IBOutlet i IBAction

Jaki jest cel korzystania z IBOutlets i IBActions w Xcode i Interface Builder?

Czy to ma znaczenie, jeśli nie korzystam z IBOutlets i IBActions?

Szybki:

@IBOutlet weak var textField: UITextField!

@IBAction func buttonPressed(_ sender: Any) { /* ... */ }

Cel C:

@property (nonatomic, weak) IBOutlet UITextField *textField;

- (IBAction)buttonPressed:(id)sender { /* ... */ }

IBActioni IBOutletsą makrami zdefiniowanymi w celu oznaczenia zmiennych i metod, do których można się odwoływać w programie Interface Builder.

IBActionrozwiązuje voidi IBOutletrozwiązuje jako nic, ale oznacza dla Xcode i konstruktora interfejsu, że te zmienne i metody mogą być używane w programie do tworzenia interfejsów do łączenia elementów interfejsu użytkownika z kodem.

Jeśli w ogóle nie będziesz używać Interface Builder, to nie potrzebujesz ich w swoim kodzie, ale jeśli masz zamiar go używać, musisz określić IBActionmetody, które będą używane w IB i IBOutletdla obiektów które zostaną użyte w IB.

Tradycyjnym sposobem oznaczania metody, aby pojawiła się w Interface Builder i można było przeciągnąć do niej połączenie, jest zwrócenie metody IBAction. Jednakże, jeśli zamiast tego ustawisz metodę jako void (IBAction jest # zdefiniowana jako void) i podasz argument (id), metoda będzie nadal widoczna. Zapewnia to dodatkową elastyczność, al

Wszystkie 3 z nich są widoczne w Interface Builder:

-(void) someMethod1:(id) sender; 
-(IBAction) someMethod2; 
-(IBAction) someMethod3:(id) sender;

Szczegółowe informacje można znaleźć w podręczniku użytkownika Interface Builder firmy Apple, w szczególności w sekcji zatytułowanej Integracja z Xcode.

Musisz użyć IBOutlet i IBAction, jeśli używasz konstruktora interfejsu (stąd prefiks IB) dla komponentów GUI. IBOutlet jest potrzebny do kojarzenia właściwości w aplikacji z komponentami w IB, a IBAction służy do umożliwienia skojarzenia metod z akcjami w IB.

Na przykład załóżmy, że definiujesz przycisk i etykietę w IB. Aby dynamicznie zmieniać wartość etykiety poprzez naciśnięcie przycisku, zdefiniujesz akcję i właściwość w swojej aplikacji, podobnie jak:

UILabel IBOutlet *myLabel;
- (IBAction)pushme:(id)sender;

Następnie w IB należy połączyć myLabel z etykietą i połączyć metodę pushme z przyciskiem. Potrzebujesz IBAction i IBOutlet, aby te połączenia istniały w IB.

Interface Builder używa ich do określenia, które elementy i wiadomości mogą być „połączone” z kontrolkami interfejsu, których używasz w swoim oknie / widoku.

IBOutlet i IBAction są wyłącznie znacznikami, których szuka Interface Builder podczas analizowania kodu w czasie projektowania, nie mają one żadnego wpływu na kod generowany przez kompilator.

Wpadłem na diagram, patrząc na kodowanie klucz-wartość, pomyślałem, że może to komuś pomóc. Pomaga zrozumieć, czym jest IBOutlet.

Patrząc na przepływ, można było zobaczyć, że IBOutlety istnieją tylko po to, aby dopasować nazwę właściwości do nazwy kontrolki w pliku Nib.

Outlet to łącze z kodu do interfejsu użytkownika. Jeśli chcesz pokazać lub ukryć element UI, jeśli chcesz uzyskać tekst pola tekstowego lub włączyć lub wyłączyć element (lub sto innych rzeczy), musisz zdefiniować wyjście tego obiektu w źródłach i połączyć to gniazdo przez „obiekt interfejsu” do elementu UI. Następnie możesz używać gniazdka tak samo, jak każdej innej zmiennej w swoim kodowaniu.

IBAction - specjalna metoda wyzwalana przez obiekty interfejsu użytkownika. Interface Builder rozpoznaje je.

@interface Controller
{
  IBOutlet id textField; // links to TextField UI object
}

- (IBAction)doAction:(id)sender; // e.g. called when button pushed

Więcej informacji można znaleźć w Dokumentach Apple

IBAction i IBOutlets służą do połączenia interfejsu utworzonego w Interface Builder z kontrolerem. Jeśli nie używałbyś Interface Builder i nie zbudowałbyś swojego interfejsu całkowicie w kodzie, mógłbyś stworzyć program bez ich używania. Ale w rzeczywistości większość z nas korzysta z Interface Builder, jeśli chcesz uzyskać interaktywność w swoim interfejsie, będziesz musiał użyć IBActions i IBoutlets.

IBOutlet

• To jest własność .
• Po załadowaniu pliku nib (IB) staje się on częścią zhermetyzowanych danych, które łączą się ze zmienną instancji.
• Każde połączenie jest przywracane z archiwum i przywracane.

IBAction

• Atrybut wskazuje, że metoda jest akcją, z którą można się połączyć ze swojej serii ujęć w programie Interface Builder.

@ - Wzorzec dynamiczny IB - Interface Builder

Jeden z najpopularniejszych komentarzy na to pytanie dotyczy konkretnie:

Wszystkie odpowiedzi wspominają o tym samym typie pomysłu ... ale nikt nie wyjaśnia, dlaczego Interface Builder wydaje się działać tak samo, jeśli NIE włączysz IBAction / IBOutlet w swoim źródle. Czy istnieje inny powód dla IBAction i IBOutlet, czy też można je zostawić?

Na to pytanie dobrze odpowiada NSHipster:

IBAction

https://nshipster.com/ibaction-iboutlet-iboutletcollection/#ibaction

Już w 2004 roku (a może wcześniej) IBAction nie było już konieczne, aby metoda została zauważona przez Interface Builder. Każda metoda z podpisem -(void){name}:(id)senderbyłaby widoczna w panelu gniazd.

Niemniej jednak wielu programistów uważa, że ​​przydatne jest nadal używanie zwracanego typu IBAction w deklaracjach metod, aby wskazać, że dana metoda jest połączona przez akcję. Nawet projekty, które nie używają scenorysów / XIB, mogą zdecydować się na użycie IBAction w celu określenia metod docelowych / działań.

IBOutlet:

https://nshipster.com/ibaction-iboutlet-iboutletcollection/#iboutlet

W przeciwieństwie do IBAction, IBOutlet jest nadal wymagany do łączenia właściwości w kodzie z obiektami w Storyboard lub XIB.

Połączenie IBOutlet jest zwykle ustanawiane między widokiem lub kontrolką a jej kontrolerem zarządzającym widokiem (jest to często wykonywane jako dodatek do wszelkich czynności IBActions, które kontroler widoku może wykonywać odpowiadający). Jednak IBOutlet może być również używany do uwidaczniania właściwości najwyższego poziomu, takiej jak inny kontroler lub właściwość, do której można uzyskać dostęp przez odwołujący się kontroler widoku.

Kiedy używasz Interface Builder, możesz użyć Connections Inspector, aby skonfigurować zdarzenia z programami obsługi zdarzeń, procedury obsługi zdarzeń powinny być funkcjami, które mają modyfikator IBAction. Widok można połączyć z odwołaniem dla tego samego typu oraz z modyfikatorem IBOutlet.