Odpowiedzi:
Jest to nadal istotne, ale od wydania Visty system Windows automatycznie defragmentował dysk twardy, gdy komputer był bezczynny. Jeśli komputer pozostanie bezczynny przez dłuższy czas, nie jest to już coś, co należy zrobić ręcznie.
Nie dotyczy to dysków SSD , na których defragmentacja prawie nie ma (jeśli w ogóle) defragmentacji (nie ma potrzeby przesuwania głowic czytających). Co więcej: dyski SSD mają znacznie mniejszą liczbę przypadków, w których każda część „dysku” może zostać zapisana („ wytrzymałość zapisu ”; Jaka jest żywotność dysku SSD? ), Więc szczególnie w przypadku tanich dysków SSD najlepiej jest używać cały dysk, zamiast ciągle używać tych samych części, uruchamiając narzędzia do defragmentacji.
Dla tych, którzy podzielili dysk na partycje: czy to nie spowodowało dużej fragmentacji?
I choć pytanie jest oznaczone jako „windows”, dla tych, którzy się tu dostają, biorąc pod uwagę ogólny tytuł: nie jest ono odpowiednie dla każdego systemu plików. Jak w przypadku komputera Mac (moje podkreślenie):
Prawdopodobnie nie będziesz musiał w ogóle optymalizować, jeśli używasz Mac OS X. Oto dlaczego:
Pojemność dysku twardego jest ogólnie znacznie większa niż kilka lat temu. Przy większej ilości dostępnego miejsca system plików nie musi wypełniać każdego „zakątka”. Rozszerzone formatowanie w systemie Mac OS (HFS Plus) pozwala na maksymalne wykorzystanie miejsca z usuniętych plików, aby uniknąć przedwczesnego zapełniania małych obszarów ostatnio zwolnionego miejsca.
Mac OS X 10.2 i nowsze wersje zawierają opóźniony przydział dla woluminów sformatowanych w systemie Mac OS X Extended. Pozwala to na połączenie kilku małych przydziałów w jeden duży przydział w jednym obszarze dysku.
Fragmentacja była często spowodowana ciągłym dołączaniem danych do istniejących plików, szczególnie przy rozwidleniach zasobów. Dzięki szybszym dyskom twardym i lepszemu buforowaniu, a także nowemu formatowi pakowania aplikacji, wiele aplikacji po prostu przepisuje cały plik za każdym razem. Mac OS X 10.3 Panther może także automatycznie defragmentować takie wolno rosnące pliki. Proces ten jest czasem nazywany „klastrowaniem adaptacyjnym na gorąco”.
Agresywne buforowanie z wyprzedzeniem odczytu i zapisu oznacza, że niewielka fragmentacja ma mniejszy wpływ na postrzeganą wydajność systemu.
[..]
Istnieje również szansa, że jeden z plików umieszczonych w „gorącym paśmie” w celu szybkiego odczytu podczas uruchamiania systemu może zostać przeniesiony podczas defragmentacji, co obniżyłoby wydajność .
Oczywiście to drugie nie wystąpiłoby podczas korzystania z narzędzia Defrag dołączonego do systemu operacyjnego.
Tak.
Na komputerze mojego przyjaciela (XP, NTFS, 80 GB HD, ~ 750 MB za darmo) plik strony 700 MB zawierał 11 000 fragmentów, a MFT 40 fragmentów. Oczyściłem dysk twardy, zdefragmentowałem i uruchomiłem ponownie, a różnica była bardzo zauważalna.
Ma to znaczenie, ale w Vista i Win7 powinno się to odbywać automatycznie, o ile twój komputer jest bezczynny.
Wiele dobrych informacji .
Prędkość generowana przez defrag jest szczególnie widoczna na wolniejszych dyskach twardych, takich jak laptopy.
Myślę, że to wciąż aktualne. Mam konfigurację C2Duo / 2Gb / 250Gbx2 i nawet z lustrzanymi „małymi” dyskami, defragmentacja wydaje się ogromnie pomóc w czasie uruchamiania i ładowania programu.
Powiedziałbym, że nadal ma to sens - szczególnie na dyskach twardych, które wykonują wiele czynności związanych z plikami. Uruchamiam MyDefrag w pracy, aby mój dysk nie był zbyt rozdrobniony, ponieważ w pracy zwykle pracuję na kilku magazynach wersji, które mogą mieć tysiące zmian plików w ciągu jednego dnia - utrzymanie defragmentacji naprawdę pomaga w otwartej wydajności odczytu większych plików graficznych Pracuję z, ale także z szybkością wyszukiwania tekstu.