Aby powielić tablicę w JavaScript: który z poniższych sposobów jest szybszy w użyciu?

Metoda krojenia

var dup_array = original_array.slice();

For pętla

for(var i = 0, len = original_array.length; i < len; ++i)
   dup_array[i] = original_array[i];

Wiem, że oba sposoby wykonują tylko płytką kopię : jeśli tablica_oryginalna zawiera odniesienia do obiektów, obiekty nie zostaną sklonowane, ale tylko odniesienia zostaną skopiowane, a zatem obie tablice będą miały odniesienia do tych samych obiektów. Ale nie o to chodzi w tym pytaniu.

Pytam tylko o szybkość.

Istnieje co najmniej 5 (!) Sposobów klonowania tablicy:

• pętla
• plasterek
• Array.from ()
• konkat
• operator rozrzutu (NAJSZYBSZY)

Pojawił się ogromny wątek BENCHMARKS , zawierający następujące informacje:

• w przypadku przeglądarek mrugającychslice() jest to najszybsza metoda, concat()jest nieco wolniejsza i while loopjest 2,4 razy wolniejsza.

• dla innych przeglądarek while loopjest najszybszą metodą, ponieważ przeglądarki te nie mają wewnętrznych optymalizacji dla slicei concat.

Tak jest w lipcu 2016 r.

Poniżej znajdują się proste skrypty, które można skopiować i wkleić w konsoli przeglądarki i uruchomić kilka razy, aby zobaczyć obraz. Generują milisekundy, im niższa, tym lepiej.

pętla while

n = 1000*1000;
start = + new Date();
a = Array(n); 
b = Array(n); 
i = a.length;
while(i--) b[i] = a[i];
console.log(new Date() - start);

plasterek

n = 1000*1000;
start = + new Date();
a = Array(n); 
b = a.slice();
console.log(new Date() - start);

Należy pamiętać, że te metody sklonują sam obiekt Array, jednak zawartość tablicy jest kopiowana przez odniesienie i nie jest głęboko klonowana.

origAr == clonedArr //returns false
origAr[0] == clonedArr[0] //returns true

Technicznie slice jest to najszybszy sposób. Jednak dodanie 0indeksu początkowego jest jeszcze szybsze .

myArray.slice(0);

jest szybszy niż

myArray.slice();

http://jsperf.com/cloning-arrays/3

co ze sposobem ES6?

arr2 = [...arr1];

Najłatwiejszy sposób na głębokie klonowanie tablicy lub obiektu:

var dup_array = JSON.parse(JSON.stringify(original_array))

var cloned_array = [].concat(target_array);

Przygotowałem szybkie demo: http://jsbin.com/agugo3/edit

Moje wyniki w Internet Explorerze 8 to 156, 782 i 750, co wskazuje, że slicew tym przypadku jest znacznie szybsze.

a.map(e => e)to kolejna alternatywa dla tej pracy. Na dzień dzisiejszy .map()jest bardzo szybki (prawie tak szybki .slice(0)) w Firefoksie, ale nie w Chrome.

Z drugiej strony, jeśli tablica jest wielowymiarowa, ponieważ tablice są obiekty i przedmioty są typy referencyjne, żadna z metod plasterek lub Concat będzie leczyć ... Więc jeden właściwy sposób klonowania tablicę jest wynalazkiem Array.prototype.clone()jako następuje.

Array.prototype.clone = function(){
  return this.map(e => Array.isArray(e) ? e.clone() : e);
};

var arr = [ 1, 2, 3, 4, [ 1, 2, [ 1, 2, 3 ], 4 , 5], 6 ],
    brr = arr.clone();
brr[4][2][1] = "two";
console.log(JSON.stringify(arr));
console.log(JSON.stringify(brr));

🏁 Najszybszy sposób na klonowanie tablicy

Zrobiłem tę bardzo prostą funkcję narzędzia do testowania czasu potrzebnego do sklonowania tablicy. Nie jest w 100% wiarygodny, jednak może dać ci ogólny pomysł na to, ile czasu zajmuje klonowanie istniejącej tablicy:

function clone(fn) {
    const arr = [...Array(1000000)];
    console.time('timer');
    fn(arr);
    console.timeEnd('timer');
}

I przetestowałem inne podejście:

1)   5.79ms -> clone(arr => Object.values(arr));
2)   7.23ms -> clone(arr => [].concat(arr));
3)   9.13ms -> clone(arr => arr.slice());
4)  24.04ms -> clone(arr => { const a = []; for (let val of arr) { a.push(val); } return a; });
5)  30.02ms -> clone(arr => [...arr]);
6)  39.72ms -> clone(arr => JSON.parse(JSON.stringify(arr)));
7)  99.80ms -> clone(arr => arr.map(i => i));
8) 259.29ms -> clone(arr => Object.assign([], arr));
9) Maximum call stack size exceeded -> clone(arr => Array.of(...arr));

AKTUALIZACJA :
Uwaga: spośród nich jedynym sposobem głębokiego klonowania tablicy jest użycie JSON.parse(JSON.stringify(arr)).

To powiedziawszy, nie używaj powyższego, jeśli tablica może zawierać funkcje, ponieważ zwróci null.
Dziękuję @GilEpshtain za tę aktualizację .

Spójrz na: link . Nie chodzi o szybkość, ale o komfort. Poza tym, jak widać, można używać wycinka (0) tylko na typach pierwotnych .

Aby utworzyć niezależną kopię tablicy zamiast kopii odwołania do niej, możesz użyć metody wycinania tablic.

Przykład:

Aby utworzyć niezależną kopię tablicy zamiast kopii odwołania do niej, możesz użyć metody wycinania tablic.

var oldArray = ["mip", "map", "mop"];
var newArray = oldArray.slice();

Aby skopiować lub sklonować obiekt:

function cloneObject(source) {
    for (i in source) {
        if (typeof source[i] == 'source') {
            this[i] = new cloneObject(source[i]);
        }
        else{
            this[i] = source[i];
  }
    }
}

var obj1= {bla:'blabla',foo:'foofoo',etc:'etc'};
var obj2= new cloneObject(obj1);

Źródło: link

Jak powiedział @Dan „Ta odpowiedź szybko staje się przestarzała. Użyj testów porównawczych, aby sprawdzić rzeczywistą sytuację”, jest jedna konkretna odpowiedź od jsperf, która nie ma odpowiedzi dla siebie: podczas gdy :

var i = a.length;
while(i--) { b[i] = a[i]; }

miał 960.589 operacji na sekundę z drugim miejscem a.concat()na poziomie 578,129 operacji na sekundę, co stanowi 60%.

To najnowszy 64-bitowy Firefox (40).

@aleclarson stworzył nowy, bardziej niezawodny test porównawczy.

Sposób ECMAScript 2015 z Spreadoperatorem:

Podstawowe przykłady:

var copyOfOldArray = [...oldArray]
var twoArraysBecomeOne = [...firstArray, ..seccondArray]

Wypróbuj w konsoli przeglądarki:

var oldArray = [1, 2, 3]
var copyOfOldArray = [...oldArray]
console.log(oldArray)
console.log(copyOfOldArray)

var firstArray = [5, 6, 7]
var seccondArray = ["a", "b", "c"]
var twoArraysBecomOne = [...firstArray, ...seccondArray]
console.log(twoArraysBecomOne);

Bibliografia

• 6 wielkich zastosowań operatora Spread
• Rozłóż składnię

To zależy od przeglądarki. Jeśli spojrzysz na post na blogu Array.prototype.slice vs. ręczne tworzenie tablic , istnieje przybliżony przewodnik po wydajności każdego z nich:

Wyniki:

Istnieje o wiele czystsze rozwiązanie:

var srcArray = [1, 2, 3];
var clonedArray = srcArray.length === 1 ? [srcArray[0]] : Array.apply(this, srcArray);

Kontrola długości jest wymagana, ponieważ Arraykonstruktor zachowuje się inaczej, gdy jest wywoływany z dokładnie jednym argumentem.

Pamiętaj, że .slice () nie będzie działać dla tablic dwuwymiarowych. Potrzebujesz takiej funkcji:

function copy(array) {
  return array.map(function(arr) {
    return arr.slice();
  });
}

To zależy od długości tablicy. Jeśli długość tablicy wynosi <= 1 000 000, metody slicei concatzajmują mniej więcej ten sam czas. Ale gdy podasz szerszy zakres, concatmetoda wygrywa.

Na przykład wypróbuj ten kod:

var original_array = [];
for(var i = 0; i < 10000000; i ++) {
    original_array.push( Math.floor(Math.random() * 1000000 + 1));
}

function a1() {
    var dup = [];
    var start = Date.now();
    dup = original_array.slice();
    var end = Date.now();
    console.log('slice method takes ' + (end - start) + ' ms');
}

function a2() {
    var dup = [];
    var start = Date.now();
    dup = original_array.concat([]);
    var end = Date.now();
    console.log('concat method takes ' + (end - start) + ' ms');
}

function a3() {
    var dup = [];
    var start = Date.now();
    for(var i = 0; i < original_array.length; i ++) {
        dup.push(original_array[i]);
    }
    var end = Date.now();
    console.log('for loop with push method takes ' + (end - start) + ' ms');
}

function a4() {
    var dup = [];
    var start = Date.now();
    for(var i = 0; i < original_array.length; i ++) {
        dup[i] = original_array[i];
    }
    var end = Date.now();
    console.log('for loop with = method takes ' + (end - start) + ' ms');
}

function a5() {
    var dup = new Array(original_array.length)
    var start = Date.now();
    for(var i = 0; i < original_array.length; i ++) {
        dup.push(original_array[i]);
    }
    var end = Date.now();
    console.log('for loop with = method and array constructor takes ' + (end - start) + ' ms');
}

a1();
a2();
a3();
a4();
a5();

Jeśli ustawisz długość original_array na 1 000 000, slicemetoda iconcat metoda zajmą mniej więcej ten sam czas (3-4 ms, w zależności od liczb losowych).

Jeśli ustawisz długość pierwotnej tablicy na 10 000 000, wówczas slicemetoda zajmuje ponad 60 ms, a concatmetoda trwa ponad 20 ms.

Proste rozwiązanie:

original = [1,2,3]
cloned = original.map(x=>x)

        const arr = ['1', '2', '3'];

         // Old way
        const cloneArr = arr.slice();

        // ES6 way
        const cloneArrES6 = [...arr];

// But problem with 3rd approach is that if you are using muti-dimensional 
 // array, then only first level is copied

        const nums = [
              [1, 2], 
              [10],
         ];

        const cloneNums = [...nums];

// Let's change the first item in the first nested item in our cloned array.

        cloneNums[0][0] = '8';

        console.log(cloneNums);
           // [ [ '8', 2 ], [ 10 ], [ 300 ] ]

        // NOOooo, the original is also affected
        console.log(nums);
          // [ [ '8', 2 ], [ 10 ], [ 300 ] ]

Aby uniknąć tych scenariuszy, użyj

        const arr = ['1', '2', '3'];

        const cloneArr = Array.from(arr);

Czas testu!

function log(data) {
  document.getElementById("log").textContent += data + "\n";
}

benchmark = (() => {
  time_function = function(ms, f, num) {
    var z = 0;
    var t = new Date().getTime();
    for (z = 0;
      ((new Date().getTime() - t) < ms); z++)
      f(num);
    return (z)
  }

  function clone1(arr) {
    return arr.slice(0);
  }

  function clone2(arr) {
    return [...arr]
  }

  function clone3(arr) {
    return [].concat(arr);
  }

  Array.prototype.clone = function() {
    return this.map(e => Array.isArray(e) ? e.clone() : e);
  };

  function clone4(arr) {
    return arr.clone();
  }


  function benchmark() {
    function compare(a, b) {
      if (a[1] > b[1]) {
        return -1;
      }
      if (a[1] < b[1]) {
        return 1;
      }
      return 0;
    }

    funcs = [clone1, clone2, clone3, clone4];
    results = [];
    funcs.forEach((ff) => {
      console.log("Benchmarking: " + ff.name);
      var s = time_function(2500, ff, Array(1024));
      results.push([ff, s]);
      console.log("Score: " + s);

    })
    return results.sort(compare);
  }
  return benchmark;
})()
log("Starting benchmark...\n");
res = benchmark();

console.log("Winner: " + res[0][0].name + " !!!");
count = 1;
res.forEach((r) => {
  log((count++) + ". " + r[0].name + " score: " + Math.floor(10000 * r[1] / res[0][1]) / 100 + ((count == 2) ? "% *winner*" : "% speed of winner.") + " (" + Math.round(r[1] * 100) / 100 + ")");
});
log("\nWinner code:\n");
log(res[0][0].toString());

<textarea rows="50" cols="80" style="font-size: 16; resize:none; border: none;" id="log"></textarea>

Test będzie działał przez 10 sekund od momentu kliknięcia przycisku.

Moje wyniki:

Chrome (silnik V8):

1. clone1 score: 100% *winner* (4110764)
2. clone3 score: 74.32% speed of winner. (3055225)
3. clone2 score: 30.75% speed of winner. (1264182)
4. clone4 score: 21.96% speed of winner. (902929)

Firefox (silnik SpiderMonkey):

1. clone1 score: 100% *winner* (8448353)
2. clone3 score: 16.44% speed of winner. (1389241)
3. clone4 score: 5.69% speed of winner. (481162)
4. clone2 score: 2.27% speed of winner. (192433)

Kod zwycięzcy:

function clone1(arr) {
    return arr.slice(0);
}

Zwycięski silnik:

SpiderMonkey (Mozilla / Firefox)

Szybkie sposoby duplikowania tablicy w JavaScript w kolejności:

#1: array1copy = [...array1];

#2: array1copy = array1.slice(0);

#3: array1copy = array1.slice();

Jeśli obiekty tablicowe zawierają pewną zawartość, która nie jest serializowana JSON (funkcje, Number.POSITIVE_INFINITY itp.), Lepiej użyć

array1copy = JSON.parse(JSON.stringify(array1))

Możesz śledzić ten kod. Niezmienny sposób klonowania tablicy. Jest to idealny sposób na klonowanie macierzy

const array = [1, 2, 3, 4]

const newArray = [...array]
newArray.push(6)
console.log(array)
console.log(newArray)

W ES6 możesz po prostu użyć składni Spread .

Przykład:

let arr = ['a', 'b', 'c'];
let arr2 = [...arr];

Pamiętaj, że operator rozkładania generuje zupełnie nową tablicę, więc modyfikowanie jednej nie wpłynie na drugą.

Przykład:

arr2.push('d') // becomes ['a', 'b', 'c', 'd']
console.log(arr) // while arr retains its values ['a', 'b', 'c']