Zalety / wady partycjonowania dysku

Mam dysk twardy 100 GB na pulpicie Win XP Pro. Używam zewnętrznego dysku 250 GB do tworzenia kopii zapasowych i zastanawiam się, czy partycjonowanie mojego wewnętrznego dysku twardego byłoby korzystne.

Rozumiem, że niektórzy ludzie lubią przechowywać swój system operacyjny i programy na jednej partycji, a dane na innej partycji na tym samym dysku twardym.

Chciałbym, aby ludzie wymieniali zalety lub zauważyli wady.

Dzięki.

Zdecydowanie polecam wykonanie partycjonowania. To ma sens.

Zalety

1. Wygoda formatowania - jeśli kiedykolwiek będziesz musiał sformatować, nie musisz najpierw kopiować danych, ponieważ znajdują się one na innej partycji. Możesz po prostu sformatować partycję systemu operacyjnego.
2. Zwiększone bezpieczeństwo - Zwiększone bezpieczeństwo danych, ponieważ dane znajdują się teraz na innej partycji. Złośliwe oprogramowanie, które wpływa lub skanuje pliki tylko na jednym dysku, nie skanuje partycji danych.
3. Poprawiona wydajność - możesz defragmentować dysk systemu operacyjnego w celu uzyskania maksymalnej wydajności i nie martw się, że zostanie on tak szybko podzielony na fragmenty, ponieważ dane (tam, gdzie najbardziej się zmienia) znajdują się na innej partycji.

Niedogodności

1. Wolniejsze przenoszenie danych - Przenoszenie danych z jednej partycji na drugą zajmuje trochę czasu, w przeciwieństwie do przenoszenia na tej samej partycji.
2. Niedogodności związane z konfiguracją - należy wykonać odpowiednie kroki, aby system operacyjny mógł efektywnie wykorzystywać drugą partycję jako dane bez wpływu na przebieg pracy. np. przeniesienie folderu Moje dokumenty na inną partycję.
3. Zredukowana przestrzeń - Gdy masz 2 partycje, część miejsca jest tracona.

To powiedziawszy, zdecydowanie powinieneś podzielić. W rzeczywistości polecam TRZY partycje. System operacyjny, dane, pamięć podręczna. Podążam tym stylem od lat i nigdy nie żałuję.

Na razie nie dzieliłem się na wiele lat. Jedyny przypadek, w którym skończyłem z wieloma woluminami, miał miejsce, gdy miałem wiele dysków twardych.

Podczas partycjonowania prawie zawsze przychodzi moment, w którym jedna partycja ma dużo miejsca, a druga nie. I wtedy zaczyna się robić interesująco. Jasne, możesz je rozwiązać, zmieniając rozmiar partycji, ale mogę sobie wyobrazić więcej fajnych rzeczy do zrobienia. Ponieważ mam wiele komputerów, które zachowują dane przy ponownej instalacji, nie jest to problemem, to tylko tymczasowe przeniesienie niereplikowanych plików przez sieć. Do tej pory działało dobrze i nie miałem żadnych problemów. Nadal otrzymuję ponowną instalację w ciągu dwóch dni (łącznie z całym oprogramowaniem).

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​podział partycji jest okropnie niewygodny, co może, ale nie musi być właściwym powodem.

Zdaję sobie sprawę, że jest to pytanie dotyczące systemu Windows oraz że istnieją zalety i wady partycjonowania, ale warto przyjrzeć się ewolucji dystrybucji Linuksa.

Kilka lat temu prawie wszystkie z nich były mocno podzielone między różne komponenty (obszar tymczasowy, kilka systemowych, dane użytkownika). Widzę, że teraz staje się to rzadkie, główne mają po prostu jedną dużą partycję główną z wszystko.

Głównym powodem partycjonowania dysków jest oddzielenie systemu operacyjnego i programów od danych. Nie ufam systemowi Windows, ponieważ spowodował, że mój dysk nie uruchamiał się i był niedostępny zbyt wiele razy - nie chcę, aby moje dane z nim działały. Dzięki oddzielnemu systemowi operacyjnemu mogę ponownie sformatować dysk systemu operacyjnego i ponownie zainstalować aplikacje bez konieczności przeszukiwania moich danych lub przenoszenia ich w celu sformatowania dysku do instalacji nowego systemu operacyjnego.

Jedyną wadą jest to, że moje dane rosną, dopóki nigdzie nie będzie wolnego miejsca, ale na dysku systemowym; przestrzeń, którą byłbym w stanie wykorzystać, gdyby wszystko znajdowało się na jednym dużym dysku. To jest powód, dla którego unikam partycjonowania dysków niesystemowych i generalnie mam zbyt wiele partycji. Jednak z biegiem lat, gdy przechowywanie staje się tańsze, staje się to mniejszym problemem. Przez lata nauczyłem się także tworzyć partycje systemowe o odpowiednim rozmiarze dla systemu operacyjnego i programów (50 GB dla Windows 7 i programów). :)

Mam 3 dyski twarde 500 GB, 230 GB i 230 GB.

1x 230 gb D: służy wyłącznie do pobierania.

500 GB podzielono na C: -System, G: -Games, H: -Games, F: -Misc

Pozostałe 230 GB jest podzielone na E: -Kopiowanie, I: -Ważne dane, J: -Misc2

Partycje są ważne dla Hierarchy imho.