Jakiego rodzaju posłuszeństwa należy oczekiwać od 2-latka?

Moja córka ma 2 lata i ogólnie wydaje się, że jest to dobry rozwój. Mamy też 7-miesięcznego syna. Moja żona opiekuje się nimi przez większość czasu w domu, a także widuje się z kuzynką (także 2-letnią) jeden dzień w tygodniu, a moja matka 2-3 razy w tygodniu.

Dużo czytamy na temat rozwoju dziecka i wydaje się bardzo ważne, aby dać dzieciom dyscyplinę, aby mieli jakąś podstawę do budowania.

Staramy się skupić na dyscyplinie, a jej babcia jest bardzo fajna i cierpliwa wobec swojej wnuczki.

Pytanie, które zadajemy sobie w tej chwili, brzmi: kiedy dyscyplina jest przydatna, a kiedy za dużo ? I jak to się zmieni w nadchodzących latach, czyli co powinniśmy egzekwować, gdy ma 3 lub 4 lata?

Oto kilka przykładów sytuacji, w których zastanawiamy się, czy naleganie na jej posłuszeństwo jest dobrym pomysłem:

• Przy każdym posiłku zdejmuje kapcie (których nigdy wcześniej nie zdejmuje) i kładzie stopy na stole
• Od 3 tygodni nie chce już, abym się kąpała, przez 30 minut pyta matkę (głośno płacze), czy zabiorę ją do łazienki
• Czasami przypadkowo przestaje być posłuszna, gdy zostaje poproszona o pójście do łazienki, aby zmienić pieluchę, wejść z nami po schodach, posprzątać zabawki lub wykonać jakąkolwiek prostą czynność, którą chętnie wykonywała przez ostatnie miesiące. Zamiast tego ucieka przed nami w domu
• tarzała się na podłodze i płakała, gdy zabroniono jej chodzić na takie gry jak skaczący zamek
• ona chce wskoczyć na łóżka
• czasami całkowicie odmawia korzystania z nocnika (toalety dziecięce, brakuje mi słowa po angielsku)
• kiedy moja żona rozmawia przez telefon, wspina się na stół, co jest dość niebezpieczne! (naprawdę nie ma co do tego wątpliwości)

Z drugiej strony, oto kilka sytuacji, w których znaleźliśmy ją dobrze wykształconą:

• zwykle powtarza jakieś uprzejme zdanie, prosząc o coś, i powtarza dziękuję, cześć, do widzenia i tak dalej
• trzyma naszą rękę na zewnątrz domu
• zwykle zgadza się posprzątać swój pokój i swoje zabawki
• Daje trochę zabawek młodszemu bratu i całuje się, żeby się przywitać i dobranoc
• śpi dobrze i bardzo rzadko przeszkadza nam w nocy lub podczas drzemki

Uwaga: Widziałem ten dobry sposób egzekwowania dyscypliny . Moje pytanie naprawdę dotyczy tego, które przedmioty są odpowiednie do egzekwowania w wieku 2,3,4?

Nie ma ustalonej listy zasad, których wszystkie dwulatki będą mogły przestrzegać. Każde dziecko jest inne, nawet w tej samej rodzinie.

Niektórym wydaje się to sprzeczne z intuicją, ale w rzeczywistości oczekiwania dotyczące zachowania opierają się nie na tym, co są obecnie w 100% zdolni do osiągnięcia, ale na tym, co jest poza ich zasięgiem. W przeciwnym razie nie ma miejsca na wzrost.

Tak więc kilka tygodni po wprowadzeniu nowej reguły i konsekwentnym jej egzekwowaniu ponownie oceniasz. Jeśli nigdy nie będą posłuszni, prawdopodobnie stawiasz zbyt wysokie oczekiwania. Jeśli nigdy się nie ześlizgną, prawdopodobnie ustawiasz zbyt niskie oczekiwania. Sztuką jest znalezienie odpowiedniej równowagi.

Dzieci przechodzą przez różne fazy, w których testują granice, a „straszne dwójki” to dobrze znany okres. W wielu przypadkach nie powinno mieć znaczenia, co dziecko odmawia, może po prostu odmówić, aby przekroczyć granice, dlatego zalecam traktowanie większości z nich tak samo:

Jeśli odmawia zrobienia czegoś, ale jest grzeczna i ma racjonalny powód (wiem, rzadko o drugiej, ale przykładem może być to, że nie chce iść na spacer, ponieważ zraniła się w nogę), to akceptując to powód może być w porządku.

W przypadku wszystkich innych odmów nie damy naszym dzieciom opcji. Gdyby była pora kąpieli, i tak po prostu umieścilibyśmy je w wannie lub zmieniliśmy temat, na przykład pytając „jakie zabawki chcesz w wannie” - usuwając opcję „kąpieli” lub „bez kąpieli”.

Jeśli pozwolisz im się nie zgadzać z niektórymi rzeczami, zrozumiesz, że mogą oni przekraczać granice i nie chcesz, aby robili to za dużo w tym wieku, ponieważ kiedy się starzeją, mogą pchać znacznie mocniej.

Ten czas to praktyka, gdy twój dwulatek jest starszy. Ważne jest, aby pomyśleć o tym, jak mają się zachowywać, i odpowiednio wyznaczyć granice. Są tacy, za którymi chętnie pójdą bez walki, ale niektórzy mogą potrzebować ciągłego przypomnienia i wzmocnienia. Małe dzieci nieustannie testują swoje otoczenie, to ich praca. Naszym zadaniem jako rodziców jest konsekwentne wskazywanie im granic. Przekonałem się z moją córką, że nawet jeśli potrzeba miesięcy, aby uzyskać zgodność, konsekwentne przypomnienia i korekty zachowań ostatecznie prowadzą do zgodności.

Większość badań, które przeczytałem, zgadza się, że dziecko powinno spędzić tylko minutę w ciągu roku, gdy ma on czas (jeśli ma 2, 2 minuty). Ważne jest, aby porozmawiać z dzieckiem i wyjaśnić, co zrobiło źle, dlaczego jest poza czasem i jakie jest prawidłowe działanie.

Mówienie „nie” swojemu dziecku i korygowanie niechcianych zachowań powoduje teraz oczekiwanie, że masz reguły i oczekujesz ich przestrzegania - pomoże to dziecku poruszać się po ich świecie, gdy się zestarzeje.

Ostatecznie musisz zdecydować, czego oczekujesz od swojego dziecka i bądź cierpliwy, uzyskanie zgodności może wymagać wielu przypomnień, ale zasady i granice są ważne dla wszystkich dzieci w każdym wieku.