Powiedzmy, że chcemy przedstawić abstrakcję „konta” w banku. Oto jedno podejście, używając functionobiektu w Pythonie:
def account():
"""Return a dispatch dictionary representing a bank account.
>>> a = account()
>>> a['deposit'](100)
100
>>> a['withdraw'](90)
10
>>> a['withdraw'](90)
'Insufficient funds'
>>> a['balance']
10
"""
def withdraw(amount):
if amount > dispatch['balance']:
return 'Insufficient funds'
dispatch['balance'] -= amount
return dispatch['balance']
def deposit(amount):
dispatch['balance'] += amount
return dispatch['balance']
dispatch = {'balance': 0,
'withdraw': withdraw,
'deposit': deposit}
return dispatch
Oto inne podejście z wykorzystaniem abstrakcji typu (tj. classSłowa kluczowego w Pythonie):
class Account(object):
"""A bank account has a balance and an account holder.
>>> a = Account('John')
>>> a.deposit(100)
100
>>> a.withdraw(90)
10
>>> a.withdraw(90)
'Insufficient funds'
>>> a.balance
10
"""
def __init__(self, account_holder):
self.balance = 0
self.holder = account_holder
def deposit(self, amount):
"""Add amount to balance."""
self.balance = self.balance + amount
return self.balance
def withdraw(self, amount):
"""Subtract amount from balance if funds are available."""
if amount > self.balance:
return 'Insufficient funds'
self.balance = self.balance - amount
return self.balance
Mój nauczyciel rozpoczął temat „Programowanie obiektowe”, wprowadzając classsłowo kluczowe i pokazując nam następujące punkty:
Programowanie obiektowe
Metoda organizacji programów modułowych:
- Bariery abstrakcji
- Przekazywanie wiadomości
- Łączenie informacji i powiązanych zachowań
Czy uważasz, że pierwsze podejście wystarczyłoby, aby spełnić powyższą definicję? Jeśli tak, dlaczego potrzebujemy classsłowa kluczowego do programowania obiektowego?
Jeśli chcesz uzyskać szczegółową odpowiedź, powinieneś zadać kolejne pytanie lub dołączyć do pokoju rozmów, ale krótka odpowiedź brzmi (jeśli całkowicie zignorujesz dziedziczenie prototypowe, tablice itp.), To w zasadzie prawda; większość obiektów JS to nic innego jak słowniki kluczy łańcuchowych do dowolnych wartości.
—
Ixrec
foo.bar()jest zwykle identyczna foo['bar'](), a w rzadkich przypadkach ta ostatnia składnia jest faktycznie przydatna.
To jest naprawdę ważne pytanie na drodze do podstawowego zrozumienia OOP. Jeśli jesteś zainteresowany, możesz przeczytać mój blog, w którym tworzę prosty system obiektowy w JavaScript bez polegania na żadnej z części OOP języka. Twój pierwszy przykład ma ważną wadę: w miejscu, w którym piszesz
—
amon
object['method'](args), obiekty Pythona faktycznie odpowiadają object['method'](object, args). Staje się to istotne, gdy klasa podstawowa wywołuje metody w klasie potomnej, np. We Wzorze Strategii.
Jak zauważyli inni, jest to spostrzegawcze pytanie dotyczące OOP. Przy tej okazji zauważę jednak, że nie tak naprawdę prawdziwe banki reprezentują konta bankowe. Banki nie mają modyfikowalnego obiektu „konta”, który zmienia się w momencie obciążenia i uznania; mają listę transakcji tylko do zapisu, a następnie obliczają saldo z listy transakcji. Jako dobre ćwiczenie spróbuj wdrożyć ten mechanizm w różnych językach.
—
Eric Lippert
classdokonuje podobnej optymalizacji).