Jak poradzić sobie z tym, że mój 12-letni syn został rzekomo przyłapany na oszukiwaniu w szkole

Mój 12-letni syn jest dobrym uczniem, który zawsze dostaje literę A. Traktuje swoją pracę szkolną bardzo poważnie i odrabia lekcje na czas.

Dzisiaj otrzymałem szokujące wezwanie od jego nauczyciela, że ​​został przyłapany na oszukiwaniu. Jestem zszokowany; to nie on. Nie wiem, jak sobie z tym poradzić.

Czy powinienem go ukarać? Uwielbia grać w gry na konsolę Xbox, więc czy powinienem zatrzymać jego gry na tydzień? Proszę mi doradzić, jak poradzić sobie z tą sytuacją.

Najpierw usiadłem (jak wspomniał Becuzz) z nim i usłyszałem jego stronę historii. Możliwe, że oszukiwał, aw tym przypadku, jeśli wydaje się odpowiednio skruszony i zawstydzony, możesz wypracować karę, która lepiej pasuje do przestępstwa niż zabranie jego X-Boxa. Poproś o pomoc nauczyciela. Może zrobienie dodatkowego papieru lub inne zadanie, które wystarczyłoby, by dać mu znać, że został ukarany. Sprawdź, czy istnieje opcja ponownego wykonania testu. Być może zawstydzenie związane z wyróżnieniem się na test karny byłoby wystarczającą karą.

Nie akceptuj jednak oświadczenia nauczyciela bez samodzielnego sprawdzenia rzeczy. Mój mąż opowiedział mi kiedyś historię o tym, jak dostał 100% na test i otrzymał F. Nauczyciel powiedział, że to dlatego, że oszukiwał. Jego matka zaangażowała się i zapytała nauczyciela, który ostatecznie przyznał, że mój mąż przypadkowo dostał test na dwa poziomy powyżej jego własnego poziomu, a nauczyciel założył, że nie mógłby uzyskać oceny, którą otrzymał, bez uzyskania odpowiedzi od starszego przyjacielu. Nie. Był po prostu bardzo dobry z matematyki. Nauczyciel początkowo nie pozwalał mu na powtórzenie testu, ale kiedy jego rodzice zaangażowali zarząd szkoły, pozwolono mu powtórzyć test. Sam w pokoju. Aced to.

Kolejna rzecz, którą możesz wziąć pod uwagę ... prosto Uczniowie często odczuwają dużą presję, aby nadal występować na tym poziomie. Kiedy już poradzisz sobie z obecnym problemem, pamiętaj, aby poinformować go, że chociaż jego starania są ważne, oceny są tylko wskaźnikiem, a nie celem. I nie wszystkie przedmioty są takie same ... uczniowie, którzy są dobrzy w matematyce, mogą nie radzić sobie tak dobrze w języku angielskim i odwrotnie. Gdy dziecko idzie na wyższy poziom, samo bycie inteligentnym i ciężka praca mogą już nie wystarczyć. Musi być w porządku trochę się nie udać, o ile masz pewność, że dokłada wszelkich starań w szkole.

Inne odpowiedzi obejmowały zdobycie jego strony, więc nie będę się tym zajmował. Ale nie wiele już powiedziano jeszcze (że zgadzam się z tak) o tym, co zrobić, jeśli on ma być oszustwo.

Szkoła ukarze go za oszukiwanie w szkole. Dlaczego miałbyś go karać także w domu? Robisz przestępstwo, robisz czas, ale nie robisz też dodatkowego czasu. Upewnij się, że grozi mu kara ze szkoły i jakoś jej nie uniknie, ale nie widzę potrzeby nakładania mu dodatkowej kary.

W domu chcesz z nim omówić problemy, upewnij się, że rozumie konsekwencje swoich działań, i pomóż mu przejść przez to na drugą stronę.

Ponieważ komentarz @ Becuzz jest bardzo dobry, zmieniam go w odpowiedź.

Dzisiaj otrzymałem szokujące wezwanie od jego nauczyciela, że ​​został przyłapany na oszukiwaniu. Jestem zszokowany; to nie on. ... Czy powinienem go ukarać?

Mówisz, że to nie on. Może wtedy nie oszukiwał. Jak powiedział Becuzz, pierwszą rzeczą do zrobienia jest, aby opowiedzieć historię swojego syna. Nauczyciele nie są doskonali; nikt nie jest. Chociaż mogą dać uczniowi wątpliwości, niektórzy mogą nie być w niepewnej sytuacji. Gdy dowiesz się, co się stało z synem, możesz zdecydować, czy nauczyciel lub syn ma najprawdopodobniej rację. Ale jeśli po raz pierwszy wydarzy się takie zdarzenie, chciałbym wierzyć Twojemu synowi.

Z drugiej strony, jak już powiedział @Wigwam, twój syn mógł uderzyć w ścianę w swojej szkole. Znasz swojego syna lepiej niż ktokolwiek inny, może z wyjątkiem jego drugiego rodzica. Uczeń z prostymi literami A może odczuwać dużą presję, aby utrzymać te stopnie, nawet jeśli wymaga to oszustwa.

Inną możliwość wspomniał @ pojo-guy w komentarzach. Jeśli twój syn jest bardzo inteligentny, nie zawsze jest to błogosławieństwem, jeśli chodzi o etykę pracy w szkole. Bardzo inteligentne dzieci mają tendencję do pływania przez gimnazjum bez konieczności nauki. Po przejściu do szkoły średniej, gdzie musi nastąpić inny rodzaj nauki, nie mają umiejętności uczenia się, na których mogliby polegać. Uderzyli w ścianę, a ponieważ mogli znaleźć pochwałę i poczucie własnej wartości w dobrych ocenach, uciekają się do oszukiwania w teście.

Poprosiłeś o radę, co robić, zakładając, że oszukiwał. Jeśli podejrzewasz, że on to zrobił, proszę porozmawiaj z nim długo. Powiedz mu, że charakter jest ważniejszy niż stopnie i że kochasz go za jego charakter - kim on jest - a nie za to, co robi w szkole. Powiedz mu, że wysiłek, nawet jeśli nie przyniesie sukcesu, jest ważniejszy na dłuższą metę niż dobre oceny. Doceń wysiłek, uczciwość i charakter, a nie wynik. Pozwól mu czuć się bezpiecznie, mówiąc ci, dlaczego oszukiwał.

Jeśli powie ci, że tak, istnieją cztery możliwe odpowiedzi:

• po prostu go ukaraj
• po prostu pomóż mu przezwyciężyć zły nawyk pracy
• Zrób jedno i drugie
• nic nie rób i mam nadzieję, że już tego nie zrobi.

Jeśli przyznaje, że oszukiwał w przeszłości, potrzebuje pomocy w nauce samodzielnego studiowania. Pomoc może pochodzić od ciebie, gdy siedzisz z nim podczas odrabiania lekcji (i zawsze powinieneś mieć dobre pojęcie o tym, jaka jest jego praca domowa), a może lepiej, nauczyciela z zaawansowanej klasy, który pomoże mu nauczyć się studiować.

Czy oszukiwał, pomagając przyjacielowi w odpowiedziach, czy oszukiwał, aby sam mógł przejść test?

Gdyby był moim synem i bez wątpienia oszukał go, aby mógł przejść test, wyraziłbym głębokie rozczarowanie wyborem i zapytał: „Ile czasu poświęciłeś na naukę na ten test? ty jako rodzic? Czy nie nauczyłem cię, abyś zachowywał się uczciwie i uczciwie wobec B-ga i bliźniego? Wyjaśnij mi, co doprowadziło do momentu, w którym zdecydowałeś się oszukać? Jakie były twoje myśli? Jak się czułeś? czas? Jak się teraz czujesz po tym, jak zostałeś złapany, a inni mogą wiedzieć, że jesteś gotów i jesteś w stanie oszukiwać? Czy takie zachowanie byłoby kontynuowane, gdybyś nie został złapany? Jak mogę ci pomóc, ponieważ wiesz, że to nie tak, jak my rodzina robi rzeczy?

„Czy wolałbyś być operowany przez chirurga, który ciężko się uczył i zarabiał maturę, czy chirurga, który oszukał drogę przez szkołę medyczną, nie dając się złapać? Dlaczego?”

Zawsze pytaj z góry o wybór moralny, jaki musisz podjąć: „Dokąd ten wybór doprowadzi?

W zależności od tego, co doprowadziło do momentu, w którym postanowił oszukiwać, ukarałbym odpowiednio, aby odnieść wrażenie, że takie zachowanie jest niedopuszczalne. Pierwszym krokiem w odpowiedzialności byłby osobisty przeprosiny dla nauczyciela, mówiąc, że to znaczy, że to się więcej nie powtórzy.

„(imię syna) ma coś, co chciałby ci powiedzieć”. Będąc tam, okazujesz mu wsparcie, a także pokazuje, jak poważnie podchodzisz do odpowiedzialności za zachowanie dziecka, które negatywnie wpływa na innych.

Niezależnie od problemu / odwrócenia uwagi należy go zabrać, dopóki nie pojawi się następna karta zgłoszenia. Jeśli to x-box, to do widzenia i uziemienia x-box, żeby nie poszedł do domów znajomych, aby zagrać w x-box. Upominajcie z ostrością, ale potem okazujcie wzrost miłości, tak jak czyni to nasz kochający B-ga.

I miejmy nadzieję, że będzie to wystarczające z obu powodów, dla których uważa, że ​​nigdy więcej nie warto ponownie znajdować się w takiej sytuacji! „Nie chcę być oszustem i nigdy więcej nie chcę rozczarować mojej rodziny i mojego B-ga”.

Brzmi jak bardzo dobry i uważny chłopiec, z którego każdy rodzic byłby najbardziej dumny, i że wykonujesz fantastyczną pracę dla rodziców. Modlę się, aby wszystko ułożyło się dobrze i po raz ostatni rozważa oszustwo na testach. Bg zawsze z tobą i twój.

Po pierwsze: Twój syn dorasta. On staje się nastolatkiem. Jego nieposłuszeństwo może być dla ciebie bolesne. Może to być dla niego niekorzystne, a nawet niebezpieczne. Ale to absolutnie niezbędny krok w jego rozwoju. Dziecko, które jest w 100% posłuszne, byłoby przerażającym dziwakiem. Sporadyczne pomyłki są normalne. (To na pocieszenie.)

Dorastając, podejmie większe ryzyko i być może zostanie zraniony. Robi rzeczy, o których nie chcesz wiedzieć. Nasza edukacja naszych dzieci sprowadza się do wypuszczenia ich, dobrze wyposażonych.

Jak więc je wyposażyć? Jestem przekonany, że kara w tym kontekście jest mało przydatna. Przez karę rozumiem karę formalną, taką jak uziemienie lub zakaz X skrzynki. Zamiast tego ważne jest, aby zobaczył, że jego oszustwo (a ta odpowiedź zakłada, że ​​oszukiwał) było złym wyborem. To było moralnie złe, ponieważ jest nieuczciwe i dlatego, że dałoby mu niesprawiedliwą przewagę. Zaszkodziło to jego relacjom z nauczycielem i rodzicami. Zaszkodziłoby to tym związkom, nawet gdyby go nie znaleziono! Ponieważ ustanawia nieuczciwy, nieautentyczny związek z tobą. Czy może być naprawdę szczęśliwy, gdy wraca do domu z dobrymi ocenami zdobytymi dzięki oszukiwaniu? Czy może cieszyć się uroczystą lodzią i nadal patrzeć ci w oczy?

Okazywanie mu pogardy dla jego oszukiwania będzie prawdopodobnie wystarczającą karą. Ja nienawidzę mojego ojca mieć złe zdanie o mnie. (Jeśli nie, są jakieś głębsze kłopoty, które, jak przypuszczam, nie zostaną wyleczone.)

Pomocne może być również omówienie, w jaki sposób oszustwo, w przeciwieństwie do pierwszego wrażenia, jest złe nawet pragmatycznie. Uniemożliwia mu to uzyskanie prawidłowej informacji zwrotnej na temat tego, jak on naprawdę postępuje w szkole. Nawet jeśli oszuka drogę przez szkołę, będzie miał kłopoty na studiach, a później w pracy.

Rzeczywistość zawsze dogania, nawet jeśli oszukujesz się aż do Białego Domu.

Jesteś przekonany, że to nie tak jak on. Jako były nauczyciel byłbyś zaskoczony, ilu rodziców nie może uwierzyć, co dzieje się na ich oczach.

Biorąc pod uwagę przewagę porad w rodzaju „nauczyciel mógł popełnić błąd”, powiedziałbym, że rady są bardzo stronnicze i powiedziałbym, że nauczyciele, choć czasami mylą się, są znacznie mniej skłonni do popełnienia błędu niż w rzeczywistości, w której uczeń Oszukuje. Poszłabym z prawdopodobieństwem, a nie możliwością, że nauczyciel przyłapał twojego syna na oszukiwaniu i stamtąd pracował.

Po pierwsze, spróbuj dowiedzieć się, co się stało.
Dowiedz się jak najwięcej od swojego syna - może opowiedzieć ci inną historię lub może zawierać rzeczy, których nauczyciel ci nie powiedział.
Po drugie, sprzeciwić się temu, co według niego zrobił źle.
JEŚLI oboje zgodziliście się co do tego, co zrobił źle, możesz poprosić się o zaproponowanie kary (możesz być zaskoczony, tak jak ja). Możesz nawet zmniejszyć tę karę jako znak dobrej wiary (lub złagodzić ją na inne sposoby), tak jak ja.
Myślę, że ważniejsze jest, aby twój syn nauczył się z tego czegoś dobrego, niż zostać ukaranym

Po pierwsze: bez względu na to, gdzie jest prawda i jak złe są rzeczy, nie pozwól, by to zniszczyło twoje relacje.

Po drugie: oszukiwanie w szkole nie jest przyczyną, zawsze jest konsekwencją. Aby poprawnie rozwiązać ten problem, musisz najpierw znaleźć przyczynę oszustwa (biorąc pod uwagę, że było to oszustwo i nie jest to tylko nieporozumienie). Aby wyrazić się jasno i wyjaśnić, co mam na myśli, wymienię kilka powodów oszukiwania, o których mogę myśleć:

• Odważył się oszukiwać kolegów lub postawił na to zakład.
• Aby uzyskać dobre oceny i pochwalić się.
• Być lepszym niż XY.
• Strach przed porażką.
• Ponieważ oszustwo jest fajne / macho.
• Protestować przeciwko regułom.
• Ponieważ „nauczyciel jest cholernym kretynem” lub „nigdy nie będę tego potrzebować”.
• Źle zrozumiałeś zasady testu.
• ... (opcje są bez końca bez końca)

Bez znajomości przyczyny, źródła, przyczyny, nie można jej leczyć, bez tego żadna kara nie byłaby skuteczna w zapobieganiu temu powtórzeniu się.

Gdy znasz przyczynę, możesz podjąć działania. Być może będą obejmować karę, a może będzie to zakaz X-box, lub nałożenie na niego dodatkowych obowiązków bez udziału nauczyciela lub ograniczenie zasiłku. Ale może odkryjesz głębsze problemy z jego samoświadomością i samooceną; wtedy żadna kara nie będzie skuteczna, w rzeczywistości kara może spowodować jeszcze więcej kłopotów.

Tak - absolutnie zabierz X-Boxa. Musi wiedzieć, że jego działania pociągają za sobą konsekwencje, a kiedy wykona ten wyczyn na studiach lub w pracy, może to mieć poważne konsekwencje.

Jednak może to być również wołanie o pomoc. Jest uczniem-studentem, który może nagle mieć trudności ze swoją pracą i może nie czuć się komfortowo, informując ciebie lub innych. Może postrzegać to jako zawstydzenie, słabość lub zawód dla ciebie. Dlatego powinieneś z nim współpracować, aby dowiedzieć się, dlaczego oszukiwał. Jeśli to dlatego, że spędził zbyt dużo czasu na X-Boxie i nie oddał się do pracy, to jedno. Jeśli to dlatego, że ma zamiłowanie szczeniaka do swojego nauczyciela, to jest inny. Ale jeśli naprawdę nie rozumie materiału i boi się porażki, należy się tym zająć szybko i ze współczuciem.

Czy powinienem go ukarać?

Pierwszym krokiem jest ustalenie, czy zrobił coś złego moralnie, czy tylko technicznie złego. Na przykład w liceum istniał absolutny geniusz w mojej klasie, który potrafił od podstaw stworzyć coś w rodzaju prymitywnej reguły slajdów (nie mam pojęcia, jak to działało) i wykorzystywał ją do mnożenia - a nauczyciel oskarżył go o oszukiwanie, twierdząc, że suwak jest kalkulatorem. Cóż, może to technicznie słuszne, ale to nie tak, że wprowadził suwak z zewnątrz, był w stanie zbudować to w czasie rzeczywistym. (Jego rodzice byli oburzeni i wezwali dyrektora itp., A on pobił „rap”).

Tak więc pierwszym krokiem rodzica jest poznanie wszystkich faktów i upewnienie się, że popełniono jakieś moralne zło, zanim ukarze kogoś.

Z własnego doświadczenia zarówno jako ucznia, jak i nauczyciela, najbardziej prawdopodobne są powody, dla których dobrzy studenci oszukują

• Podszedł do testu lekko i nie przygotował się z lenistwa, ponieważ myślał, że uda mu się użyć ściągawki.
• Próbował pomóc koledze i został przyłapany na tym procesie.

Często dobrzy studenci źle znoszą oszustwa i łatwiej złapać ich niż dobrze wyszkolonych oszustów.

Jak wielu zauważyło, najpierw usłysz jego stronę historii.

Powinien już był wyciągnąć z tego lekcję: kłopoty, w które wpadł, gdy został złapany, nie były warte wysiłku, który oszczędził oszukując (zakładając, że nie oszukiwał, aby pomóc przyjacielowi). Fakt, że szkoła zadzwoniła do ciebie, daje niemal pewność, że już czeka go kara w szkole.

Więc nie sądzę, aby dodatkowa kara w domu była konieczna. Wskaż mu jednak, że oszukiwanie w środowisku akademickim nie jest uważane za banalne przestępstwo i może prowadzić do późniejszych konsekwencji rujnujących karierę (oczywiście nie w wieku 12 lat).

Proszę go nie karać. To twój niepokój i przechodzisz przez nieoczekiwaną sytuację. Sugeruję (łatwo zasugerować, że wiesz;)) ukarać siebie. Uśmiechnij się na twarzy, porozmawiaj z nim, że go nie dorastałeś, więc powiedz, że nie będziesz jeść ani pić przez jeden dzień. Może nie działać, ale nie ma szans na ostrzał. Z niecierpliwością czekam na wyniki :)

Twój syn zdradził test? To jest problem. Ale to nie jest największa rzecz, z którą musisz się zmagać. Teraz musisz zadać sobie pytanie, czy mogę zaufać mojemu dziecku ? Dużą częścią tego będzie ustalenie, czy twój syn rzeczywiście oszukiwał. Prawdopodobnie tak, ale wcześniej byłem fałszywie oskarżany o oszukiwanie.

Zakładając, że rzeczywiście oszukiwał, teraz stracisz zaufanie. Naprawienie tego załamania w twoim związku jest głównym celem. Problem polega na tym, że Twojemu synowi udało się wędrować tak daleko od bazy, nie mając pojęcia, że ​​to się dzieje. Pierwszym krokiem jest rozwiązanie oczywistego problemu z komunikacją. Winić? Bez znaczenia. Może to twoja wina, może jego, nie ma teraz znaczenia: wyrządzone szkody. Porozmawiaj.

Wyjaśnij, że mu zaufałeś, że twoje zaufanie zostało nadużyte i że będzie musiał podjąć pewne wysiłki, aby przywrócić to zaufanie. Wyjaśnię też jasno, że weźmiesz bardziej ... bezpośredni udział w tym, co robi, dopóki nie dojdzie do zadośćuczynienia. Jakie konsekwencje wyciągnąć za faktyczne wykroczenie jest dość dobrze ujęte w głosowanych odpowiedziach.

Jak (skośnie) wspomniano w innej odpowiedzi, jest to (jeśli prawda) symptomatyczne dla głębszego problemu.

Ta odpowiedź zakłada, że ​​twój syn rzeczywiście oszukiwał.

Nie przejmuj się nim i nie pozwól, by szkoła również mu ​​się podobała tylko dlatego, że jest „dobrym uczniem”. Musi nauczyć się swojej lekcji zarówno w domu, jak iw szkole. Jeśli ma otrzymać 0 za pracę i inną karę, niech szkoła potraktuje to, aby dać mu lekcję. Nie staraj się znaleźć w środku tego, co uznają za konieczne, jeśli cokolwiek im powie, aby nie szło im łatwo! I absolutnie powinieneś na jakiś czas zabrać X-Box. Mam tendencję do myślenia więcej niż miesiąc, ale to twój telefon.

Karajcie mocno, karajcie szybko i upewnijcie się, że on wie, że nigdy więcej tego nie zrobi.