Mam jednoroczne dziecko, jest mądra i uwielbia próbować wszystkiego i wszystkiego, w tym wkładania palców do prądu i próbowania wszystkiego, co znajdzie :)

Jak mogę powiedzieć mojemu dziecku w takim wieku, aby tego nie robił, i przekazać jej wiadomość, że robienie czegoś jest niewłaściwe?

Czasami krzyczę jej w twarz, aby przekazać wiadomość (czasem płacze, kiedy to robię) lub (delikatnie) uderzam ją w usta lub dłoń, aby powiedzieć jej, że nie powinna jeść ani dotykać ...

Czuję, że robię coś niewłaściwego i potrzebuję porady od innych osób posiadających doświadczenie lub wiedzę.

Roczne dziecko, choć dość aktywne z rękami i nogami, znajduje się w fazie odkrywania, wszystko jest nowe i ekscytujące. Wkładanie ust do ust lub odczuwanie szczelin jest sposobem na doświadczenie ich świata.

Jednocześnie zdecydowanie zdają sobie sprawę, kiedy ich rodzice są z nich zadowoleni, a kiedy nie. Starają się również podejmować działania, które sprawiają, że rodzice są szczęśliwi lub pozytywnie angażują ich w kontakt z rodzicami.

Spróbuj odsunąć dziecko od przedmiotów, popatrz mu w oczy i zmień intonację głosu (nie podnosząc go za bardzo), aby poinformować je, jeśli zachowuje się niezadowolony.

Podobnie wychwalaj ich z uśmiechem lub uściskiem, gdy robią coś pozytywnego, na przykład chodzą, czołgają się lub trzymają rzeczy we właściwych miejscach. Chcieliby powtórzyć zachowanie, które daje im pozytywne opinie.

Być może postaraj się utrzymać wysoki współczynnik sprzężenia zwrotnego dodatniego do ujemnego na 5: 1. Szukaj więc powodów, by wychwalać dziecko. Mówiąc: tak, tak, idzie dalej niż nie, nie. Oznacza to, że zwracasz uwagę na pozytywne zachowanie - o wiele trudniej jest to zauważyć!

Jednocześnie zdarzają się niebezpieczne sytuacje, w których musisz po prostu natychmiast podjąć działania, na przykład, gdy dziecko ma zamiar sięgnąć do ostrej krawędzi noża, dotknąć gorącego żelazka lub włożyć palce do gniazdka elektrycznego. Próba zapewnienia dziecku bezpieczeństwa w domu poprzez usunięcie dostępu do tych scenariuszy, a jeśli tak się stanie, pierwszym zadaniem rodzica powinno być usunięcie dziecka z tej sytuacji, można to uwzględnić głośnym głosem i głośnym nie. To aklimatyzuje dziecko, aby przestało robić to, co robi (jak próbowanie przejścia przez ulicę bez pomocy), gdy usłyszy, jak krzyczysz w przyszłości.

Pozwól im uciec jak najwięcej. W końcu to faza odkrywania. Zaangażuj ich w porządkowanie, gdy zrobią bałagan, więc odkładanie rzeczy na swoje miejsce staje się ciekawym zajęciem.

Zarówno krzyczenie w twarz twojego dziecka, jak i uderzanie go w usta wydają mi się bardzo złe.

W wieku jednego roku twoje dziecko zrozumie z tonu twojego głosu, że masz na myśli Nie, kiedy mówisz Nie. Dobrym sposobem na przekazanie wiadomości jest powiedzenie Nie, a następnie podać powód, dla którego Twoje dziecko nie powinno tego robić on / ona robi. W ten sposób nie podajesz po prostu arbitralnych granic, ale logiczne - i twoje dziecko w końcu będzie w stanie zrozumieć przyczyny.

Używamy czegoś więcej niż nie. Mamy coś w rodzaju zabawnego ostrzeżenia „Ej ej” (szwedzki) za coś, czego nasza dziewczyna nie powinna robić, i bardzo wyraźne „Ouch”, jeśli zamierza zrobić coś, co zaszkodzi, na przykład dotykając grzejnika. Innym razem wyciągamy ją z sytuacji, mówiąc „nie” i wyjaśniając dlaczego. Jeśli zrobi coś, co rani jedno z nas, na przykład pociągając za włosy, dajemy jej przez chwilę zimne ramię, aby dać jej do zrozumienia, że ​​to nie jest miły sposób na przywiązanie.

Nasza mała dziewczynka odbiera wiadomość i często powtarza nam wiadomość (cóż, tylko jedno słowo). Nie ogranicza jej ciekawości i z pewnością wymaga więcej niż jednej próby przekazania wiadomości, ale nie wymaga krzyków ani uderzeń.

Po pierwsze...

IDŹ TY

za słuchanie części ciebie, która powiedziała, że ​​coś jest „nie tak” z twoim stylem. Osobiście nie nazwałbym tego „złym” tak bardzo, jak źle doradziłem. Ale słyszałeś ten głos. Tak wielu rodziców albo go nie słyszy, albo go ignoruje.

Więc...

Przypomnienie: ona ma 1.

Oznacza to, że płaczą, gdy coś ich przeraża lub rani. Faktem jest, że wtedy krzyczysz jej w twarz (miałeś na myśli krzyczeć krzyczeć czy po prostu mówić głośno?) I ona płacze, bo ją przestraszyłeś.

Przy 1 nie są w stanie wiele zrozumieć. Ale większość dzieci w tym wieku zna słowo „nie”, a nie tylko ich imię. Skorzystaj z tego. Założę się, że możesz powiedzieć jej imię, a następnie „nie” i uzyskać reakcję. Przeczytaj jej działania ... może się cofnąć, spojrzeć na ciebie, takie rzeczy. W pewnym momencie możesz musieć ją fizycznie usunąć z sytuacji, ale tak naprawdę możesz zrobić to wszystko i uzyskać od niej dokładnie te same reakcje (co oznacza, że ​​zaraz wróci do: 05), używając nawet tonów.

„Klapsy” dłoni naprawdę polegają na zwróceniu ich uwagi. Nie musisz robić nic więcej niż klaskanie w golfa grzbietem dłoni, aby przyciągnąć ich do rzeczywistości wystarczająco długo, aby wskazać i powiedzieć „Nie”. (Jeśli robisz to trudniej, po prostu marnujesz ducha). Nawet to nie jest tak naprawdę konieczne ani skuteczne w wieku 1 roku. Naprawdę tego nie rozumieją. Zachowaj kontakt dla dziecka, które może zrozumieć wyjaśnienie, które powinno mu towarzyszyć.

"Koleś> klaśnij <Nie. Kanapki z masłem orzechowym nie wchodzą w magnetowid. Połóż je na talerzu, tam gdzie są.

Mój syn właśnie skończył dwa lata w zeszły piątek. Mogę opowiedzieć o twojej historii, ponieważ mój syn robił takie rzeczy i nawet teraz to robi. Naprawdę musisz uzbroić się w cierpliwość wobec dziecka, ponieważ w tym wieku bada on różne rzeczy. Nie wiedzą jeszcze, że będzie to dla nich złe, więc naprawdę musisz ich pilnować.

Aby dać ci dodatkowe informacje, przeczytałem również z tego artykułu - 8 narzędzi dyscypliny malucha, które mogą ci pomóc. http://www.askdrsears.com/topics/discipline-behavior/8-tools-toddler-discipline

1. Prowadź małe rączki
2. Szanuj małych łapaczy
3. Zasłoń oczy swojego malucha
4. Odwróć uwagę i odwróć
5. Oferta przekierowań
6. Ustalić ograniczenia
7. Weź ładunek
8. Zapewnij strukturę

Możesz przeczytać cały artykuł, aby lepiej zrozumieć każde narzędzie.

Po pierwsze, jeśli chcesz utrzymać niskie szanse na obrażenia u malucha, musisz mieć osłonę ochronną. Połóż osłony na gniazdach, zamknij chemikalia i narkotyki, trzymaj małe przedmioty poza zasięgiem, umieść wysokie napoje wysoko, postaw bramy na schodach. Oczywiście nie może to powstrzymać 100% szans na obrażenia, ale jeśli możesz uczynić swoje środowisko tak bezpiecznym, jak to możliwe, poświęcisz znacznie mniej czasu na powiedzenie „Nie”.

Po drugie, zdecyduj o swoich zasadach i konsekwencjach i trzymaj się ich. Oczywiście wszystko, co może zranić twoje dziecko, jest dużym „nie”. Możesz jednak chcieć zastosować kilka innych standardowych zasad, które zamierzasz egzekwować. W naszym domu nie było „zabawy z koszem”. Pamiętaj, że Twoje dziecko ma 1 lat, więc utrzymuj niską i prostą liczbę zasad, a także swoje oczekiwania niskie!

Rozsądne konsekwencje dla 1-latka, który łamie zasady, należy spokojnie, ale stanowczo powiedzieć „nie”, „gorąco” lub „zranić”. Następnie usuń obiekt lub dziecko z sytuacji. Odwróć ich uwagę czymś innym i kontynuuj swój dzień. Na początku będziesz musiał dużo powtarzać, ale przyjdą odpowiedzieć na mocny ton głosu i zrozumieć, jakie czynności są niedozwolone.

Moja córka ma teraz 2 lata, a konsekwencje pozostają takie same. Schodzę do jej poziomu i mówię stanowczy, ale spokojny nie. Teraz podaję kilka słów wyjaśnienia - np. „Nie dotykaj mumii, kawa jest gorąca, a sam się zranisz”. Potem idziemy dalej. Jest dobrze wychowaną dziewczynką, która nie zadziera z koszem, wie, że napoje są gorące i zostawia ich w spokoju, wie, że grosze są „nie do jedzenia” i jeszcze nie spowodowała żadnych trwałych szkód. Wie również, że nie znaczy nie, ale nigdy nie boi się konsekwencji. Muszę zgodzić się z plakatami powyżej, że ranienie lub straszenie twojego dziecka jest niepotrzebne i raczej nieprzyjemne.

Jeśli dziecko naraża się na niebezpieczeństwo, pierwszą reakcją rodziców powinno oczywiście być natychmiastowe usunięcie go ze sceny, ale to nie wystarczy! Niebezpieczeństwo i jego przyczyna muszą być osadzone w mózgu dziecka jako coś złego, co boli. Dzieci nie rozumieją abstrakcyjnych rzeczy, takich jak ból i śmierć. Wyjaśnianie jednolatkowi, że dotknięcie gniazda elektrycznego spowoduje porażenie prądem, jest bezcelowe, nie ma środków, aby to zrozumieć. Jeśli dziecko dostanie klapsa za każdym razem, gdy spróbuje dotknąć gniazda, będzie wiedział: dotknij gniazda = ból. nauczy się tej wiadomości BEZ porażenia prądem jako pierwszy.