Który z nich jest lepszy: using; lub &&, aby wykonać wiele poleceń w jednym wierszu?

W tutorialach i instrukcjach często widzę łączone polecenia. Na przykład,

sudo apt-get update && sudo apt-get install pyrenamer

Wydaje się, że cztery możliwe złącza: &, &&, ||i ;. Chociaż & złącze jest dla mnie jasne (wysyła proces do tła i pozostawia terminal dostępny), nie jest jasne, jaka jest różnica między &&i ;. I nie wiedziałem o tym, ||dopóki komentarz Kaya nie był.

Poniższe pytania dotyczą różnicy między dwoma złączami, ale najczęściej w komentarzach:

• Jak uruchomić dwie aplikacje Ubuntu za jednym razem?

• Jak połączyć wiele poleceń w terminalu?

Oto kilka powiązanych pytań:

1. Jaka jest różnica między ;i &&?
2. Kiedy należy ich odpowiednio używać ? Przyjemnie byłoby zobaczyć kilka przypadków użycia: jeśli chcę uruchomić polecenie, a następnie po jego zamknięciu komputera, które złącze wybrać?
3. Jakie są ich zalety i niebezpieczeństwa ? Robie Basak wspomina w komentarzu do tej odpowiedzi, że na przykład polecenie cd /somewhere_else; rm -Rf *może mieć destrukcyjne konsekwencje, jeśli na przykład zawiedzie pierwszy element w łańcuchu poleceń.
4. Jeśli dotyczy, skąd pochodzą?

Ściągawka:

A; B    # Run A and then B, regardless of success of A
A && B  # Run B if and only if A succeeded
A || B  # Run B if and only if A failed
A &     # Run A in background.

&&uruchamia drugie polecenie tylko wtedy, gdy pierwsze zostało zakończone ze statusem 0 (powiodło się). ;uruchamia oba polecenia, nawet jeśli pierwsze zakończy działanie z niezerowym statusem.

Twój przykład z &&może być równoważnie sparafrazowany jako

if sudo apt-get update ; then
    sudo apt-get install pyrenamer
fi

Użycie ;spowoduje wykonanie poleceń niezależnie od tego, czy pierwsze polecenie zakończy się powodzeniem, czy nie.

za pomocą &&polecenia wykonania 2. polecenia tylko wtedy, gdy pierwsze polecenie zostało wykonane pomyślnie (status 0).

Oba są używane z innej perspektywy. Jak w przypadku dłuższego procesu, powiedz, że w przypadku instalacji musisz ją skompilować i zainstalować. zalecana make && make install. Instalacja rozpocznie się tylko po makepomyślnym zakończeniu .

Dlatego w przypadku poleceń zależnych powinieneś użyć &&

Wring Bash lub użycie poleceń z niezależnymi poleceniami ;

Więc jeśli chcesz zamknąć komputer, nawet pierwsze zadanie nie powiodło się ;, ale jeśli chcesz po pełnym sukcesie pierwszego zadania zainicjuj zamknięcie&&

a ; bbędzie działać b niezależnie od statusu wyjścia a. a && buruchomi b tylko jeśli się powiedzie.

Jest to konieczne i wystarczające, aby odpowiedzieć na pierwsze 3 pytania. W szczególności 2 jest zbyt szerokie i nie można na nie odpowiedzieć „jedną”, ostateczną odpowiedzią - najlepiej postawić na podstawie indywidualnych przypadków.

Co do czwartego pytania: Składnia Bash .

Korzystanie z nich nie wiąże się z żadnym niebezpieczeństwem. Ponownie powyższa definicja jest wystarczająca. Oznacza to, że napiszesz, &&gdy bma niezamierzone skutki, jeśli asię nie powiedzie. IMHO nie wymaga dalszych zasad ani wyjaśnień.

ZA; B # Uruchom A, a następnie B, niezależnie od sukcesu A

A && B # Uruchom B, jeśli i tylko jeśli A się powiedzie

A || B # Uruchom B, jeśli i tylko jeśli A się nie powiedzie

A i # Uruchom A w tle.

Bardzo dobra zasada. Dodałbym, że w niektórych przypadkach użycie tych poleceń w podpowłoce ma sens, gdy chcemy rozważyć je jako pojedynczą jednostkę lub nie chcemy powiązać niektórych wyników operacji z bieżącą powłoką.

Przykłady:

-concatenate wyjście dwóch poleceń:

(ls foo; ls bar) > single-result.txt

-wchodzenie do katalogu i wykonywanie stamtąd polecenia bez zmieniania bieżącego katalogu powłoki:

(cd target-directory && jar -xf ../my-jar)