sposób na wywołanie polecenia, aby był wyświetlany w wierszu polecenia, ale nie był wykonywany, a następnie dostępny za pomocą klawisza strzałki w górę?

Próbowałem umieścić echo, ale potem mam echo przed poleceniem, nie pamiętam, jak to zrobić poprawnie.

!1255:p

Zrobię to

!przywoływanie historii
1255jest
:pdrukowaniem numeru wiersza, ale nie jest wykonywane

Następnie możesz użyć strzałki w górę, aby cofnąć poprzednie (niewykonywane) polecenie i możesz je zmienić w razie potrzeby.

Często łączę to z hg(„History Grep”) - moim ulubionym pseudonimem.

$ alias hg  # Maybe use hgr instead if you are a Mercurial CLI user.
alias hg='history | tail -200 | grep -i'

Wyszukuje tekst w najnowszej linii historii, bez względu na wielkość liter i jest używany w ten sposób:

Kiedy chcę wyszukać ostatnie polecenia vi do edycji określonego pliku, a następnie chcę ponownie użyć jednego z nich do edycji tego samego pliku, ale z innym rozszerzeniem.

$ hg variables
 6153  vi Variables/user-extensions.js 
 6176  vi Variables/user-extensions.js 
 6178  vi Variables/user-extensions.js 
 6190  vi Variables/user-extensions.js 
 6230  hg variables
$ # Notice the difference in case with V and v is ignored
$ !6190:p
vi Variables/user-extensions.js 
$ ["up-arrow"]
$ vi Variables/user-extensions.[now change .js to .html]

Definiuję również hga(„History Grep All”), aby przeszukiwać całą moją historię:

$ alias hga
alias hga='history | grep -i'

ale nie używam go zbyt często, ponieważ moja historia jest (celowo) bardzo duża i otrzymuję zbyt wiele danych wyjściowych, które później wpływają na przewijanie stron przez terminal.

Wciśnięcie Ctrl+ R(czyli powiązania klawisza emacsa z wyszukiwaniem odwrotnym przyrostowym, gdy @gnp poruszał się w komentarzach) w terminalu pozwala na wyszukiwanie w histrory określonego polecenia. Polecenie zostanie wyświetlone i można je edytować przed wykonaniem. Zobaczysz coś takiego:

Źródło

fckomenda robi to, co chcesz

fc -l <number> wyświetli historię poleceń wokół tego numeru

fc <number>otworzy ten wiersz wiersza poleceń vim(lub jakikolwiek domyślny edytor, jak przypuszczam), abyś mógł go edytować, a :wqon będzie dostępny dla ciebie ze strzałką w górę.

W bash następuje Ctl+alt+erozwinięcie powłoki, więc wpisanie, !1255a następnie naciśnięcie tej kombinacji zastąpi bieżącą linię treścią wpisu historii 1255

Chcesz użyć polecenia fc podczas określania listy zamiast wykonywania (-l)

fc -ln -1