Jak udało im się prowadzić komputer z systemem Unix przed myszami oraz kopiować i wklejać?

Ponieważ Unix ma 40 lat, Unix jest starszy od wynalezienia myszy komputerowej. (Właściwie tylko 3 lata, jeśli Unix pochodzi z 1969 r., A mysz z 1972 r.) Jak na świecie nowy użytkownik zrobił coś na Uniksie bez kopiowania i wklejania? Wiem, że zawsze mieli edytor tekstu z funkcją kopiuj / wklej, ale wszystko, co robię w systemie Linux, to kopiowanie z przeglądarki internetowej i wklejanie (ze SCHOWKA) do vima, gedita lub terminala gnome. Jesteś taki sam, prawda?

Po prostu nie mogę sobie wyobrazić ładowania pliku man do vima, kopiowania i wklejania z niego kodu do tymczasowego bufora, a następnie bash wykonujący ten bufor. Może nigdy nie zostawili emacsa; czy to jest odpowiedź?

Kopiuj-wklej jest starszy niż mysz. Pierwszy edytor unix, ed , miał tpolecenie skopiowania wiązki linii w inne miejsce. W vi dostępne są różne polecenia do wycinania, szarpania i wklejania tekstu. Aby skopiować tekst między plikami, należy zapisać tekst do skopiowania w pliku tymczasowym i zaimportować ten plik tymczasowy do dokumentu docelowego, np. Za pomocą wiw red ( :wi :rvi). Aby dołączyć dane wyjściowe polecenia do pliku, przekieruj dane wyjściowe ( mycommand >filelub mycommand >>file) i zaimportuj ten plik do dokumentu; vi wprowadziło !polecenie i znajomych, aby bezpośrednio wstawić dane wyjściowe bez wymagania pliku tymczasowego.

Ładowanie strony podręcznika do Vima lub Emacsa i kopiowanie z niej jest rutyną dla użytkowników Vima / Emaca. Przeglądarki internetowe nie istniały, dopóki Unix nie był wystarczająco dorosły, aby pić, ale ta sama zasada obowiązuje wszędzie: schowek jest starszy niż środowiska okien. Środowiskami okien, które przyniosły, były kopiowanie-wklejanie między aplikacjami , co można było wykonać przy odrobinie wysiłku dzięki plikom.

Prosta odpowiedź brzmi: „nie skopiowali i nie wkleili”. W każdym razie nie tak, jak to rozumiesz.

W najwcześniejszych systemach uniksowych do interaktywnego użytku stosowano teletypy lub głupie terminale . Urządzenia te nie miały potężnych zestawów poleceń terminala, które umożliwiły późniejsze innowacje (!) vi. (Tak, jak na jeden raz , vibyła wysoka technologia.) Dlatego też nie sposób do tekstu znaku wizualnie być kopiowane lub cięcia.

W przypadku braku inteligentnych terminali wczesne systemy uniksowe oferowały edytor linii o nazwie ed. Najbliższy rzeczą, którą trzeba wyciąć i wkleić ze edjest tkomenda, za pomocą którego można określić linie liczbowo być t ransferred (kopiowane) do innej lokalizacji w pliku.

Karty perforowane i taśma papierowa były nadal ważnymi nośnikami we / wy. Jednym ze sposobów „edycji” taśmy papierowej jest filtrowanie jej danych przez coś takiego sed, bezpośrednio z czytnika taśmy papierowej podczas wczytywania danych. Dzisiaj sedprzyzwyczaja się do innych rzeczy, ale na początku było to o wiele ważniejsze Unix.

Nie, nie wszyscy są tacy sami. Nie wszyscy kopiują kod z Internetu, aby uruchomić go na swoim komputerze. Niektórzy ludzie faktycznie piszą kod, a czasem publikują go w Internecie.

Zazwyczaj nie musisz opuszczać edytora tekstu, aby odczytać dane z innego pliku (np. Strony podręcznika) lub wysłać dane do wykonania lub do pliku.

Poza tym często dziś kopiuję i wklejam do aplikacji w terminalu bez użycia myszy. GNU-screeni tmuxwsparcie za pomocą klawiatury, aby wybierać rzeczy z ekranu do schowka i wklejać je do powłoki lub innych programów w innych oknach terminala lub zachować na później.

Kiedy zacząłem używać SunOS (zanim istniał Linux), jeśli coś było naprawdę skomplikowane, wydrukowaliśmy to na tym pięknym, zielono-białym papierze w paski, zabraliśmy z powrotem do terminalu i zabrałem się do pracy. Użyliśmy również (ab) aplikacji, które pozwalają nam uruchamiać wiele terminali z jednego połączenia telefonicznego. (Modemy 300 bodów zadziałały!)

Aha, i popełniliśmy wiele błędów pojedynczych postaci, których polowanie zajęło kilka dni. To było życie.