Czy dobrą praktyką jest używanie operatora xor do sprawdzania wartości logicznych? [Zamknięte]

Ja osobiście jak wyłącznego lub , ^, operatora, gdy ma to sens w kontekście logicznych kontroli ze względu na jego zwięzłość. Wolę pisać

if (boolean1 ^ boolean2)
{
  //do it
}

niż

if((boolean1 && !boolean2) || (boolean2 && !boolean1))
{
  //do it
}

ale często mam zdezorientowane spojrzenia od innych doświadczonych programistów Java (nie tylko początkujących), a czasami komentarze o tym, jak powinno być używane tylko do operacji bitowych.

Ciekawi mnie najlepsze praktyki dotyczące korzystania z ^operatora.

Możesz po prostu użyć !=zamiast tego.

Myślę, że odpowiedziałeś na swoje własne pytanie - jeśli ludzie dziwią ci się, bezpieczniej jest wybrać bardziej wyraźną opcję.

Jeśli chcesz to skomentować, prawdopodobnie lepiej zastąp go bardziej szczegółową wersją i nie zmuszaj ludzi do zadawania pytań w pierwszej kolejności.

Uważam, że często prowadzę podobne rozmowy. Z jednej strony masz kompaktową, skuteczną metodę osiągnięcia celu. Z drugiej strony masz coś, czego reszta twojego zespołu może nie zrozumieć, co utrudnia utrzymanie tego w przyszłości.

Moją ogólną zasadą jest pytanie, czy używana technika jest czymś, czego można oczekiwać od programistów w ogóle. W tym przypadku myślę, że rozsądne jest oczekiwanie, że programiści będą wiedzieli, jak używać operatorów boolowskich, więc użycie xor w instrukcji if jest w porządku.

Jako przykład czegoś, co nie byłoby w porządku, weź sztuczkę polegającą na użyciu xor do zamiany dwóch zmiennych bez użycia zmiennej tymczasowej. To sztuczka, której nie spodziewałbym się, że wszyscy się znają, więc nie przejdzie weryfikacji kodu.

Myślę, że byłoby dobrze, gdybyś to skomentował, np // ^ == XOR.

Zawsze możesz po prostu zawinąć go w funkcję, aby nadać jej pełną nazwę:

public static boolean XOR(boolean A, boolean B) {
    return A ^ B;
}

Ale wydaje mi się, że nie byłoby to trudne dla każdego, kto nie wiedział, do czego służy operator ^, aby Google to naprawdę szybko. Nie będzie trudno to przypomnieć sobie po raz pierwszy. Ponieważ poprosiłeś o inne zastosowania, często używa się XOR do maskowania bitów.

Możesz także użyć XOR, aby zamienić wartości w dwóch zmiennych bez używania trzeciej zmiennej tymczasowej .

// Swap the values in A and B
A ^= B;
B ^= A;
A ^= B;

Oto pytanie Stackoverflow związane z zamianą XOR .

Niedawno użyłem xora w projekcie JavaScript w pracy i ostatecznie dodałem 7 wierszy komentarzy, aby wyjaśnić, co się dzieje. Uzasadnienie zastosowania XOR w tym kontekście to, że jedno z określeń ( term1w poniższym przykładzie) może przyjmować nie tylko dwa z trzech wartości: undefined, truelub falsegdy inne ( term2) może być truelub false. Musiałbym dodać dodatkowe sprawdzenie dla undefinedprzypadków, ale z xor wystarczyło, ponieważ xor wymusza na pierwszym członie, aby był oceniany jako wartość logiczna, pozwalając na undefinedtraktowanie go jako false:

if (term1 ^ term2) { ...

Ostatecznie było to trochę przesada, ale i tak chciałem to tam zatrzymać, jako rodzaj pisanki.

if((boolean1 && !boolean2) || (boolean2 && !boolean1)) 
{ 
  //do it 
} 

IMHO ten kod można uprościć:

if(boolean1 != boolean2) 
{ 
  //do it 
} 

Mając na uwadze przejrzystość kodu, uważam, że używanie XOR w sprawdzeniach boolowskich nie jest typowym zastosowaniem operatora bitowego XOR. Z mojego doświadczenia wynika, że ​​bitowe XOR w Javie jest zwykle używane do implementacji flag togglezachowania maski :

flags = flags ^ MASK;

Ten artykuł autorstwa Vipan Singla wyjaśnia bardziej szczegółowo przypadek użycia.

Jeśli chcesz użyć bitowego XOR, jak w swoim przykładzie, skomentuj, dlaczego go używasz, ponieważ prawdopodobnie nawet bitowa literatura będzie wymagać zatrzymania się na ścieżce, aby zrozumieć, dlaczego go używasz.

Osobiście wolę wyrażenie „boolean1 ^ boolean2” ze względu na jego zwięzłość.

Gdybym był w Twojej sytuacji (pracując w zespole), poszedłbym na kompromis, umieszczając logikę „boolean1 ^ boolean2” w funkcji o nazwie opisowej, takiej jak „isDifferent (boolean1, boolean2)”.

Na przykład zamiast używać „boolean1 ^ boolean2”, możesz wywołać „isDifferent (boolean1, boolean2)” w ten sposób:

if (isDifferent(boolean1, boolean2))
{
  //do it
}

Twoja funkcja „isDifferent (boolean1, boolean2)” wyglądałaby następująco:

private boolean isDifferent(boolean1, boolean2)
{
    return boolean1 ^ boolean2;
}

Oczywiście to rozwiązanie pociąga za sobą użycie pozornie obcego wywołania funkcji, które samo w sobie podlega kontroli Najlepszych praktyk, ale pozwala uniknąć rozwlekłego (i brzydkiego) wyrażenia „(boolean1 &&! Boolean2) || (boolean2 &&! Boolean1) „!

Jeśli wzorzec użycia to uzasadnia, dlaczego nie? Podczas gdy Twój zespół nie rozpoznaje operatora od razu, z czasem mogliby to zrobić. Ludzie cały czas uczą się nowych słów. Dlaczego nie w programowaniu?

Jedyne ostrzeżenie, jakie mogę powiedzieć, to to, że "^" nie ma semantyki zwarcia z twojego drugiego testu boolowskiego. Jeśli naprawdę potrzebujesz semantyki zwarć, to działa również statyczna metoda util.

public static boolean xor(boolean a, boolean b) {
    return (a && !b) || (b && !a);
}

! = jest OK, aby porównać dwie zmienne. Nie działa to jednak w przypadku wielokrotnych porównań.

Jako operator bitowy, xor jest znacznie szybszy niż jakikolwiek inny sposób, aby go zastąpić. Dlatego w przypadku obliczeń krytycznych dla wydajności i skalowalnych obliczeń xor jest niezbędny.

Moja subiektywna osobista opinia: absolutnie zabronione jest, w jakimkolwiek celu, używanie równości (== lub! =) Dla wartości logicznych. Używanie go wskazuje na brak podstawowej etyki i podstaw programowania. Każdy, kto patrzy na Ciebie ze zdezorientowaniem ^, powinien zostać odesłany z powrotem do podstaw algebry Boole'a (kusiło mnie, aby napisać tutaj „do rzek wiary” :)).

str.contains("!=") ^ str.startsWith("not(")

wygląda dla mnie lepiej niż

str.contains("!=") != str.startsWith("not(")