Kto ma rację, statystyki lub chirurg?

Rozważ przypadek opisany poniżej z Peacock (1972). Ten fragment zdaje się sugerować, że młody statystyk przedstawia mądre, prawidłowe stwierdzenie.

Ale czy on jest?

Ponieważ statystyk nie wypowiedział się, nie może się mylić. Zadał tylko dwa pytania: 1) Czy miałeś kontrolę? i 2) Która połowa?

Chirurg wyraźnie się myli, chyba że: a) Każdy leczony pacjent przeżył ib) Żaden pacjent, który nie był leczony, nie przeżył (lub, oczywiście, odwrotnie).

Zarówno chirurg, jak i statystycy robią dobre punkty.

Brzmi to bardzo podobnie do opowieści o jednym z synów czwartego pokolenia rodziny Pearson, który został ratownikiem medycznym. Kiedyś nie pomagał połowie swoich pacjentów z zatrzymaniem akcji serca, aby sprawdzić, czy pomoc nie była znacząco pomocna w ponownym biciu serca.

Wnuk Joan Fisher i Joerge Box obecnie wykonuje projekt do egzaminu końcowego jako kontroler ruchu lotniczego. Sprawdza na połowie pilota, czy będą latać lepiej i rzadziej będą się rozbijać, jeśli nie będzie z nimi rozmawiał.

Czy uważasz, że mają rację?

Statystyki brzmią jak częsty, i ma rację, jeśli spojrzymy na to pod względem dowodów. W szczególności w tym momencie nie mamy bezpośrednich dowodów na skuteczność skuteczności chirurga.

Być może zaskakujące dla większości statystyk, chirurg przyjmuje bardziej Bayesowską perspektywę. Oznacza to, że ze względu na swoją zaawansowaną wiedzę medyczną jest bardzo przekonany, że jego procedury pomagają pacjentom. Jest człowiekiem, więc musi zdać sobie sprawę, że dokładnie wie , jak skuteczne są jego terapie, ale jest też tak pewny, że pozytywne jest, że długoterminowa korzyść jest lepsza dla niego w leczeniu każdego pacjenta niż w celu zebrania kontroli, kto będzie z bardzo dużym prawdopodobieństwem byłoby gorzej, niż gdyby traktowano je wyłącznie w celu zebrania danych, które potwierdzają to, co już wie. Dlatego gromadzenie danych na temat kontroli może mieć charakter informacyjny, jest jednak niebezpieczne dla kontroli i nie spowoduje żadnych różnic w przyszłych decyzjach. Dlatego logiczne jest, że nie używa kontroli.

Kto ma rację? Statystyk ma z pewnością rację, że nie mamy żadnych danych wskazujących na skuteczność metod chirurga.

Ale brak dowodów nie oznacza, że ​​chirurg się myli! Zakładając, że chirurg nie jest zbyt pewny siebie , chirurg ma również rację, że zbieranie danych dotyczących kontroli nie jest etyczne. Wszystko sprowadza się do: czy ufasz pewności chirurga?

Chirurg ma rację.

Ludzie, którzy cierpieli lub zmarli, ponieważ nie dostali tej operacji, służą jako grupa kontrolna. Lepiej byłoby sformalizować to i obliczyć poprawę wydajności (np. Wskaźnik umieralności 70% w porównaniu z 10%), ale mamy grupę, z którą możemy się porównać.

Teraz ... jeśli chirurg twierdzi, że jego leczenie uratowało mu życie, ale pacjenci mieli tendencję do radzenia sobie bez zabiegu, to sukces leczenia nie jest tak niezwykły. Sugeruje się jednak coś wręcz przeciwnego.

Wiersz „która połowa” jest nieprawidłowy. Nic nie sugeruje, że procedura chirurga powoduje śmierć. Być może nie pomaga to w porównaniu z grupą kontrolną, ale z pewnością brzmi tak, jakby większość pacjentów przeżyła. Operowanie pacjenta z pewnością nie sugeruje, że są skazani na śmierć w sali operacyjnej.