Pamięć USB, jak zminimalizować ryzyko uszkodzenia lub utraty danych

14

W ciągu zaledwie 2 lat spotkałem kilka pamięci USB z uszkodzonym systemem plików. Co można zrobić w środowisku tylko dla systemu Windows (Vista i nowszym), aby zmniejszyć ryzyko uszkodzenia systemu plików i utraty danych na jednym dysku USB?

Który system plików jest najbardziej niezawodny?
Które technologie lub etykiety (z certyfikatem xyz itp.) Wskazują, że nośniki USB obsługujące je są mniej podatne na uszkodzenie?
Czy jest jeszcze coś, na co należy zwrócić uwagę?

— Piotr
źródło

1

Nie robimy rekomendacji produktów dla Superuser, więc konkretnych producentów nie będzie na liście. Czy ustaliłeś, czy weryfikacja danych pochodzi z zużycia samego urządzenia lub z powodu jego nadużycia (tj. Usunięcia go bez uprzedniego wyrzucenia)? Sugeruję tylko NTFS, uszkodzenie danych można rozwiązać na wiele sposobów, powielanie danych z weryfikacją to tylko jeden sposób.

— Ramhound

@Ramhound Nie wiem, czy byłoby lepiej, ponieważ NTFS z natury nie chroni przed uszkodzeniem danych. FAT32 może być lepszy dla pamięci flash, ponieważ nie ma dziennika (a zatem zapisuje się mniej sektorów przez cały okres eksploatacji dysku; uważam, że właśnie dlatego większość producentów sugeruje FAT32). Najlepiej trzymać się drugiej sugestii i albo powielić i zweryfikować, albo sumę kontrolną i wygenerować niektóre archiwa odzyskiwania.

— Przełom

@Breakthrough - Zastosowanie FAT32 ograniczy rozmiar pliku danego pliku. Bez zrozumienia przyczyny uszkodzenia danych w takim przypadku trudno jest powiedzieć, że nie zdarzy się to w przyszłości z systemem plików FAT32.

— Ramhound

@Ramhound zgodził się tam, że limit 4 GB to ogromny ból. Z pewnością korzystałem z systemu plików NTFS na niektórych własnych dyskach USB, ale myślę, że nadal warto zauważyć, że może to skrócić żywotność dysku (w zależności od średniego rozmiaru pliku zapisywanego na dysku przez cały okres jego użytkowania).

— Przełom

Urządzenia pochodziły od co najmniej 2 producentów (bez marki) i zawsze można je było sformatować i ponownie wykorzystać. Przed przywróceniem zawsze można było wyodrębnić większość danych, chociaż część struktury plików zaginęła, a niektóre pliki były uszkodzone. Jest wysoce prawdopodobne, że zostały one prawidłowo wyrzucone.

— Peter

11

Co można zrobić, aby zmniejszyć ryzyko uszkodzenia systemu plików i utraty danych na jednym dysku USB?

Często używane systemy plików, takie jak FAT32 lub NTFS , nie przechowują żadnych informacji dotyczących sprawdzania poprawności danych (tylko na samym wewnętrznym systemie plików). Przechowuj kopie zapasowe danych, sprawdzaj poprawność danych za pomocą sum kontrolnych (możesz wygenerować skróty MD5 / SHA1 dla swoich plików tylko w celu sprawdzenia, czy jakieś dane są uszkodzone) i / lub przechowywać archiwa odzyskiwania.

I wreszcie, niezależnie od systemu plików , zawsze należy prawidłowo odmontować dysk. Zapewnia to, że wszystkie istniejące odczyty / zapisy plików są zakończone, a wszystkie bufory odczytu / zapisu zostały opróżnione.

Który system plików jest najbardziej niezawodny?

Solidność ma swoją cenę - kompatybilność. Prawdopodobnie chcesz mieć system plików z wbudowaną funkcją sprawdzania poprawności danych i sumowania (lub nadmiarowych danych), taką jak ZFS , ale nie jest to zbyt przenośne w systemie Windows / OSX. Jeśli problemem jest wydajność, możesz wypróbować exFAT , który wydaje się być obsługiwany w większości głównych systemów operacyjnych po wyjęciu z pudełka lub w niewielkiej konfiguracji.

Które technologie lub etykiety (z certyfikatem xyz itp.) Wskazują, że nośniki USB obsługujące je są mniej podatne na uszkodzenie?

Wszystko, co utrzymuje pamięć flash dłużej, zwłaszcza wyrównanie zużycia i nadmierne zaopatrzenie . Jeśli napęd obsługuje wyrównywanie zużycia, większy dysk zachowa więcej dostępnych sektorów w przypadku zużycia części.

Pod koniec dnia pamięć flash nie trwa wiecznie. Cała obecna pamięć flash ma ograniczoną liczbę cykli odczytu / zapisu, co z natury powoduje utratę danych w czasie. Możesz zmniejszyć to ryzyko, wykonując regularne kopie zapasowe i sprawdzając poprawność danych za pomocą sum kontrolnych, aby ustalić, kiedy plik został uszkodzony.

Możliwe jest również użycie systemu plików z wbudowaną integralnością i odzyskiwaniem danych, ale są one rzadkie w wielu środowiskach innych niż UNIX w momencie pisania tego. Mogą być również wolniejsze i szybciej zużywają dysk ze względu na wymagania dotyczące przechowywania dodatkowych sum kontrolnych i informacji nadmiarowych dla każdego pliku.

Dla każdego przypadku istnieje rozwiązanie, wystarczy rozważyć względy dotyczące przenośności / integralności / prędkości.

— Przełom
źródło

„system plików z wbudowaną integralnością i odzyskiwaniem danych” - czy są takie, które działają w wersji systemu Windows, bez wstępnej konfiguracji na komputerze (instaluje sterownik itp.)? Jak pomaga kronikowanie NTFS?

— Peter

@Peter dziennik upewnia się, że każdy zapis pliku jest transakcją - albo kończy się całkowicie, albo wcale się nie kończy. Idealnie, jeśli plik nie jest całkowicie zapisany, nic się nie zmienia, a stara kopia nadal istnieje (ponieważ dziennik nie został zaktualizowany). Jeśli tak się stanie, że dziennik ulegnie uszkodzeniu, przynajmniej wiesz, że coś jest nie tak (i możesz spróbować go odzyskać) zamiast pracować z danymi, które mogą być uszkodzone. Czasopismo pomaga upewnić się, że system plików jest nadal ważny i działa.

— Przełom

Przepraszam za pytanie, niewiele wiem na ten temat, więc mogę nie mieć sensu: czy słuszne jest twierdzenie, że NTFS ma zapisy atomowe, a rodzina FAT nie? I dlatego NTFS zostałby uszkodzony tylko przez awarię sprzętu, uszkodzone sterowniki lub złośliwe zamiary?

— Peter

@Peter nowe wersje systemu plików NTFS ( Transactional NTFS ) są rzeczywiście atomowe, jednak starsze wersje NTFS nie są . Mimo to starsze wersje nadal lepiej chroniłyby przed uszkodzeniem systemu plików, ponieważ dziennik przechowuje dziennik najnowszych zmian w systemie plików. Jeśli jesteś ciekawy, polecam przeczytanie artykułu z Journaling File System na Wikipedii.

— Przełom

4

System plików - jeśli używasz dysku flash tylko w jednym systemie operacyjnym, użyj tego samego systemu plików, który znajduje się na komputerze:

Windows - NTFS

Mac OS X - HFS Plus

Linux - kilka opcji, oto artykuł

Jeśli używasz dysku w wielu systemach operacyjnych, musisz użyć FAT32, ponieważ jest to najbardziej zgodny system plików, ale także najbardziej zawodny. Każda z powyższych opcji jest lepszą opcją, jeśli zgodność nie stanowi problemu. Uwaga: jeśli używasz Linuksa i Windowsa, możesz używać NTFS zarówno do systemów plików komputera, jak i do dysków flash, ale jeśli używasz Mac OS X, uruchomienie NTFS jest uciążliwe i nie warto.

Marka - nigdy nie opieraj żadnego zakupu na marce

Technologie - @Breakthrough wymienił niektóre z nich, których możesz szukać, ale prawie wszystkie dzisiejsze dyski flash będą miały te funkcje lub inny zastrzeżony alias dla nich, który nie jest wart uwagi

Ogólnie rzecz biorąc, nie marnuj zbyt wiele czasu na wglądanie się w to. W miarę rozwoju @SethCurry nadmiarowość jest zawsze lepszą odpowiedzią na zapewnienie bezpieczeństwa danych. Każde urządzenie pamięci masowej może i ostatecznie ulegnie awarii, więc nie chcesz czuć się komfortowo z jednym rozwiązaniem.

— jjno91
źródło

4

Najczęstszym powodem uszkodzenia dysków flash jest niecierpliwość. Często odmawiam czekania na wysunięcie dysków flash i wiem, że nie jestem jedyny. (W mojej obronie staram się również upewnić, że nic krytycznego nie dotyczy tylko dysku flash i ty też powinieneś.)

Dyski ulegają uszkodzeniu, jeśli nie zostaną bezpiecznie usunięte z powodu czegoś, co nazywa się „buforowaniem zapisu”. Zasadniczo buforowanie zapisu jest funkcją, która poprawia szybkość zapisu. Zamiast pisać każde otrzymane żądanie i zmuszać cię do czekania, system operacyjny buforuje te żądania i wypełnia je wszystkie za jednym zamachem. Gdy mówisz swojemu komputerowi, aby bezpiecznie usunął lub odmontował dysk flash, zasadniczo ostrzegasz system operacyjny, że zamierzasz go usunąć, więc zapisuje on wszystkie żądania w pamięci podręcznej na dysk i informuje wszystkie programy działające w tle, aby przestały uzyskiwać do niego dostęp. Jeśli nie zaczekasz, możesz mieć elementy oczekujące na zapis na dysk, co może spowodować uszkodzenie systemu plików.

Jeśli chodzi o format, osobiście wolę ext4 dla moich dysków flash. W przypadku systemu Windows powiedziałbym, że idź z NTFS, ponieważ ext4 powoduje problemy w systemie Windows. NTFS obsługuje duże pliki i czasopisma, więc będzie działać całkiem dobrze. System plików jest w dużej mierze osobistym wyborem i zazwyczaj wszystko, co jest mniej podatne na uszkodzenie, będzie również znacznie wolniejsze. ZFS staje się popularny, choć nie wiem, czy to działa w systemie Windows i nie wiem, czy można go umieścić na dysku flash.

Jeśli chodzi o marki, nie widzę dużej różnicy w jakości od jednego do drugiego. Niektóre mają lepszą ochronę złączy, niektóre z pewnością czują się mniej „słabe” (chociaż, co zaskakujące, zauważyłem, że te słabe pękają rzadziej). Zwykle używam tego, co jest tanie.

Powinieneś wiedzieć, że nic ważnego nigdy nie powinno być przechowywane wyłącznie w pamięci flash. Pamięci USB są zbyt łatwe do zgubienia, nadepnięcia lub upuszczenia do toalety itp. Należy wykonać kopię zapasową ważnych danych i przechowywać je na co najmniej dwóch różnych dyskach, a najlepiej w co najmniej 2 oddzielnych lokalizacjach fizycznych (np. Ryzyko pożaru, ryzyko powodzi itp.).

— Seth Curry
źródło

1

Usunąłem pierwszą część twojej odpowiedzi, ponieważ wszystko inne jest poprawne. Pamięć Flash jest rzeczywiście podlegają uszkodzenia fizyczne, aczkolwiek pod względem sygnałów elektrycznych zamiast grawitacji lub energii kinetycznej. Oprogramowanie zwykle nie może uszkodzić dysku flash (patrz Czy niektóre oprogramowanie może fizycznie uszkodzić sprzęt? ), Tylko system plików (a jeśli używasz buforowania zapisu, jak powiedziałeś, być może zaległe zapisy plików).

— Przełom

Nie chciałem powiedzieć, że jest odporny na uszkodzenia fizyczne, po prostu jest mniej powszechny (ponieważ upuszczam dyski znacznie częściej niż przypadkowo je poraziłem prądem), a przez oprogramowanie miałem na myśli uszkodzenie systemu plików, chociaż podejrzewam, że ty mają rację, ponieważ powinienem był uczynić to rozróżnienie wyraźniejszym. Jeśli jednak chodzi o oprogramowanie, czy nie stworzono wirusa, który byłby w stanie zniszczyć sprzęt poprzez przetaktowanie i zwiększenie prędkości obrotowej dysków? Nie był to punkt sporny, ponieważ było to pojedyncze wydarzenie, tylko niewielka korekta.

— Seth Curry

1

Domyślnie bieżące wersje systemu Windows domyślnie wyłączają buforowanie zapisu dla dysków flash; więc szarpanie niecierpliwością jest teraz znacznie mniejszym problemem niż w erze XP.

— Dan bawi się Firelight

@ DanNeely Uważam, że jest to poprawne. Należy pamiętać, że w przypadku wewnętrznych dysków twardych ta funkcja jest zwykle włączona (chociaż nawet w przypadku utraty zasilania urządzenie może być w stanie opróżnić bufor, jeśli zostanie przywrócone zasilanie).

— Przełom

Powinno tak być, ale zgodnie z kilkoma artykułami, które ostatnio widziałem, czasami pamięć flash nie jest oznaczona jako pamięć wymienna, więc buforowanie zapisu jest nadal włączone, chyba że ręcznie je wyłączysz. To również nie rozwiązuje problemu programów piszących obecnie w tle.

— Seth Curry

1

Jedna odpowiedź nie została jeszcze wymieniona w odpowiedziach, a jest to rodzaj używanej pamięci flash. Będzie to kryterium tylko przy zakupie urządzenia pamięci flash.

Jest pamięć flash SLC (Single Level Cell) i MLC (Multi Level Cell).
Technologia MLC została opracowana w celu zwiększenia gęstości danych, które można przechowywać.
Przechowuje więcej niż jeden bit na komórkę, zwykle dwa. Tak się dzieje, przechowując cztery poziomy napięcia w ogniwie. To daje dwa bity danych dla każdej komórki.

Istnieje kilka problemów z MLC.

MLC ma około 10 razy mniej cykli zapisu, niż jest w stanie obsłużyć. Może zrobić 10 000 zapisów, zanim zacznie mieć problemy - podczas gdy SLC może zrobić 100 000.
Ponieważ zdolność komórki do przechowywania spada, wraz z MLC zdolność rozróżniania poziomów zmniejsza się szybciej niż przy zaledwie dwóch poziomach.

Chociaż wszystkie te technologie używają ECC, kodu korekcji błędów, istnieje ograniczenie możliwości. Ponadto wyrównanie zużycia, jak wspomniano w innej odpowiedzi, nie „naprawi” różnicy. Być może nadal istnieją naprawdę tanie pamięci USB, które nie „zużywają się”, ale trudno byłoby to stwierdzić z zewnątrz.

Trudno będzie również stwierdzić, czy urządzenie korzysta z SLC czy MLC. W wyścigu, w którym coraz więcej danych jest umieszczanych na tej samej „powierzchni”, zakładam, że większość producentów przełączy się na MLC. Jeśli niezawodność jest głównym czynnikiem, być może możesz się rozejrzeć i nadal znaleźć niektóre urządzenia pamięci SLC.

— Jan Doggen
źródło

0

W środowisku tylko systemu Windows można również zoptymalizować wydajność urządzenia USB:

Przejdź do Menedżera urządzeń i wyszukaj pamięć USB w sekcji Napędy dyskowe.
Kliknij urządzenie prawym przyciskiem myszy, wybierz Właściwości .
W zakładce Zasady zaznacz opcję „ Lepsza wydajność ” zamiast „Szybkie usuwanie” i potwierdź.

Zarządzanie zapisywaniem jest inne: jeśli wybierzesz opcję „Szybkie usuwanie” (domyślnie), system Windows spróbuje natychmiast zapisać dane na pamięci USB, a korzystając z opcji „Lepsza wydajność” system buforuje dane zamiast zapisywać i opróżnia wszystkie tylko przed odmontowaniem woluminu za pomocą Bezpiecznego usuwania sprzętu (zwykle klikając lewym przyciskiem myszy ikonę USB w zasobniku).

Należy pamiętać, że dzięki opcji „Lepsza wydajność” możesz utracić nie zapisane dane w przypadku odłączenia drążka bez korzystania z bezpiecznego usuwania sprzętu lub w przypadku nagłego wyłączenia urządzenia.

Zobacz także Czy istnieje potrzeba bezpiecznego usunięcia urządzenia, jeśli włączone jest „Szybkie usuwanie”?

— Paolo Gibellini
źródło