Co należy zrobić, gdy dziecko obudzi się z drzemki i jest wyjątkowo drażliwe?

Mamy córkę, która drzemie i (zwykle) budzi się wyjątkowo zepsuta i drażliwa. Ma miesiąc do ukończenia 3 roku życia. Ponieważ jest bardzo rozdrażniona, zwykle płacze, gdy się obudzi. W zależności od dnia może sięgać nawet 30 minut płaczu. Ale nie zawsze tak jest. Czasami budzi się z drzemki i nie płacze ani nie jest zepsuta. Zwykle możemy ją uspokoić po 10-15 minutach płaczu, wykonując trochę zabawy. Lub czasami będzie chciała czegoś takiego jak obejrzenie pewnego programu telewizyjnego, wykonanie określonej czynności, określonego jedzenia itp. Jeśli nie damy (lub nie możemy) dać jej tego, czego chce, wtedy 30 minut zdarzają się sesje płaczu.

Nie jesteśmy do końca pewni, co robić. Instynkt mówi mi, że wydaje się, że płacze, aby zmusić nas do uzyskania tego, czego chce, ale jeśli tak jest, jest bardzo uparta i zadowolona z płaczu, dopóki jej głos nie jest ochrypły. Co próbowaliśmy:

1. Limit czasu, aż skończy płakać (działa około 25% czasu)
2. Próba odwrócenia jej uwagi czymś zabawnym lub interesującym (działa przez około 25% czasu. Przez większość czasu po prostu nie jest zainteresowana)
3. Trzymanie jej i uspokajanie, dopóki nie skończy płakać (jeśli czegoś chce, to prawie nigdy nie zadziała, chyba że jej to damy ... i znów może minąć 15-30 minut, zanim uspokoi się, gdy robi to moja żona) )

Niektóre z rzeczy, o które prosi, są takie

• Cukierki / śmieciowe jedzenie
• Określone jedzenie (inne niż śmieciowe jedzenie, takie jak jajka)
• Aby obejrzeć określony program telewizyjny
• Abyśmy pobawili się z nią w jej pokoju (kiedy próbujemy zmusić ją do zjedzenia obiadu)

Wszystkie te rzeczy są szczególnie problematyczne, ponieważ zwykle zasypia, gdy przygotowujemy obiad. Zwykle staramy się nie zasnąć, ale jest prawie niemożliwe, kiedy chce się zdrzemnąć.

Co należy zrobić w tych przypadkach? Czy ktoś jeszcze doświadczył, że ich dzieci robią to samo?

Uwaga: Poza tymi napadami zwykle jest bardzo dobrze wychowana (ośmielę się powiedzieć, że lepiej niż przynajmniej większość małych dzieci) i napady złości i tym podobne radzą sobie dobrze z czasem (nawet wie, kiedy zaczyna płakać, aby usiąść w jej miejscu poza domem i zwykle tam jedzie, zanim nawet jej to powiemy)

W zależności od tego, jak się obudzą, wiele (prawdopodobnie większość) dzieci przejdzie przez to w pewnym momencie. Jedna z moich jest obecnie bardzo złym przebudzeniem, w przeciwieństwie do jej rodzeństwa.

W młodym wieku prostym rozwiązaniem, które zastosowaliśmy, było po prostu przytulenie ich na chwilę i obudzenie ich w szczęśliwym otoczeniu - w końcu spędzili 9 miesięcy na bicie serca matki przez cały czas, to musi być trudne robić bez. Czasami oznaczało to noszenie ich ze sobą podczas wykonywania obowiązków domowych, dopóki nie uznają, że nic im nie jest.

W starszym wieku (3 lub 4 lata i więcej) daliśmy im rutyny, aby nie musieli próbować zrozumieć czegoś nowego, gdy tylko nie spali. Na przykład w tym wieku po przebudzeniu mogli dostać filiżankę wody lub soku i spędzić 5 lub 10 minut na siedzeniu z zabawkami lub znowu - otrzymując przytulenie od mamy lub tatusia. Rutyna sprawia, że ​​świat jest mniej stresujący dla małego dziecka. Nie jestem fanem sztywnych zasad, ale trochę znajomości, szczególnie gdy jestem zmęczony, bardzo im pomaga.

Instynkt podpowiada mi, że wydaje się, że płacze, aby zmusić nas do uzyskania tego, czego chce, ale jeśli tak jest, jest bardzo uparta

Dzieci są genialne, nawet bardzo małe dzieci. Tak dużo się uczą każdego dnia.

Jest pierwiastkiem siebie -ish-ności w każdym, nawet małe dzieci. To sprawia, że ​​bardziej zależy nam na tym, czego „chcemy” niż na tym, co jest właściwe / właściwe / sprawiedliwe. Odpowiedzialny i kochający dorosłych nauczył się opanować tę samodzielne -ish-ności i dokonać właściwych wyborów.

Według mnie podstawowym zadaniem Rodzica jest nauczenie dzieci, jak to robić, gdy dorastają. Zawsze mówiłem, że jeśli dziecko jest wystarczająco duże, aby coś zrobić, jest wystarczająco duże, aby nauczyć się, jak robić to w odpowiedni sposób.

Na przykład, jeśli jest wystarczająco duży, aby jeść przy stole, to także wystarczająco duży, aby nauczyć się, jak celowo nie rzucać jedzeniem na podłogę.

Moja piąta, dziewczynka, ruda i bardzo silna wola, zdecydowała (zdecydowanie), że w żadnym wypadku nie chce iść spać sama (około 1 roku życia). Jej matka i ja zdecydowaliśmy, że naszym obowiązkiem jest być rodzicami i stworzyć ramy dla niej, aby dowiedzieć się, że jest to wymagane, lubię to, czy nie.

Zajęło to około 4 dni z rzędu długiego, twardego, płaczu. Wkrótce jednak zdała sobie sprawę, że nie warto próbować zmusić nas, żebyśmy ją przyjęli, i po prostu postanowiła iść spać. Teraz średnio nie płacze, a za kilka minut nie ma jej.

W twojej sytuacji proponuję:

1. Upewnij się, że robisz, co możesz, aby sytuacja nie była trudniejsza. Na przykład upewnij się, że drzemka we właściwym czasie (zanim będzie zbyt zmęczona itp.)

2. Utwórz strukturę, w której musi mieszkać. Na przykład płacz poza kontrolą jest niedopuszczalny, a wynik zostanie umieszczony w łóżku. Kropka. Spokój == z łóżka. Płacz == w łóżku.

3. Pozwól jej dokonać wyboru w ramach. Ograniczasz jej opcje, ale ona musi dokonać właściwego wyboru. Według twojego schematu, jeśli zdecyduje się płakać, ma natychmiastową, szybką i deterministyczną konsekwencję bycia umieszczonym w łóżku.

4. Miejcie współczucie. Jeśli umieścisz ją w łóżku, a ona nadal płacze po 15 minutach, spróbuj ją podnieść, aby sprawdzić, czy ten akt miłości wystarczy. Jeśli nie, wróć do łóżka.

5. Zwróć szczególną uwagę na ton jej płaczu. Czy to jest wymagające czy smutne? Jest wystraszony czy szalony? Możesz poradzić sobie z nią łagodniej, jeśli jest smutna lub przerażona, niż szalona lub wymagająca.

6. Trzymaj się tego . Niektóre dzieci mogą być uparte, ale są to jedne z najlepszych cech, gdy są dobrze zarządzane - na przykład zostanie adwokatem w najlepszej szkole prawniczej w kraju (jeśli zdecyduje).

Chodzi o wybory. Jesteście rodzicami i powinniście stworzyć prostą, ale celową strukturę do dokonywania dobrych / złych wyborów oraz natychmiastową pętlę zwrotną dla obu.

Nie bądź jednak zbyt podekscytowany, gdy dokonujesz dobrych wyborów - komplement, a czasem nagradzaj, ale dobre wybory mają być normą , a nie wyjątkiem (jak to ma miejsce w przypadku dorosłych).

Przede wszystkim słuchajcie Miłości, którą Bóg dał wam za wasze dziecko. Znasz swoje dziecko lepiej niż jakikolwiek lekarz, publicysta, ekspert od rodziców lub ja.

Wszystkiego najlepszego!

Podobają mi się inne odpowiedzi tutaj, ale zauważę, że moja córka jest zwykle drażliwa po drzemce i odkryliśmy, że zrównoważona przekąska (jakieś w przybliżeniu równe połączenie białka i dobrych węglowodanów, jak kawałek mięsa i kawałek owoce, a nawet duża szklanka mleka) naprawdę pomaga. Wygląda na to, że jest nieco wrażliwa na poziom cukru we krwi.

Mam dla ciebie trzy rekomendacje:

1. Spróbuj przywrócić ją do drzemki. Z twojego postu nie wydaje się prawdopodobne, aby to zadziałało, ale zawsze warto spróbować (bądź cierpliwy!) I może to być łatwiejsze z czasem.
2. Nigdy nie poddawaj się jej zastraszaniu. Robi to, ponieważ z doświadczenia wie, że to działa! Pokazuje ci, że ma większą wytrzymałość niż ty, i używa jej, aby konsekwentnie cię pokonać. Musisz spojrzeć na siebie, aby to zmienić: jest to niezwykle trudne, ale musisz nauczyć swoje dziecko, że jest dzieckiem, a ty rodzicami, abyś mógł zdecydować. Potrafi zarabiać na rzeczy, o które prosi, jako przywilej po dobrym zachowaniu, ale nigdy nie może tego wymagać - nigdy!
   Za każdym razem, gdy się poddajesz, dajesz jej władzę nad sobą.
   Za każdym razem, gdy stoisz mocno, pomagasz jej zrozumieć jej rolę w rodzinie.
3. Jeśli nie chce spać, pozwól jej spokojnie się bawić w swoim pokoju. To daje jej strategię wyjścia, jeśli nie chce spać, będąc posłuszna tobie; to wygrana-wygrana. Możesz dołączyć do niej, jeśli chcesz, ale podkreśl, że to twoja decyzja, a nie jej.

W niektórych przypadkach mogę rozpoznać mojego syna. Właśnie skończył trzy lata i potrzebuje porządnej drzemki w południe, aby być szczęśliwym. Czasami (jak dzisiaj!) Budzi się o wiele za wcześnie i jest zrzędliwy, podobnie jak twoje dziecko.

Najlepsze dla nas jest przywrócenie go do drzemki. Staramy się szybko reagować, aby nie obudził się w pełni (jeśli to zrobi, szansa zniknie). Staramy się również być bardzo delikatni i rozmowni, aby nie był zachęcany do jakiejkolwiek reakcji - co również go obudziłoby.

Jeśli nam się to uda, będzie o wiele bardziej szczęśliwy przez resztę dnia, a pora spania jest również znacznie łatwiejsza, ponieważ „przemęczone” dzieci nie chcą spać.

Jeśli nam się nie powiedzie, wiemy, że popołudnie i wieczór będą nieco trudniejsze. Jedna rzecz jest bardzo jasna: bez marudzenia, bez żebractwa. Może zdecydować się zakończyć drzemkę, ale nie zaakceptujemy żadnego szantażu (płaczu), ponieważ chce filmu / cukierków / czegokolwiek. Może bawić się zabawkami jak zawsze i może poprosić nas o zabawę jak zawsze. Ale nie wolno mu ustalać naszego programu ani żądać niezwykłych rzeczy (w naszym przypadku filmy lub cukierki należą do kategorii „niezwykłych” i nie są oferowane, gdy jest zrzędliwy).

Mam teraz ten sam problem z moją córką. Ma dwa i pół roku. Sugerowałbym, aby próbować zmusić twoją córkę do drzemki nieco wcześniej w ciągu dnia, tak blisko kolacji może utrudnić jej dobry sen, a ona może po prostu czuć się zbyt zmęczona, aby uzyskać odpowiedni rodzaj drzemka. Moja córka idzie na drzemkę zaraz po obiedzie, to jej rutyna, bez względu na to, czy je lunch o 11:30, czy o 1:00, to nie ma znaczenia, zaraz po poru. Zasadniczo jest całkiem niezła. Kiedyś też świetnie się budziła. Ale ostatnio odkryłem, że jest bardzo zdenerwowana do tego stopnia, że ​​nie mogę jej pocieszyć. Jeśli spróbuję ją przytulić lub przytulić, odepchnie mnie, jeśli poproszę ją, aby wróciła do łóżka, dopóki nie będzie gotowa do przebudzenia, krzyczy o tym. Ogólnie kładę ją z powrotem do łóżka. Uważam, że czasami wszystko, czego potrzebuje, to szklanka mleka i mała przekąska. Znajduje przytulne miejsce, by zwinąć się w kłębek i wypełnić brzuch, po czym jest gotowa do łóżka. Wyzwanie polega na tym, aby przestała płakać przed wyprowadzeniem jej z pokoju. Jeśli okaże się, że czas kolacji to jedyny czas, w którym będzie drzemała, być może możesz mieć coś małego na bok, kiedy się obudzi, i że będzie mogła coś przekąsić, kiedy skończysz przygotowywać kolację. Odkryłem też, że w dni, kiedy moja mała śpi trochę później po południu, nie jest gotowa iść do stołu prosto z łóżka, więc próbuję poczekać, aż obudzi się, aby przygotować kolację i podać jej mleko z serem, jeśli mamy coś z serem na kolację, jakieś owoce, krakersy, a czasem nawet kromkę chleba. Mam nadzieję, że to pomoże. Powodzenia! Trzymajcie się jednak pistoletów,