Zasadniczo wiosna jest ramą dla zastrzyk zależności który jest wzorcem, który pozwala budować bardzo oddzielone systemy.
Problem
Załóżmy na przykład, że musisz wymienić użytkowników systemu, a tym samym zadeklarować interfejs o nazwie UserLister:
public interface UserLister {
List<User> getUsers();
}
A może implementacja uzyskująca dostęp do bazy danych, aby uzyskać wszystkich użytkowników:
public class UserListerDB implements UserLister {
public List<User> getUsers() {
// DB access code here
}
}
Twoim zdaniem musisz uzyskać dostęp do instancji (pamiętaj tylko o przykładzie):
public class SomeView {
private UserLister userLister;
public void render() {
List<User> users = userLister.getUsers();
view.render(users);
}
}
Zauważ, że powyższy kod nie zainicjował zmiennej userLister. Co powinniśmy zrobić? Jeśli jawnie utworzę instancję obiektu w ten sposób:
UserLister userLister = new UserListerDB();
... Połączę widok z moją implementacją klasy, która uzyskuje dostęp do bazy danych. Co jeśli chcę przełączyć się z implementacji DB na inną, która pobiera listę użytkowników z pliku oddzielonego przecinkami (pamiętaj, to przykład)? W takim przypadku chciałbym przejść do mojego kodu i zmienić powyższą linię na:
UserLister userLister = new UserListerCommaSeparatedFile();
Nie ma problemu z takim małym programem, ale ... Co dzieje się w programie, który ma setki widoków i podobną liczbę klas biznesowych? Utrzymanie staje się koszmarem!
Podejście Spring (Dependency Injection)
Spring polega na łączeniu klas za pomocą pliku XML lub adnotacji, w ten sposób wszystkie obiekty są tworzone i inicjowane przez Spring i wstrzykiwane we właściwe miejsca (serwlety, struktury sieciowe, klasy biznesowe, DAO itp. Itp.) ...)
Wracając do przykładu z Springa, potrzebujemy tylko setera dla userListerpola i pliku XML takiego jak ten:
<bean id="userLister" class="UserListerDB" />
<bean class="SomeView">
<property name="userLister" ref="userLister" />
</bean>
lub, po prostu, adnotacje w naszej klasie widoku @Inject:
@Inject
private UserLister userLister;
W ten sposób, gdy widok zostanie utworzony, magicznie będzie UserListergotowy do pracy.
List<User> users = userLister.getUsers(); // This will actually work
// without adding any line of code
To jest wspaniałe! Czyż nie
- Co jeśli chcesz użyć innej implementacji swojego
UserListerinterfejsu? Po prostu zmień XML.
- Co jeśli nie masz
UserListergotowej implementacji? Zaprogramuj tymczasową próbną implementację UserListerwidoku i ułatw jego rozwój.
- Co jeśli nie chcę już używać Springa? Tylko tego nie używaj! Twoja aplikacja nie jest z nim powiązana. Odwrócenie stanów kontroli : „Aplikacja kontroluje platformę, a nie kontroluje aplikację”.
Istnieje kilka innych opcji dla Dependency Injection, które moim zdaniem sprawiły, że Spring jest tak sławny, poza prostotą, elegancją i stabilnością, że faceci z SpringSource zaprogramowali wiele POJO, które pomagają zintegrować Spring z wieloma innymi powszechnymi frameworkami bez bycia ingerujący w twoją aplikację. Ponadto Spring ma kilka dobrych podprojektów, takich jak Spring MVC, Spring WebFlow, Spring Security i ponownie długa lista etceteras.
Mam nadzieję że to pomoże. W każdym razie zachęcam do przeczytania artykułu Martina Fowlera o wstrzykiwaniu zależności i inwersji kontroli, ponieważ robi to lepiej niż ja. Po zrozumienia podstaw przyjrzeć wiosennym Dokumentacji , moim zdaniem, to jest wykorzystywane do być najlepszy Wiosna książka kiedykolwiek.
