http://betterspecs.org/#subject zawiera informacje na temat subjecti let. Jednak nadal nie jestem pewien, jaka jest między nimi różnica. Co więcej, pismo SO Jaki jest argument przeciwko używaniu przed, let i przedmiotem w testach RSpec? powiedział, że lepiej nie używać albo subjectlub let. Gdzie ja mam iść? Jestem taki skołowany.
Odpowiedzi:
Podsumowanie: Temat RSpec to specjalna zmienna, która odnosi się do testowanego obiektu. Można na nim niejawnie ustawić oczekiwania, co obsługuje przykłady jednowierszowe. W niektórych idiomatycznych przypadkach jest to jasne dla czytelnika, ale poza tym jest trudne do zrozumienia i należy go unikać. letZmienne RSpec są po prostu zmiennymi, których instancje są leniwie tworzone (zapamiętywane). Nie są tak trudne do naśladowania jak przedmiot, ale nadal mogą prowadzić do splątanych testów, dlatego należy ich używać z rozwagą.
Podmiot jest badanym obiektem. RSpec ma wyraźne pojęcie na ten temat. Może być zdefiniowany lub nie. Jeśli tak, RSpec może wywołać na nim metody bez odwoływania się do niego jawnie.
Domyślnie, jeśli pierwszym argumentem najbardziej zewnętrznej przykładowej grupy ( describelub contextbloku) jest klasa, RSpec tworzy instancję tej klasy i przypisuje ją do podmiotu. Na przykład następujące przebiegi:
class A
end
describe A do
it "is instantiated by RSpec" do
expect(subject).to be_an(A)
end
end
Możesz samodzielnie zdefiniować temat za pomocą subject:
describe "anonymous subject" do
subject { A.new }
it "has been instantiated" do
expect(subject).to be_an(A)
end
end
Możesz nadać tematowi nazwę, kiedy ją zdefiniujesz:
describe "named subject" do
subject(:a) { A.new }
it "has been instantiated" do
expect(a).to be_an(A)
end
end
Nawet jeśli nazwiesz temat, nadal możesz odwoływać się do niego anonimowo:
describe "named subject" do
subject(:a) { A.new }
it "has been instantiated" do
expect(subject).to be_an(A)
end
end
Możesz zdefiniować więcej niż jeden nazwany temat. Ostatnio zdefiniowany nazwany podmiot to anonimowy subject.
Jednak temat jest zdefiniowany,
Instancja jest uruchamiana leniwie. Oznacza to, że niejawna instancja opisanej klasy lub wykonanie przekazanego bloku subjectnie następuje, dopóki subjectw przykładzie nie zostanie odwołany do nazwanego podmiotu. Jeśli chcesz, aby Twój jawny temat był szybko tworzony (zanim uruchomi się przykład w jego grupie), powiedz subject!zamiast subject.
Oczekiwania można ustawić na nim niejawnie (bez pisania subjectlub nazwy nazwanego podmiotu):
describe A do
it { is_expected.to be_an(A) }
end
Podmiot istnieje, aby obsługiwać tę jednowierszową składnię.
Niejawny subject(wywnioskowany z przykładowej grupy) jest trudny do zrozumienia, ponieważ
is_expectedbez jawnego odbiornika), czy jawnie (jakosubject ), nie daje czytelnikowi żadnych informacji o roli lub naturze obiektu, na którym wywoływane jest oczekiwanie.itw normalnej składni przykładu), więc jedyną informacją, jaką posiada czytelnik o celu przykładu, są same oczekiwania.Dlatego użycie niejawnego tematu jest pomocne tylko wtedy, gdy kontekst jest prawdopodobnie dobrze zrozumiany przez wszystkich czytelników i naprawdę nie ma potrzeby przykładowego opisu . Przykładem kanonicznym jest testowanie walidacji ActiveRecord za pomocą dopasowań shoulda:
describe Article do
it { is_expected.to validate_presence_of(:title) }
end
Wyraźnie anonimowy subject(zdefiniowany subjectbez nazwy) jest trochę lepszy, ponieważ czytelnik może zobaczyć, jak jest utworzony, ale
Nazwany podmiot podaje nazwę ujawniającą intencje, ale jedynym powodem używania nazwanego podmiotu zamiast letzmiennej jest to, że chcesz czasami używać anonimowego podmiotu, a właśnie wyjaśniliśmy, dlaczego anonimowy podmiot jest trudny do zrozumienia.
Tak więc legalne wykorzystanie wyraźnie anonimowego subjectlub wymienionego podmiotu jest bardzo rzadkie .
let zmiennelet zmienne są podobne do nazwanych przedmiotów, z wyjątkiem dwóch różnic:
let/ let!zamiast subject/subject!subjectani nie pozwalają na to, by w sposób dorozumiany wywoływać oczekiwania.Jest to całkowicie uzasadnione, letaby ograniczyć powielanie się przykładów. Jednak rób to tylko wtedy, gdy nie zmniejsza to przejrzystości testu. Najbezpieczniejszym momentem do użycia letjest sytuacja, gdy przeznaczenie letzmiennej jest całkowicie jasne z jej nazwy (aby czytelnik nie musiał szukać definicji, która może być oddalona o wiele linii, aby zrozumieć każdy przykład) i jest używany w ten sam sposób w każdym przykładzie. Jeśli któraś z tych rzeczy nie jest prawdą, rozważ zdefiniowanie obiektu w zwykłej starej zmiennej lokalnej lub wywołanie metody fabrycznej bezpośrednio w przykładzie.
let!jest ryzykowne, ponieważ nie jest leniwe. Jeśli ktoś doda przykład do przykładowej grupy, która zawiera zmienną, let!ale przykład nie potrzebuje let!zmiennej,
let!zmienną i zacznie się zastanawiać, czy i jak wpływa ona na przykładlet!zmiennejDlatego używaj let!, jeśli w ogóle, tylko w małych, prostych grupach przykładów, w których jest mniej prawdopodobne, że przyszli autorzy przykładów wpadną w tę pułapkę.
Istnieje częste nadużywanie tematów lub letzmiennych, które warto omówić osobno. Niektórzy ludzie lubią ich używać w ten sposób:
describe 'Calculator' do
describe '#calculate' do
subject { Calculator.calculate }
it { is_expected.to be >= 0 }
it { is_expected.to be <= 9 }
end
end
(To jest prosty przykład metody, która zwraca liczbę, dla której potrzebujemy dwóch oczekiwań, ale ten styl może mieć znacznie więcej przykładów / oczekiwań, jeśli metoda zwraca bardziej skomplikowaną wartość, która wymaga wielu oczekiwań i / lub ma wiele skutków ubocznych, które wszyscy potrzebują oczekiwań.)
Ludzie robią to, ponieważ słyszeli, że należy mieć tylko jedno oczekiwanie na przykład (co jest pomieszane z obowiązującą zasadą, że należy testować tylko jedno wywołanie metody na przykład) lub dlatego, że są zakochani w sztuczkach RSpec. Nie rób tego, czy to z anonimowym, nazwanym tematem czy letzmienną! Ten styl ma kilka problemów:
Zamiast tego napisz jeden przykład:
describe 'Calculator' do
describe '#calculate' do
it "returns a single-digit number" do
result = Calculator.calculate
expect(result).to be >= 0
expect(result).to be <= 9
end
end
end
:aggregate_failurestagu w linii takiej jak it "marks a task complete", :aggregate_failures do(wzięta z książki Rails 5 Test Prescriptions)
expect(result).to be_between(0, 9).
expect(result.to_s).to match(/^[0-9]$/)- wiem, że jest brzydki, ale naprawdę sprawdza to, co mówisz, lub być może użyj between+ is_a? Integer, ale tutaj testujesz ten typ też. I po prostu let… nie powinno to być przedmiotem troski, a właściwie może być lepiej przewartościować wartości między przykładami. W przeciwnym razie +1 za post
let!i nie byłem w stanie samodzielnie przekonać moich kolegów z drużyny. Prześlę tę odpowiedź.
Subjecti letsą tylko narzędziami, które pomogą Ci uporządkować i przyspieszyć testy. Używają ich ludzie ze społeczności rspec, więc nie martwię się, czy mogę ich używać, czy nie. Mogą być używane podobnie, ale służą nieco innym celom
Subjectumożliwia zadeklarowanie podmiotu testowego, a następnie ponowne użycie go w dowolnej liczbie następujących przypadków testowych. Zmniejsza to powtarzanie się kodu (wysychanie kodu)
Letjest alternatywą dla before: eachbloków, które przypisują dane testowe do zmiennych instancji. Letdaje kilka korzyści. Po pierwsze, buforuje wartość bez przypisywania jej do zmiennej instancji. Po drugie, jest oceniany leniwie, co oznacza, że nie jest oceniany, dopóki specyfikacja tego nie zażąda. W ten sposób letpomaga przyspieszyć testy. Myślę też, że letjest łatwiejszy do odczytania
subjectjest tym, co jest testowane, zwykle instancją lub klasą. letsłuży do przypisywania zmiennych w testach, które są oceniane leniwie w porównaniu ze zmiennymi instancji. W tym wątku jest kilka fajnych przykładów.