Często słyszę, jak fotografowie studyjni mówią o „Rembrandt Lighting”, kiedy ustawiają światła i robią zdjęcia portretowe w studio. Co to jest Rembrandt Lighting i kiedy go używać?
Odpowiedzi:
Co to jest Rembrandt Lighting?
Rembrandt Lighting to jedna z 5 podstawowych konfiguracji oświetlenia stosowanych w studyjnej fotografii portretowej. Są dwie rzeczy, które składają się na Rembrandt Lighting… Światło na pół twarzy i trójkąt światła na zacienionej stronie twarzy (zwany światłocieniem, ale tylko nerdowie oświetlenia muszą pamiętać, że… większość z nas po prostu to nazywa „cień trójkąta”). Jeśli jest to „prawdziwe” oświetlenie Rembrandta, trójkątny cień nie powinien być szerszy niż oko i nie dłuższy niż nos. Tym, co odróżnia Rembrandt Lighting od prostego krótkiego oświetlenia, jest trójkąt światła (patrz także „ W fotografii portretowej, co to jest„ szerokie ”oświetlenie? Co to jest„ krótkie ”oświetlenie ). To jest techniczne…
W prawdziwym świecie, jeśli chodzi o fotografię portretową, Rembrandt Lighting jest często mylony z Short Lighting i jest używany jako luźny skrót do „używania jednego źródła światła do oświetlenia mniej więcej połowy twarzy, pozostawiając drugą połowę twarzy w niektórych poziom cienia ”. Wynika to z faktu, że często trójkąt świetlny jest odpowiedni dla obiektu.
Oświetlenie Rembrandta na najbardziej podstawowym poziomie jest zbudowane z jednego źródła światła umieszczonego w odległości około 45 stopni od obiektu i nieco wyżej niż poziom oczu, oświetlając bok twarzy najbardziej oddalony od aparatu.
Zestaw oświetlenia Rembrandt z jednym oświetleniem:
Często pojedyncze źródło światła jest powiększane za pomocą reflektora lub innego światła umieszczonego w odległości około 45 stopni przesuniętej w stosunku do zacienionej strony twarzy i przy mocy głównego źródła światła (zwanego światłem kluczowym). Służy do rozjaśniania cieni po ciemnej stronie twarzy.
Jedno światło z reflektorem Rembrandt Ustawienia oświetlenia:
Kiedy używam Rembrandt Lighting?
Jednym z powodów, dla których wielu fotografów korzysta z Rembrandt Lighting jest to, że konfiguracja jest stosunkowo prosta i wymaga tylko jednego źródła światła (choć często jest uzupełniana reflektorem, aby przywrócić szczegóły w cieniach na twarzy fotografowanej osoby). Ten wzór oświetlenia działa dobrze w przypadku twarzy pełnych lub okrągłych (ponieważ dodaje definicji i wyszczupla twarz), ale ogólnie nie jest dobrym wyborem dla wąskich twarzy. Często „oldschoolowi” fotografowie będą nazywać Rembrandt Lighting „męskim”, a niektórzy naprawdęfotografowie portretowi ze starej szkoły będą nalegać, aby kobieta nigdy nie była oświetlana za pomocą Rembrandt Lighting. Wydaje się jednak, że jest to stosunkowo arbitralne rozróżnienie, a ponieważ sam Rembrandt malował kobiety za pomocą podstawowego oświetlenia Rembrandt, można śmiało powiedzieć, że ta „zasada” jest w najlepszym razie „wytyczną” i jest czymś, co wielu fotografów regularnie ignoruje.
Jednym z powodów zastosowania oświetlenia Rembrandta jest kontrastowanie oświetlenia obiektu z tłem w celu uzyskania efektu światłocienia (silne kontrasty, światło kształtujące kształt). Ciemna strona twarzy jest zdefiniowana w sylwetce na jasnym (er) tle:
W tym przypadku używane są dwa światła, jedno dla obiektu i jedno dla tła. Światło tła jest umieszczone blisko i pod kątem, aby zanikać w poprzek obiektu. Oto konfiguracja:
Można to zrobić za pomocą jednego światła, jeśli ustawisz je dokładnie tak, aby sam obiekt przesłaniał część tła. Oto inny przykład tego samego zestawu:
Dla kontrastu, tutaj jest konfiguracja Rembrandta bez światła tła, zauważ, jak nieoświetlona strona nie jest zdefiniowana i gubi się w tle. Dzięki temu zdjęcie ma inny wygląd, mniej efektowne z powodu braku kontrastu tła i bardziej wycofane w miarę zanikania obiektu.
Ze względu na naszą wspaniałą populację na photo.stackexchange powyższe odpowiedzi są wyczerpujące i niezwykle przydatne. Chciałem tylko wejść w perspektywę historyczną / etymologiczną. (Głównie dlatego, że Rembrandt jest moim ulubionym artystą)
Chciałem tylko podać kilka uderzających przykładów Rembrandta stosującego ten styl w swoich obrazach.
Tutaj zauważasz jedno nieosiowe źródło światła. Porównaj z pierwszym ze zdjęć Matta Gruma. Ten sam wzór światła na twarzy, chociaż w Rembrandts „Autoportret jako młody człowiek w 1629 roku” światło tła ma tę samą stronę co światło twarzy. Działa to dla Rembrandta, ponieważ pozwala, aby światło tła rozciągało się również na drugą ciemniejszą stronę.
Jako drugi przykład 
Oto przykład z 1657 r. Z oświetleniem tła po ciemnej stronie i wyższym światłem twarzy. Podobne do drugiego zdjęcia Matta Gruma.
Najlepszy przykład Rembrandta znajduje się na głowie manekina. Rembrandt to styl oświetlenia, który często pojawia się na tematach malowanych przez słynnego artystę Rembrandta. To był jeden z jego „znaków towarowych”. Trójkątna plamka światła w Rembrandcie będzie na boku twarzy najbardziej widocznej dla aparatu. W przypadku odwrotnym nazywa się to oświetleniem „podstawowym” - nie Rembrandt. Rembrandt jest zwykle stosowany na twarzach mężczyzn lub kobiet w dramatycznych i mało kluczowych scenach. Rembrandt może być z powodzeniem stosowany w portretach przy różnym stopniu wypełnienia światłem, aby zmniejszyć kontrast cienia tworzonego przez klawisz. Znowu jest to najbardziej uprzywilejowane dla męskich twarzy. Kluczowe światło jest najpierw umieszczane na wysokości 45 stopni od osi obiektu ” Głowa i 45 stopni od osi nosa, aby oświetlić bok twarzy najbardziej oddalony od osi (oddalony) od aparatu. Nastrój oświetlenia Rembrandta jest bardziej poważny, dostojny, tajemniczy i mroczny. Można to osiągnąć zarówno światłem twardym, jak i rozproszonym. Z bardzo miękkim klawiszem i stosunkiem 1 1/2: 1 do światła wypełniającego (różnica 1/2 stop) może być pochlebnym oświetleniem dla damy.