Pochodząc z systemu Windows, prawdopodobnie tego nie wiesz, ale Ubuntu (lub inny system Linux) używa partycji w inny sposób niż Windows, dlatego nie widzisz obu utworzonych przez siebie partycji.
Jak wiadomo, w systemie Windows po zamontowaniu partycji jest ona wyświetlana jako dysk (C :, D: itp.), A wszystkie dyski są wymienione w obszarze Mój komputer. Każdy dysk ma własną oddzielną hierarchię plików. Ale Linux używa innego modelu. W systemie Linux, jeśli chodzi o system operacyjny, istnieje tylko jedna hierarchia , która jest mniej lub bardziej skutecznie przechowywana w pamięci jądra. Partycje są montowane przez dołączanie ich w określonych punktach tej hierarchii, mianowicie punktach montowania, a kiedy to się dzieje, zawartość nowo montowanej partycji pojawia się jako katalogi i pliki w tym punkcie montowania.
Można to sobie wyobrazić, jakby partycje w systemie Linux zapewniały pamięć zapasową dla części systemu plików .
Oto przykład, który choć nie jest w 100% dokładny, powinien pomóc ci zrozumieć, jak to działa. Załóżmy, że dwie partycje mają następującą zawartość:
Partition 1:
bin/
home/
usr/
Partition 2:
larry/
moe/
curly/
Kiedy jądro Linuksa się uruchamia, możesz sobie wyobrazić, że zaczyna się od pustego „modelu mentalnego” systemu plików. („Na początku było /.”)
/
Następnie montuje partycję w punkcie montowania /; powiedzmy, że jest to partycja 1. Po zamontowaniu system plików ma następujące trzy katalogi:
/bin/
/home/
/usr/
Następnie montuje partycję 2 w punkcie montowania /home. Następnie system plików ma sześć katalogów:
/bin/
/home/
/home/larry/
/home/moe/
/home/curly/
/usr/
Efektem tego jest to, że wszystko poniżej /home/curlyznajduje się na partycji 2, podczas gdy wszystko inne poniżej /znajduje się na partycji 1. Tak więc, gdy zostaniesz poproszony o dostęp do pliku takiego jak, powiedzmy, /home/curly/maharajah.txtjądro zauważy, że ten plik znajduje się poniżej punktu montowania partycji 2 /homei nie ma innych punktów montowania „w drodze” /homedo ścieżki pliku, więc plik zostanie umieszczony curly/maharajah.txtna partycji 2. Inny plik, taki jak /bin/ow, zostanie umieszczony na partycji 1, ponieważ znajduje się poniżej punktu montowania partycji 1, ale nie pod żadnym innym punktem montowania partycji.
Ale wszystkie te punkty zarządzania są niewidoczne dla Ciebie, jako użytkownika komputera. W normalnym codziennym użytkowaniu zazwyczaj nie obchodzi Cię, które katalogi znajdują się na poszczególnych partycjach; kiedy tworzysz plik, myślisz tylko o ścieżce /home/curly/maharajah.txti pozwalasz jądrze martwić się, na której partycji faktycznie umieścić ten plik. Tak więc, inaczej niż w systemie Windows, partycje mają być niewidoczne podczas normalnego użytkowania i pracujesz z złudzeniem, że istnieje tylko jeden duży system plików, który zawiera wszystko w systemie. Niektóre menedżery plików, jak najwyraźniej Nautilus, pomagają promować to złudzenie, nawet nie pokazując, które partycje są zamontowane.
Oznacza to, że w twojej konkretnej sytuacji (prawdopodobnie) masz już skonfigurowane rzeczy tak, jak chcesz. Partycja 50 GB jest zamontowana /, a partycja 410 GB jest zamontowana /home, co oznacza, że wszystko, co utworzysz, /homezostanie umieszczone na partycji 410 GB, podczas gdy wszystko inne w systemie zostanie umieszczone na partycji 50 GB. (Cóż, w rzeczywistości istnieją inne „wyimaginowane partycje” utworzone przez różne komponenty systemu Linux, ale na razie o tym zapomnij.) Po prostu Nautilus nie wyjaśnia, że obie partycje są używane, i w rzeczywistości wprowadza w błąd przez pokazujący wykorzystanie miejsca tylko dla partycji 1 na ekranie „innych lokalizacji”.
df -h. wklej dane wyjściowe.