Dlaczego 0 jest prawdą, a fałszem 1 w powłoce?

false; echo $?

Powyższe zostanie wyświetlone 1, co jest sprzeczne ze wszystkimi innymi językami programowania, które znam.

Jakiś powód w tym?

To konwencja, ale szczególnie przydatna, kiedy się nad tym zastanowić. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli program się powiedzie, to wszystko, co musisz wiedzieć. Jeśli jednak się nie powiedzie, być może będziesz musiał znać wszelkiego rodzaju informacje o awarii - dlaczego tak się stało, jak to naprawić itp. Zero oznacza „sukces” i niezerową awarię, co pozwala łatwo sprawdzić skuteczność. i zbadaj konkretny błąd, aby uzyskać więcej informacji, jeśli chcesz. Wiele interfejsów API i frameworków ma podobną konwencję - funkcje, które zakończą się sukcesem, zwracają 0, a te, które zawiodły, zwracają kod błędu opisujący konkretny przypadek niepowodzenia.

Bash to język programowania (skryptów), ale jest też powłoką i interfejsem użytkownika. Jeśli 0był błąd, program mógł przedstawić tylko jeden rodzaj błędu.

Jednak w Bash każda wartość różna od zera jest błędem i możemy użyć dowolnej liczby z zakresu 1-255 do reprezentowania błędu. Oznacza to, że możemy mieć wiele różnych rodzajów błędów. 1jest błędem ogólnym, 126oznacza, że ​​plik nie może zostać wykonany, 127oznacza „polecenie nie zostało znalezione”, itd. Oto lista kodów wyjścia Bash o specjalnym znaczeniu, pokazująca niektóre z najczęściej występujących kodów zakończenia.

Istnieje również wiele rodzajów sukcesu (status wyjścia to 0). Jednak sukces pozwoli ci przejść do następnego kroku - możesz polubić wydrukowanie wyników na ekranie lub wykonać polecenie itp.

Są tu dwa powiązane problemy.

Po pierwsze, pytanie OP: Dlaczego 0 jest prawdą, a fałsz to 1 w powłoce? a po drugie, dlaczego aplikacje zwracają 0 dla sukcesu i niezerowe dla niepowodzenia?

Aby odpowiedzieć na pytanie PO, musimy zrozumieć drugie pytanie. W licznych odpowiedziach na ten post opisano, że jest to konwencja, i wymieniono niektóre niuanse, które zapewnia ta konwencja. Poniżej podsumowano niektóre z tych subtelności.

Dlaczego aplikacje zwracają 0 w przypadku sukcesu i niezerowe w przypadku niepowodzenia?

Kod, który wywołuje operację, musi wiedzieć dwie rzeczy o statusie zakończenia operacji. Czy operacja zakończyła się pomyślnie? [* 1] A jeśli operacja nie zakończyła się pomyślnie, dlaczego operacja zakończyła się niepowodzeniem? Do określenia sukcesu można użyć dowolnej wartości. Ale 0 jest wygodniejszy niż jakakolwiek inna liczba, ponieważ można go przenosić między platformami. Podsumowując odpowiedź xibo na to pytanie z dnia 16 sierpnia 2011 r .:

Zero jest niezależne od kodowania.

Gdybyśmy chcieli zapisać jeden (1) w 32-bitowym słowie całkowitym, pierwsze pytanie brzmiałoby: „Big-endian word or little-endian word?”, A następnie „jak długie są bajty tworzące słowo little-endian? ”, podczas gdy zero zawsze będzie wyglądać tak samo.

Należy się również spodziewać, że niektórzy ludzie rzucają w pewnym momencie errno do zwęglenia lub zwarcia, a nawet do unoszenia się. (int) ((char) ENOLCK) nie jest ENOLCK, gdy znak nie jest co najmniej 8-bitowy (7-bitowe maszyny ASCII char są obsługiwane przez UNIX), podczas gdy (int) ((char) 0) jest 0 niezależne od detale architektoniczne char.

Po ustaleniu, że wartość 0 będzie zwracaną wartością sukcesu, sensowne jest użycie dowolnej wartości niezerowej dla niepowodzenia. Dzięki temu wiele kodów zakończenia pozwala odpowiedzieć na pytanie, dlaczego operacja się nie powiodła.

Dlaczego 0 jest prawdą, a fałszem 1 w powłoce?

Jednym z podstawowych zastosowań powłok jest automatyzacja procesów poprzez ich skrypty. Zwykle oznacza to wywołanie operacji, a następnie wykonanie innej czynności warunkowo na podstawie statusu zakończenia operacji. Philippe A. ładnie to wyjaśnił w swojej odpowiedzi na ten post

W bashu i ogólnie w powłokach unixowych wartości zwracane nie są logiczne. Są to całkowite kody wyjścia.

Konieczne jest zatem zinterpretowanie statusu zakończenia tych operacji jako wartości logicznej. Sensowne jest mapowanie 0statusu zakończenia pomyślnego ( ) na wartość true, a statusu wyjścia niezerowego / błędu na fałsz. Dzięki temu możliwe jest warunkowe wykonywanie połączonych poleceń powłoki.

Oto przykład mkdir deleteme && cd $_ && pwd. Ponieważ powłoka interpretuje 0 jako prawdziwe, polecenie to działa zgodnie z oczekiwaniami. Gdyby powłoka zinterpretowała 0 jako fałsz, należałoby odwrócić zinterpretowany kod zakończenia dla każdej operacji.

Krótko mówiąc, interpretacja wartości 0 jako fałszu przez powłokę byłaby bezsensowna, biorąc pod uwagę konwencję, zgodnie z którą aplikacje zwracają 0 dla pomyślnego zakończenia.

[* 1]: Tak, wiele razy operacje muszą zwracać coś więcej niż zwykły komunikat o sukcesie, ale to wykracza poza zakres tego wątku.

Zobacz także Dodatek E w Przewodniku po zaawansowanych skryptach Bash

Najważniejszy punkt, który uważam za ważny do zrozumienia, jest następujący. W bashu i ogólnie w powłokach unixowych wartości zwracane nie są logiczne. Są to całkowite kody wyjścia. W związku z tym należy je oceniać zgodnie z konwencją mówiącą, że 0 oznacza sukces, a inne wartości oznaczają błąd.

Z test, [ ]lub [[ ]]operatorów, warunki bash ocenić jako prawdziwe w przypadku kodu wyjścia 0 (wynik / bin / true). W przeciwnym razie oceniają jako fałszywe.

Ciągi są oceniane inaczej niż kody zakończenia:

if [ 0 ] ; then echo not null ; fi
if [ $(echo 0) ] ; then echo not null ; fi

if [ -z "" ] ; then echo null ; fi

(( ))Operator arytmetyczny interpretuje 1 i 0 jako prawdziwe i fałszywe. Ale że operator nie może być stosowany jako kompletny zamiennik test, [ ]lub [[ ]]. Oto przykład pokazujący, kiedy operator arytmetyczny jest przydatny:

for (( counter = 0 ; counter < 10 ; counter ++ )) ; do
  if (( counter % 2 )) ; then echo "odd number $counter" ; fi
done

To zwykła konwencja, że ​​kod zakończenia 0 oznacza sukces. EXIT_SUCCESS będzie 0 w prawie każdym nowoczesnym systemie.

EDYTOWAĆ:

„Dlaczego zarówno test 0, jak i test 1 zwracają 0 (sukces)?”

To zupełnie inne pytanie. Odpowiedź jest taka, że ​​przekazanie pojedynczego argumentu do przetestowania zawsze kończy się sukcesem, chyba że ten argument jest łańcuchem pustym („”). Zobacz dokumentację Open Group .

Zazwyczaj programy zwracają zero dla sukcesu, niezerowe dla niepowodzenia; falsezwraca 1, ponieważ jest to wygodna wartość niezerowa, ale generalnie każda wartość niezerowa oznacza awarię jakiegoś rodzaju, a wiele programów zwraca różne wartości niezerowe, aby wskazać różne tryby awarii

AFAIK pochodzi z konwencji C, że jeśli się powiedzie, powinieneś zwrócić 0. Widzieć:

man close

Większość api C (POSIX) jest zbudowana w ten sposób. http://en.wikipedia.org/wiki/C_POSIX_library

jest to konwencja sięgająca wczesnych dni Uniksa.

Zgodnie z konwencją, wszystkie wywołania systemowe zwracają 0, jeśli się powiedzie, a w przeciwnym razie niezerowe, ponieważ wtedy różne liczby mogą być używane do wskazania różnych przyczyn niepowodzenia.

Powłoki przestrzegają tej konwencji, 0 oznacza, że ​​ostatnie polecenie zakończyło się powodzeniem, w przeciwnym razie wartość niezerowa. Podobnie niezerowa wartość zwracana jest przydatna w przypadku komunikatów o błędach wyjściowych: np. 1: „mózg martwy”, 2: „bez serca” i tak dalej.

Próbujesz utożsamiać prawdę / fałsz z sukcesem / porażką.

Są to dwie całkowicie, choć początkowo subtelne, różne dychotomie!

W skryptach powłoki nie ma czegoś takiego jak prawda / fałsz. „Wyrażenia” powłoki nie są interpretowane jako prawda / fałsz. Raczej „wyrażenia” powłoki to procesy, które kończą się sukcesem lub niepowodzeniem.

Oczywiście proces może się nie powieść z wielu powodów. Dlatego potrzebujemy większego zestawu kodów do mapowania możliwych awarii. Liczby całkowite dodatnie załatwiają sprawę. Z drugiej strony, jeśli proces się powiedzie, oznacza to, że zrobił dokładnie to, co powinien. Ponieważ jest tylko jeden sposób, aby to zrobić, potrzebujemy tylko jednego kodu. 0 załatwia sprawę.

W C tworzymy program. W skrypcie powłoki uruchamiamy kilka programów, aby coś zrobić.

Różnica!

Może dobrym sposobem na zapamiętanie tego jest:

• Kody zwrotne odpowiadają „jaka jest odpowiedź?” prawda (lub inny wynik) lub fałsz
• Kody zakończenia odpowiadają „w czym problem?” kod wyjścia lub bez problemu (0)