Prawdziwe przykłady korelacji mylone z przyczyną

Szukam konkretnych, rzeczywistych przypadków, w których związek przyczynowy został niewłaściwie wywnioskowany na podstawie dowodów na korelację.

W szczególności interesują mnie przykłady, które spełniają następujące kryteria:

• Istnienie związku przyczynowego zostało zaakceptowane jako fakt wystarczająco szeroki, aby mieć znaczący wpływ (na porządek publiczny, dyskurs, indywidualne decyzje itp.).
• Związek ten został wywnioskowany wyłącznie na podstawie dowodów korelacyjnych (być może wraz z istnieniem spójnego, ale niesprawdzonego mechanizmu przyczynowego).
• Przyczynowość została obiektywnie sfałszowana lub przynajmniej wzbudziła poważne wątpliwości.

Dwa przykłady, które przyszły mi do głowy, nie są do końca idealne:

1. Spożycie sodu i ciśnienie krwi: Jak rozumiem, ustalono, że spożycie soli tylko podnosi ciśnienie krwi u osób wrażliwych na sód. Istnienie prawidłowego związku przyczynowego (choć nie do końca takiego, który został pierwotnie zaakceptowany) sprawia, że ​​ten przykład jest mniej przekonujący.
2. Szczepionki i autyzm: Mogę mieć błędne podłoże, ale wierzę, że ten związek został założony na podstawie zarówno korelacji, jak i (fałszywych) dowodów eksperymentalnych. Ten przykład osłabia fakt, że istniały (fałszywe) bezpośrednie dowody.

Uwaga: widziałem podobne pytanie:

Przykłady nauczania: Korelacja nie oznacza związku przyczynowego

Moje pytanie różni się przede wszystkim tym, że koncentruje się na godnych uwagi rzeczywistych przykładach, a nie na przykładach, w których związek przyczynowy jest wyraźnie nieobecny (np. Waga i umiejętności muzyczne).

Przez wiele lat duże obserwacyjne badania epidemiologiczne interpretowane przez naukowców stosujących heurystyczne kryteria typu Bradford Hill do wnioskowania o związku przyczynowym potwierdziły, że hormonalna terapia zastępcza (HTZ) u kobiet zmniejsza ryzyko choroby wieńcowej, i to dopiero po dwóch randomizowanych badaniach na dużą skalę wykazujących wręcz przeciwnie, zmieniło się zrozumienie kliniczne i zalecenia kliniczne dotyczące HTZ. To klasyczna przestroga we współczesnej epidemiologii, o której można przeczytać w podręcznikach (np. Epidemiologia Leona Gordisa ) oraz w artykule Wikipedii na temat klasycznej maksymy Davida Hume'a .

To powiedziawszy, kryteria Bradford Hill od dawna nie były rozumiane jako stan techniki, przy czym kontrfaktyczne wnioskowanie przyczynowe ( a la Judea Pearl , Jamie Robbins , Sander Greenland i inni) jest naprawdę ciężkim podnośnikiem. Możliwe jest robienie dość silnych wniosków przyczynowych bez przeprowadzania randomizowanych eksperymentów, przy użyciu, na przykład, zmiennych instrumentalnych , randomizacji Mendeliana itp. (Co jest dobre dla nauki, ponieważ nie możemy przeprowadzać randomizowanych eksperymentów na wielu, jeśli nie na większości, wszechświecie ).

Nie jest to najbardziej efektowny temat, ale Nora T. Gedgaudas (rozdz. 18) bardzo ładnie podsumowuje zmianę w odkryciach dotyczących roli błonnika w zapobieganiu rakowi okrężnicy. Włókno, powszechnie uważane przez 25 lat za ważny czynnik zapobiegawczy (oparty na korelacji), zostało wykazane w 16-letnim badaniu pielęgniarek obejmującym 88 000 pacjentów, które jest jedynie korelacją innych czynników, które miały znaczenie. Obejmowały one spożycie owoców i warzyw o wysokiej zawartości niektórych składników odżywczych (które zmniejszają ryzyko) oraz czerwonego mięsa, a zwłaszcza przetworzonego czerwonego mięsa (które zwiększają ryzyko). Autor zauważa, że ​​mit „wydaje się uparcie upierać się” nawet wśród lekarzy. Jak to często bywa, gdy pojawia się słowo wzoru, bardzo trudno jest wyeliminować ten pomysł.

Pelagra

Według tego rozdziału książki , pelagra , choroba charakteryzująca się zawroty głowy, senność, uruchomiony wrzody, wymioty i ciężka biegunka, które osiągnęły rozmiary epidemii w Stanach Zjednoczonych południu z początku 1900, był powszechnie przypisywane do nieznanego patogenu na podstawie korelacja z niehigienicznymi warunkami życia. Dr Joseph Goldberger odegrał kluczową rolę w eksperymentalnym wykazaniu, że choroba była w rzeczywistości spowodowana złym odżywianiem, które (wraz z niehigienicznymi warunkami życia) wynikało z powszechnego ubóstwa na południu kraju. Jego prace były w dużej mierze ignorowane do późnych lat trzydziestych XX wieku, kiedy naukowcy ostatecznie udowodnili, że choroba była spowodowana brakiem niacyny.

Szkolenie w zakresie umiejętności czytania w oku

Z tego samego źródła - jako dowód związku przyczynowego w niewłaściwym kierunku przyjęto korelację między umiejętnością (nie) czytania i nieregularnymi ruchami gałek ocznych oraz wprowadzono „programy treningu ruchu gałek ocznych” w celu poprawy umiejętności czytania i pisania. Były one nieskuteczne, a późniejsze prace wykazały, że związek przyczynowy przebiega w przeciwnym kierunku; trudności z czytaniem prowadzą do regresji i fiksacji obserwowanych u słabych czytelników.