Dlaczego istnieje limit 4 układów dla klawiatur?

Właśnie odkryłem, że nie mogę dodać więcej niż 4 układów dla mojej klawiatury. Googling ujawnił, że był to uniwersalny limit (przynajmniej dla GNU / Linuksa) i jedynym sposobem na obejście tego było użycie hakerów w skryptach. Czy jest to naprawdę techniczny powód? Jeśli tak, co to jest?

Cytując Petera Hutterera (pracownika Red Hat pracującego nad X.Org):

Kilka informacji o tej funkcji i dlaczego nie została jeszcze zaimplementowana: Limit 4 grup jest wymuszony przez format drutu protokołu. obsługę więcej niż 4 grup można dodać tylko poprzez dodanie dodatkowych żądań i zdarzeń do XKB i przepisywanie klientów, aby przełączyć się na tę nową wersję XKB. Ponadto należy zapewnić zgodność ze starym protokołem, aby bieżący klienci XKB nadal działali poprawnie z nową wersją XKB.

Jest to zarówno złożone, jak i bardzo czasochłonne. Wolontariusze zajmujący się tym problemem są oczywiście bardzo mile widziani.

[...]

Jest zakodowany w niektórych bitach protokołu, a pozostałe bity są wykorzystywane do innych informacji. więc potrzebujesz więcej bajtów w żądaniach / zdarzeniach dla wszystkiego powyżej 4, a dodanie dodatkowych bajtów wymaga zerwania protokołu. A potem musisz poradzić sobie z klientami, którzy rozumieją tylko 4 grupy i co z nimi zrobić, jeśli klawiatura jest w grupie 5.

Dlaczego nie mamy hacka powyżej tej warstwy - nie wiem ... to musi być najlżejsze ograniczenie w historii. :RE

Często piszę po angielsku, niemiecku, szwedzku i chińsku. To cztery, ale uczę się także rosyjskiego i doceniłbym dodatkowe przełączanie za pomocą GUI. Tymczasem skrypty są wykonalnym rozwiązaniem:

http://ubuntuforums.org/showthread.php?p=10333055#post10333055

Można zauważyć, że w języku rosyjskim istnieje opcja albo „standardowego” rosyjskiego układu klawiatury, albo znacznie wygodniejszego (dla tych z nas, którzy się uczą) układu fonetycznego sparowanego z QWERTY.

Ponadto wielu z nas stosuje jakąś formę Dvoraka, która również zajmuje pozycję.

Dlatego mój komputer wygląda następująco:

Układy klawiatury:

USA Dvorak (programista) szwedzki niemiecki rosyjski rosyjski fonetyczny

i jest dodatkowa ikona klawiatury z przełącznikiem ibus dla chińskiego Pinyin.

Protokół odkłada dwa bity na przełączanie klawiatury. To o dwa więcej niż potrzeba wielu ludziom. Większość użytkowników, których widziałem, przełącza układ klawiatury korzysta z dwóch; układ lokalny i układ międzynarodowy. Układ międzynarodowy zwykle obsługuje skład wszystkich wymaganych kluczy. To pozostawia jeden nadmiar. Widziałem użytkowników z trzema układami, ale zazwyczaj jeden nigdy nie jest używany.

Byłbym zainteresowany tym, co robisz, co wymaga więcej niż czterech układów i jak pracujesz z ciągle zmieniającymi się mapami klawiszy. Trudno mi przyzwyczaić użytkowników do dwóch układów, nawet jeśli rozwiązało to problemy związane z internacjonalizacją.