Czy określenie ergodyczności sygnału wymusza jakieś zmiany w metodyce?

W matematyce termin ergodic jest używany do opisania dynamicznego systemu, który, ogólnie mówiąc, ma takie samo zachowanie uśrednione w czasie, jak uśrednione w przestrzeni. -z wikipedii

Czy z punktu widzenia inżynierii systemu przetwarzania sygnału wiedza o tym, czy sygnał jest ergodyczny, zmienia plan ataku na analizę sygnałów? Zawsze uważałem to za fascynującą koncepcję, ale tak naprawdę nie wiem, co z tym zrobić, kiedy już zdecydujesz. Jakie metody analizy byłyby bardziej odpowiednie, znając te informacje?

$1000$$1000$$10,000$$100,000$$5:30$$2:00$$3:00$ Jestem rzadko dokładny, ale obserwacje trwające kilka tygodni mogą prowadzić do lepszego modelu).

Dobrym przykładem systemu nieergodycznego jest stół bilardowy (lub podobnie ray tracing w prostokątnym otoczeniu). Duża liczba kulek (lub promieni) widzi losowy zestaw kątów odbicia (zgodnie z rozkładem „rozproszonym”), jednak każda pojedyncza piłka widzi cały czas ten sam kąt odbicia na swojej drodze. Powiedzmy, że aborcja energii przy każdym odbiciu jest funkcją kąta padania. W systemie ergodycznym (dla przyzwoitej liczby odrzuceń) można po prostu użyć absorpcji pod „średnim” kątem i pomnożyć przez liczbę odrzuceń. Ponieważ jednak nie jest to ergodyczne, wynik byłby niewłaściwy. Będziesz musiał obliczyć pochłanianie na podstawie określonego kąta dla każdej piłki.