Jak efektywnie pracować z wieloma plikami w Vimie

Zacząłem używać Vima do tworzenia skryptów Perla i zaczynam uważać go za bardzo wydajny.

Jedną z rzeczy, które lubię, jest możliwość otwierania wielu plików jednocześnie:

vi main.pl maintenance.pl

a następnie przeskakuj między nimi za pomocą:

:n
:prev

i zobacz, który plik jest otwarty za pomocą:

:args

Aby dodać plik, mogę powiedzieć:

:n test.pl

który, jak się spodziewam, zostałby następnie dodany do mojej listy plików, ale zamiast tego wymazuje moją aktualną listę plików i kiedy piszę, :argsmam tylko test.plotwarte.

Jak mogę dodawać i usuwać pliki z mojej listy argumentów?

Dlaczego nie skorzystać z zakładek (wprowadzonych w Vimie 7)? Możesz przełączać się między kartami za pomocą :tabni :tabp, Za pomocą :tabe <filepath>możesz dodać nową kartę; i zwykłym :qlub :wqzamkniesz kartę. Jeśli mapujesz :tabni :tabpdo F7/ F8kluczy, możesz łatwo przełączać się między plikami.

Gdyby nie to, że wiele plików lub nie masz Vim 7 można również podzielić ekran na wielu plikach: :sp <filepath>. Następnie możesz przełączać się między ekranami podziału za pomocą Ctrl+, Wa następnie klawisza strzałki w kierunku, w którym chcesz się poruszać (lub zamiast klawiszy strzałek, wdla następnego i Wpoprzedniego ekranu podzielonego)

Wymienianie kolejno

Aby zobaczyć listę bieżących buforów, używam:

:ls

Otwarcie

Aby otworzyć nowy plik, używam

:e ../myFile.pl

z ulepszonym uzupełnianiem kart (wstaw set wildmenuw swoim .vimrc).

Uwaga: możesz również użyć, :findktóry przeszuka dla ciebie zestaw ścieżek, ale najpierw musisz je dostosować.

Przełączanie

Używam do przełączania między wszystkimi otwartymi plikami

:b myfile

z ulepszonym uzupełnianiem tabulatorów (wciąż set wildmenu).

Uwaga: :b#wybiera ostatnio odwiedzany plik, dzięki czemu można go szybko przełączać między dwoma plikami.

Korzystanie z systemu Windows

Ctrl-W si Ctrl-W vpodzielić bieżące okno poziomo i pionowo. Możesz także użyć :spliti :vertical split( :spi :vs)

Ctrl-W wdo przełączania między otwartymi oknami i Ctrl-W h(lub jlub klub l) do poruszania się po otwartych oknach.

Ctrl-W caby zamknąć bieżące okno i Ctrl-W ozamknąć wszystkie okna oprócz bieżącego.

Rozpoczęcie vima od flagi -olub -Ootwiera każdy plik w osobnym podziale.

Z tymi wszystkimi nie potrzebuję zakładek w Vimie, a moje palce znajdują moje bufory, a nie oczy.

Uwaga: jeśli chcesz, aby wszystkie pliki trafiły do ​​tej samej instancji Vima, uruchom Vima z --remote-silentopcją.

:ls

dla listy otwartych buforów

• :bp poprzedni bufor
• :bn następny bufor
• :bn( nliczba) przejdź do n-tego bufora
• :b <filename-part> z klawiszem tab zapewniającym automatyczne uzupełnianie (super !!)

W niektórych wersjach vim, bni bpsą w rzeczywistości bnexti bpreviousodpowiednio. W tym przypadku pomocne jest automatyczne uzupełnianie kart.

Lub gdy jesteś w trybie normalnym, użyj, ^aby przejść do ostatniego pliku, nad którym pracujesz.

Dodatkowo możesz zapisać sesje vima

:mksession! ~/today.ses

Powyższe polecenie zapisuje bieżące otwarte bufory plików i ustawienia w ~/today.ses. Możesz załadować tę sesję za pomocą

vim -S ~/today.ses

Bezproblemowe zapamiętywanie miejsca, w którym wczoraj przerwałeś. ;)

Aby dodać do argslisty:

:argadd

Aby usunąć z argslisty:

:argdelete

W twoim przykładzie możesz użyć :argedittest.pl, aby dodać test.pl do argslisty i edytować plik w jednym kroku.

:help args daje znacznie więcej szczegółów i zaawansowane wykorzystanie

Używam poleceń bufora - :bn(następny bufor), :bp(poprzedni bufor) :buffers(lista otwartych buforów) :b<n>(otwarty bufor n) :bd(usuń bufor). :e <filename>otworzy się po prostu w nowym buforze.

Myślę, że możesz użyć niewłaściwego polecenia do przeglądania listy plików, które otworzyłeś.

Spróbuj zrobić, :lsaby zobaczyć listę otwartych plików, a zobaczysz:

   1 %a   "./checkin.pl"            line 1
  2 #    "./grabakamailogs.pl"     line 1
  3      "./grabwmlogs.pl"         line 0
  etc.

Następnie możesz przeglądać pliki, odwołując się do nich za pomocą wymienionych liczb, np .: 3b

lub możesz podzielić ekran, wprowadzając numer, ale używając sb zamiast tylko b.

Na bok% oznacza plik obecnie widoczny, a # oznacza plik alternatywny.

Możesz łatwo przełączać się między tymi dwoma plikami, naciskając Ctrl Shift 6

Edycja: tak :ls, jak możesz użyć, :regaby zobaczyć bieżącą zawartość swoich rejestrów, w tym rejestry 0-9, które zawierają to, co usunąłeś. Jest to szczególnie przydatne, jeśli chcesz ponownie użyć częściowo usuniętego tekstu.

Vim (ale nie oryginalny Vi!) Ma zakładki, które uważam (w wielu kontekstach) za lepsze od buforów. Możesz powiedzieć, :tabe [filename]aby otworzyć plik w nowej karcie. Przełączanie między kartami odbywa się poprzez kliknięcie karty lub kombinacji klawiszy [ n ] gti gT. Graficzny Vim ma nawet karty graficzne.

Wiele odpowiedzi tutaj! To, czego używam bez wymyślania na nowo koła - najsłynniejsze wtyczki (które wkrótce nie umrą i są używane przez wiele osób), aby być ultraszybkim i naukowym.

• ctrlpvim / ctrlp.vim - aby znaleźć plik według nazwy rozmyte wyszukiwanie według jego lokalizacji lub po prostu jego nazwy
• jlanzarotta / bufexplorer - do przeglądania otwartych buforów (gdy nie pamiętasz, ile plików ostatnio otworzyłeś i zmodyfikowałeś i nie pamiętasz, gdzie się znajdują, prawdopodobnie dlatego, że szukałeś ich za pomocą Ag)
• rking / ag.vim do przeszukiwania plików w odniesieniu do gitignore
• scrooloose / nerdtree, aby zobaczyć strukturę katalogów, przeglądanie, dodawanie / usuwanie / modyfikowanie plików

EDYCJA: Ostatnio używam dyng / ctrlsf.vim do wyszukiwania w widoku kontekstowym (jak wyszukiwanie Sublime) i zmieniłem silnik z ag na ripgrep . Wydajność jest znakomita.

EDYCJA 2: Wraz z CtrlSF możesz używać mg979 / vim-visual-multi , wprowadzać zmiany do wielu plików jednocześnie, a następnie zapisywać je za jednym razem.

Rzeczy takie jak :ei :baddakceptują tylko JEDEN argument, dlatego poniższe nie powiedzie się

:e foo.txt bar.txt
:e /foo/bar/*.txt
:badd /foo/bar/*

Jeśli chcesz dodać wiele plików z poziomu vima, użyj arga[dd]

:arga foo.txt bar.txt
:arga /foo/bar/*.txt
:argadd /foo/bar/*

Niektóre odpowiedzi w tym wątku sugerują użycie tabulatorów, a inne sugerują użycie bufora do osiągnięcia tego samego. Karty i bufory są różne. Zdecydowanie polecam przeczytanie tego artykułu „ Szaleństwo Vim Tab - Buffers vs. Tabs ”.

Oto ładne podsumowanie, które wyciągnąłem z artykułu:

Podsumowanie:

• Bufor to tekst pliku w pamięci.
• Okno to rzutnia w buforze.
• Strona zakładki to zbiór okien.

Używając wielu plików w vimie, używam głównie tych poleceń (przy otwartych plikach ~ 350):

• :b <partial filename><tab> (przeskocz do bufora)
• :bw (wyczyść bufor, usuń bufor)
• :e <file path> (edytuj, otwórz nowy bufor>
• pltags - umożliwia przejście do definicji podprogramu / metody

Dodanie kolejnej odpowiedzi, ponieważ żadna z odpowiedzi jej nie obejmuje

Aby zmienić wszystkie bufory do tabwyświetlenia.

 :tab sball

otworzy wszystkie bufory do widoku kart. Następnie możemy użyć dowolnych poleceń związanych z kartami

gt or :tabn           "    go to next tab
gT or :tabp or :tabN  "    go to previous tab

szczegóły na :help tab-page-commands.

Możemy poinstruować vima, aby otworzył, w widoku zakładki, wiele plików według vim -p file1 file2. alias vim='vim -p'będzie użyteczne.
To samo można również osiągnąć, wpisując polecenie automatycznego wydawania poleceń~/.vimrc

 au VimEnter * if !&diff | tab all | tabfirst | endif

W każdym razie, aby odpowiedzieć na pytanie: Jak dodać do arg listy: arga file,

Aby usunąć z listy arg: argd pattern

Więcej w :help arglist

Możesz chcieć używać globalnych znaków Vima .

W ten sposób możesz szybko podskakiwać między plikami, a nawet do zaznaczonej lokalizacji w pliku. Kluczowe polecenia są również krótkie: 'C zabiera mnie do kodu, z którym pracuję, 'T zabiera mnie do testu jednostkowego, z którym pracuję.

Gdy zmieniasz miejsca, resetowanie znaków jest również szybkie: mC oznacza nowe miejsce kodu, mT oznacza nowe miejsce testu.

Używam tego samego pliku .vimrc dla gVim i wiersza poleceń Vim. Zwykle używam tabulatorów w gVim i buforów w wierszu poleceń Vim, więc mam skonfigurowane moje .vimrc, aby ułatwić pracę z nimi oboma:

" Movement between tabs OR buffers
nnoremap L :call MyNext()<CR>
nnoremap H :call MyPrev()<CR>

" MyNext() and MyPrev(): Movement between tabs OR buffers
function! MyNext()
    if exists( '*tabpagenr' ) && tabpagenr('$') != 1
        " Tab support && tabs open
        normal gt
    else
        " No tab support, or no tabs open
        execute ":bnext"
    endif
endfunction
function! MyPrev()
    if exists( '*tabpagenr' ) && tabpagenr('$') != '1'
        " Tab support && tabs open
        normal gT
    else
        " No tab support, or no tabs open
        execute ":bprev"
    endif
endfunction

Spowoduje to zablokowanie istniejących mapowań dla Hi L, ale sprawia, że ​​przełączanie między plikami jest niezwykle szybkie i łatwe. Po prostu naciśnij Hna następny i Lna poprzedni; bez względu na to, czy korzystasz z kart, czy z buforów, uzyskasz zamierzone wyniki.

Jeśli zamierzasz używać wielu buforów, myślę, że najważniejszą rzeczą jest ustawienie ukrytego, aby umożliwić zmianę buforów, nawet jeśli masz niezapisane zmiany w tym, który opuszczasz.

Jeśli używam tylko wbudowanych poleceń vima , najlepsze, jakie kiedykolwiek widziałem, aby przełączać się między wieloma buforami:

nnoremap <Leader>f :set nomore<Bar>:ls<Bar>:set more<CR>:b<Space>

Doskonale łączy oba polecenia :lsi :bpolecenia - wyświetla listę wszystkich otwartych buforów i czeka na wprowadzenie polecenia zmiany bufora.

Biorąc pod uwagę powyższe mapowanie w vimrc, po wpisaniu <Leader>f,

• Wyświetlane są wszystkie otwarte bufory
• Możesz:
  • Wpisz, 23aby przejść do bufora 23,
  • Wpisz, #aby przejść do alternatywnego / MRU bufora,
  • Wpisz częściową nazwę pliku, a następnie wpisz <Tab>lub <C-i>do autouzupełniania,
  • Lub po prostu <CR>lub <Esc>pozostań na bieżącym buforze

Migawka danych wyjściowych dla powyższego mapowania klucza to:

:set nomore|:ls|:set more
  1  h    "script.py"    line 1
  2 #h  + "file1.txt"    line 6  -- '#' for alternative buffer
  3 %a    "README.md"    line 17 -- '%' for current buffer
  4       "file3.txt"    line 0  -- line 0 for hasn't switched to
  5     + "/etc/passwd"  line 42 -- '+' for modified
:b '<Cursor> here'

W powyższej migawce:

• Druga kolumna: %adla bieżącej, hdla ukrytej, #dla poprzedniej, pustej dla nie została przełączona na.
• Trzecia kolumna: +do modyfikacji.

Również zdecydowanie sugeruję set hidden. Zobaczyć :help 'hidden'.

Korzystam z poniższych, daje to wiele funkcji, których można oczekiwać w innych edytorach, takich jak Sublime Text / Textmate

1. Używaj buforów, a nie „stron kart”. Bufory są takie same jak tabulatory w prawie wszystkich innych edytorach.
2. Jeśli chcesz taki sam wygląd posiadania kart można użyć vim-Airline wtyczki z następującym ustawieniu w twojej .vimrc: let g:airline#extensions#tabline#enabled = 1. Spowoduje to automatyczne wyświetlenie wszystkich buforów jako nagłówków tabulatorów, gdy nie zostaną otwarte żadne strony tabulatorów
3. Użyj vima-unimpaired Tima Pope'a, który daje [bi ]bdo przejścia odpowiednio do poprzednich / następnych buforów (plus cały szereg innych gadżetów)
4. Miej set wildmenuprzy sobie, .vimrckiedy wpiszesz :b <file part>+ Tabdla bufora, otrzymasz listę możliwych buforów, których możesz używać strzałkami w lewo / w prawo do przewijania
5. Użyj wtyczki vima-obsesji Tima Pope'a do przechowywania sesji, które ładnie się bawią linią lotniczą (miałem dużo bólu podczas sesji i wtyczek )
6. Użyj wtyczki vima-octu Tima Pope'a . Działa to z natywnym, :Exploreale znacznie ułatwia pracę. Wystarczy wpisać, -aby otworzyć Eksploratora, który jest tym samym kluczem, aby przejść do katalogu w Eksploratorze. Sprawia, że ​​nawigacja jest szybsza (jednak z FZF rzadko tego używam)
7. fzf (który można zainstalować jako wtyczkę vima) to także naprawdę potężny program do wyszukiwania rozmytego, którego można używać do wyszukiwania plików (i buforów). fzf gra również bardzo ładnie z fd (szybsza wersja find)
8. Użyj Ripgrep z vim-ripgrep, aby przeszukać bazę kodu, a następnie możesz użyć :cdowyników, aby wyszukać i zamienić

Moim sposobem na efektywną pracę z wieloma plikami jest użycie tmux.

Pozwala dzielić okna pionowo i poziomo, jak w:

Mam go działającego w ten sposób na moich komputerach Mac i Linux i uważam, że jest lepszy niż natywny mechanizm przełączania okien, który jest dostępny (na komputerach Mac). Przełączanie jest dla mnie łatwiejsze i tylko dzięki tmux udało mi się uzyskać „nową stronę w tym samym bieżącym katalogu” na moim komputerze Mac (pomimo faktu, że wydaje się, że istnieją opcje otwierania nowych paneli w tym samym katalogu), który jest zaskakująco krytyczny kawałek. Błyskawicznie nowe okienko w bieżącej lokalizacji jest niezwykle przydatne. Metoda, która wykonuje nowe panele z tymi samymi kluczowymi kombinacjami dla obu systemów operacyjnych, jest dla mnie krytyczna i stanowi premię dla wszystkich za przyszłą kompatybilność osobistą. Oprócz wielu paneli tmux, próbowałem również użyć wielu zakładek, np I wielu nowych okien, npi ostatecznie odkryłem, że wiele paneli tmux jest dla mnie najbardziej użytecznych. Jestem bardzo „wizualny” i lubię trzymać moje różne konteksty przede mną, połączone ze sobą jak szyby.

tmux obsługuje również panele poziome i pionowe, których starsze screennie działały (chociaż mac iterm2 mac wydaje się to wspierać, ale znowu, obecne ustawienie katalogu nie działało dla mnie). tmux 1.8

Używam wiersza poleceń i dużo git, więc mam ten alias w moim bashrc:

alias gvim="gvim --servername \$(git rev-parse --show-toplevel || echo 'default') --remote-tab"

Spowoduje to otwarcie każdego nowego pliku na nowej karcie w istniejącym oknie i utworzenie jednego okna dla każdego repozytorium git. Więc jeśli otworzysz dwa pliki z repozytorium A i 3 pliki z repozytorium B, skończysz z dwoma oknami, jednym dla repozytorium A z dwiema zakładkami i jednym dla repozytorium B z trzema zakładkami.

Jeśli otwierany plik nie znajduje się w repozytorium git, przejdzie do domyślnego okna.

Do przeskakiwania między kartami używam tych mapowań:

nmap <C-p> :tabprevious<CR>
nmap <C-n> :tabnext<CR>

Aby otworzyć wiele plików jednocześnie, należy połączyć to z jednym z innych rozwiązań.

Używam wielu buforów, które są ukryte w moim ~/.vimrcpliku.

Skrypt eksploratora mini-buforów jest również miły, aby uzyskać ładną, kompaktową listę twoich buforów. Następnie :b1lub :b2..., aby przejść do odpowiedniego bufora lub użyj eksploratora mini-buforów i tabuluj bufory.

wypróbuj następujące mapy, aby wygodnie edytować wiele plików

„podzielone okna

nmap <leader>sh :leftabove vnew<CR>

nmap <leader>sl :rightbelow vnew<CR>

nmap <leader>sk :leftabove new<CR>

nmap <leader>sj :rightbelow new<CR>

" krążyć po okolicy

nmap <C-j> <C-w>j

nmap <C-k> <C-w>k

nmap <C-l> <C-w>l

nmap <C-h> <C-w>h

Zrobiłem bardzo prosty film pokazujący przepływ pracy, którego używam. Zasadniczo używam wtyczki Ctrl-P Vim i zamapowałem nawigację bufora na klawisz Enter.

W ten sposób mogę nacisnąć Enter w trybie normalnym, spojrzeć na listę otwartych plików (która pojawia się w małym nowym oknie u dołu ekranu), wybrać plik, który chcę edytować i ponownie nacisnąć Enter. Aby szybko przeszukać wiele otwartych plików, wystarczy wpisać część nazwy pliku, wybrać plik i nacisnąć Enter.

Nie mam wielu plików otwartych w filmie, ale staje się niezwykle pomocny, gdy zaczynasz mieć ich dużo.

Ponieważ wtyczka sortuje bufory według kolejności MRU, możesz po prostu nacisnąć dwukrotnie klawisz Enter i przejść do najnowszego edytowanego pliku.

Po zainstalowaniu wtyczki jedyną potrzebną konfiguracją jest:

nmap <CR> :CtrlPBuffer<CR>

Oczywiście możesz zmapować go na inny klucz, ale uważam, że mapowanie do wprowadzenia jest bardzo przydatne.

Sugerowałbym użycie wtyczki

NERDtree

Oto link do github z instrukcjami.

Nerdtree

Używam vim-plug jako menedżera wtyczek, ale możesz także używać Vundle.

wtyczka vim

Vundle

U moich i wielu innych użytkowników vima najlepszą opcją jest

• Otwórz plik za pomocą,

: e nazwa_pliku. rozszerzenie

A następnie wystarczy Ctrl + 6, aby przejść do ostatniego bufora. Lub zawsze możesz nacisnąć

: ls, aby wyświetlić bufor, a następnie zmień bufor za pomocą b, a następnie numeru bufora.

• Wykonujemy podział pionowy lub poziomy za pomocą

: vsp dla podziału pionowego

: sp dla podziału poziomego

A potem, <C-W><C-H/K/L/j>aby zmienić podział pracy.

Możesz oczywiście edytować dowolny plik w dowolnej liczbie podziałów.

Kiedy zacząłem używać VIM, nie zdawałem sobie sprawy, że zakładki powinny być używane jako różne układy okien, a bufor służy do edycji / przełączania wielu plików między sobą. Właściwie na początku nie było nawet kart przed wersją 7.0 i właśnie otworzyłem jeden VIM w zakładce terminalu (w tym momencie korzystałem z terminalu gnome) i przełączałem się między kartami za pomocą alt + liczb, ponieważ myślałem, że używam poleceń takich jak : bufory,: bn i: bp były dla mnie za dużo. Kiedy VIM 7.0 został wydany, łatwiej mi zarządzać wieloma plikami i przestawić się na nie, ale ostatnio zdałem sobie sprawę, że buforowanie powinno zawsze być właściwą drogą, chyba że jedno: musisz go skonfigurować, aby działał poprawnie.

Wypróbowałem więc vim-airline i włączyłem wizualny pasek bufora na górnej zakładce, ale grafika miała problem z moim iTerm2, więc wypróbowałem kilka innych i wydaje się, że MBE działa najlepiej dla mnie. Ustawiłem także shift + h / l jako skróty, ponieważ oryginalne (przejście do nagłówka / końca bieżącej strony) nie są dla mnie bardzo przydatne.

map <S-h> :bprev<Return>
map <S-l> :bnext<Return>

Wydaje się być nawet łatwiejszy niż gt i gT, a: e jest łatwiejszy niż: tabnew. Uważam, że: bd nie jest tak wygodne jak: q chociaż (MBE ma z tym jakiś problem), ale myślę, że mogę żyć ze wszystkimi plikami w buforze.

jeśli korzystasz z systemu OSX i chcesz mieć możliwość klikania swoich kart, użyj MouseTerm i SIMBL (pobranych stąd ). Sprawdź także tę powiązaną dyskusję .

Większość odpowiedzi w tym wątku używa prostych poleceń vima, co oczywiście jest w porządku, ale pomyślałem, że udzielę obszernej odpowiedzi przy użyciu kombinacji wtyczek i funkcji, które uważam za szczególnie przydatne (przynajmniej niektóre z tych wskazówek pochodzą z pliku Gary'ego Bernhardta wskazówki nawigacyjne ):

1. Aby przełączyć między dwoma ostatnimi plikami, naciśnij <leader>dwa razy. Polecam przypisanie <leader>do spacji:

   nnoremap <leader><leader> <c-^>
   

2. Aby szybko poruszać się po projekcie, odpowiedzią jest rozmyte dopasowanie, takie jak CtrlP . Wiążę to, aby <leader>auzyskać szybki dostęp.

3. W przypadku, gdy chcę zobaczyć wizualną reprezentację aktualnie otwartych buforów, korzystam z wtyczki BufExplorer . Proste ale efektywne.

4. Jeśli chcę przeglądać system plików, skorzystałbym z wiersza poleceń lub zewnętrznego narzędzia (Quicklsilver, Afred itp.), Ale aby spojrzeć na obecną strukturę projektu, drzewo NERD jest klasyczne. Nie używaj tego zamiast 2jako głównej metody wyszukiwania plików. To naprawdę cię spowolni. Używam wiązania <leader>ff.

Powinny one wystarczyć do wyszukiwania i otwierania plików. Stamtąd oczywiście użyj podziałów poziomych i pionowych. Jeśli chodzi o podziały, uważam te funkcje za szczególnie przydatne:

1. Otwórz nowe podziały w mniejszych obszarach, gdy nie ma wystarczającej ilości miejsca i rozszerz je w nawigacji. Tutaj można znaleźć komentarze na temat tego, co one dokładnie robią:

   set winwidth=84
   set winheight=5
   set winminheight=5
   set winheight=999
   
   nnoremap <C-w>v :111vs<CR>
   nnoremap <C-w>s :rightbelow split<CR>
   set splitright
   

2. Łatwo przechodź z podziału na podział:

   nnoremap <C-J> <C-W><C-J>
   nnoremap <C-K> <C-W><C-K>
   nnoremap <C-L> <C-W><C-L>
   nnoremap <C-H> <C-W><C-H>
   

Możesz być bezwzględny szaleniec i alias vimdo vim -pdodając w twojej .bashrc:

alias vim="vim -p"

Spowoduje to otwarcie wielu plików z powłoki na kartach, bez konieczności :tab ballpóźniejszego wywoływania z poziomu vima.