Zrozumienie licencji Visual Studio Community Edition

Ostatnio firma Microsoft wydała bezpłatną wersję programu Visual Studio: Visual Studio Community Edition

licencja mówi

JEŚLI ZGODNIE Z NINIEJSZYMI WARUNKAMI LICENCYJNYMI, MASZ PONIŻSZE PRAWA.

1. PRAWA DO INSTALACJI I UŻYTKOWANIA.

za. Licencja indywidualna. Jeśli jesteś osobą fizyczną pracującą nad własnymi aplikacjami w celu sprzedaży lub w innym celu, możesz używać oprogramowania do opracowywania i testowania tych aplikacji.

b. Licencje organizacji. Jeśli jesteś organizacją, użytkownicy mogą korzystać z oprogramowania w następujący sposób:

· Dowolna liczba użytkowników może używać oprogramowania do opracowywania i testowania aplikacji wydanych na podstawie licencji na oprogramowanie open source zatwierdzonych przez Open Source Institute (OSI).

· Dowolna liczba użytkowników może używać oprogramowania do opracowywania i testowania aplikacji w ramach szkoleń i edukacji online lub osobiście w klasie lub do prowadzenia badań akademickich.

· Jeśli żadna z powyższych sytuacji nie ma zastosowania, a także nie jesteś przedsiębiorstwem (zdefiniowanym poniżej), wówczas do 5 z Twoich indywidualnych użytkowników może jednocześnie używać oprogramowania do opracowywania i testowania aplikacji.

· Jeśli jesteś przedsiębiorstwem, Twoi pracownicy i kontrahenci nie mogą używać oprogramowania do opracowywania lub testowania aplikacji, z wyjątkiem celów open source i edukacyjnych dozwolonych powyżej. „Przedsiębiorstwo” to każda organizacja i jej podmioty stowarzyszone, które łącznie mają (a) więcej niż 250 komputerów osobistych lub użytkowników lub (b) więcej niż milion dolarów amerykańskich (lub równowartość w innych walutach) w rocznych przychodach, a „podmioty stowarzyszone” oznaczają te podmioty, które kontrolują (poprzez pakiet większościowy), są kontrolowane przez organizację lub znajdują się pod wspólną kontrolą z nią.

do. Wykorzystanie demonstracyjne. Dozwolone wyżej zastosowania obejmują wykorzystanie oprogramowania do demonstrowania aplikacji.

re. Kopia zapasowa. Możesz wykonać jedną kopię zapasową oprogramowania w celu ponownej instalacji oprogramowania.

Jako „Indywidualny” interesuje mnie klauzula „a”, jednak nie jest to tak jasne i jednoznaczne. dla mnie brzmi to trochę restrykcyjnie, ponieważ nie obejmuje szerokiego zakresu zastosowań (open source, praca niezależna, wkład w aplikacje, których nie posiadasz itp.), zamieszanie pochodzi dokładnie od terminu „ OWN ” użytego w zdaniu, Mogę źle interpretować całość, ponieważ angielski nie jest moim językiem ojczystym. Jak byś interpretował zdanie? Czy możemy założyć, że możemy korzystać z oprogramowania, jeśli licencja tego nie wyjaśnia, na przykład „nie wolno go używać w tym lub innym senario”, jak w przypadku „Przedsiębiorstw” w klauzuli „b”?

Wygląda na to, że rozmiar twojego klienta jest ważny.

Z Visual Studio 2013 i oficjalnego dokumentu MSDN Licensing - listopad 2014 strona 10:

„Przykład 2: firma z listy Fortune 500 zleciła rozwój małej aplikacji mobilnej lokalizatorowi sklepów. Ta aplikacja nie jest projektem typu open source. Agencja zatrudnia 5 pracowników i chce korzystać z Visual Studio Community 2013. Ponieważ agencja jest wykonawcą opracowującym tę aplikację dla firmy z listy Fortune 500, a ponieważ aplikacja nie jest projektem typu open source, agencja nie może używać programu Visual Studio Community 2013 do opracowywania i testowania aplikacji ”.

Twój mały zespół nie może więc opracować spersonalizowanej aplikacji dla dużej firmy. Nie wiem co z aplikacjami w pudełkach. Nie wiem co z „indywidualnością”.

Zrobiłem trochę więcej badań i wygląda na to, że małe zespoły mogą sprzedawać aplikacje zbudowane przy użyciu VS2013Comm. W umowie EULA nie ma ograniczeń, kto może ją kupić . Myślę, że kluczowymi słowami są sprzedaż i outsourcing . Kiedy sprzedajesz, wciąż jest to Twoja aplikacja. Podczas outsourcingu zazwyczaj aplikacja nie jest twoja, ale klienci. To moja historia i trzymam się jej. Daj mi znać, jeśli uważasz, że się mylę.

Klauzula (a): „... praca nad własnymi aplikacjami ...” Przykład przytoczony przez Dudleya to sytuacja, w której mała agencja tworzy coś, co jest znane jako „praca najemna” - przedmiotowa praca będzie należeć do firma z listy Fortune 500. Zwykle nie jest to „własny wniosek” małej agencji. Agencja nie może na przykład sprzedać go, rozdać na rogach ulic lub otworzyć go - ponieważ stworzone dzieło należy do firmy z listy Fortune 500. Należy pamiętać, że byłoby to nadal prawdą, gdyby firma zlecająca pracę małej agencji była małą firmą. W takich sytuacjach prawo USA jest jasne: dzieła, które normalnie byłyby własnością ich twórców, są własnością firmy outsourcingowej. Wielkość firmy outsourcingowej nie jest czynnikiem kontrolującym. Taka jest natura relacji outsourcingowej.

Aby mała agencja mogła domagać się utworu jako własna - i dlatego mogła argumentować, że ma zastosowanie klauzula (a) - powinna zawierać postanowienie w umowie z firmą określające, że mała agencja zachowuje własność oprogramowanie i inna własność intelektualna, które tworzy podczas zlecenia. Może również zawierać postanowienie, które przyznaje firmie nieograniczone, wieczyste prawo do korzystania z oprogramowania do wewnętrznych operacji i / lub udostępniania go do użytku jego klientom jako mobilnego lokalizatora sklepów.

Należy pamiętać, że większość firm nie zgodzi się na pozostawienie własności intelektualnej deweloperowi, a większość innych deweloperów konkurujących o firmę nie poprosi o takie warunki.