Czy pozwolenie 3-latce na kontrolowanie rutyny przed snem ma jakąś korzyść lub szkodę?

Jestem trochę wykończony, że moja 3-letnia córka przechodzi przez wieczór. Powrót do domu, mycie rąk, siedzenie przy stole, jedzenie obiadu, jedzenie owoców, kąpiel, suszenie ręczników, suszenie włosów, mycie zębów, nici dentystyczne, czytanie opowiadań, chodzenie do łóżka.

Każdy krok jest jak ciągnięcie zębów, a ona wędruje i chce zrobić coś innego.

Tej nocy po prostu postanowiłem (1) opublikować to pytanie i (2) pozwolić jej powiedzieć, kiedy będzie gotowa wykonać kroki (już skończyliśmy z obiadem).

Czy pozwolenie jej na to jest szkodliwe? Poprosiłem ją, aby dała mi znać, kiedy chce wykonać kroki w naszej nocnej rutynie.

3 lata to najlepszy czas na zapewnienie dzieciom niezależności. Rozwojowo rozumieją, że są odrębnymi istotami od wszystkich innych.

W przypadku niektórych dzieci wybory są kluczowe. Wielu jest bardzo zmotywowanych do zrobienia czegoś tak długo, jak jest to na swój sposób.

Radziłbym, abyś nie pozwolił jej decydować o sobie, ale dał jej sensowne wybory . Może to obejmować takie rzeczy, jak: „czy chcesz najpierw umyć zęby lub poznać historię?”, „Czy chcesz umyć zęby nago czy w piżamie?”, „Wybierz dwie książki z opowiadaniami”, „Czy chcesz przekąskę lub najpierw kąpiel ”i tak dalej.

Po prostu zdecyduj, co nie jest wyborem , takim jak mycie zębów i pora snu.

Zgadzam się z innymi, że zdecydowanie nie musisz codziennie kąpać malucha, nie mają „śmierdzącego potu” jak dorośli, a ich skóra korzysta z braku kąpieli każdego dnia.

Krótka odpowiedź na twoje pytanie brzmi: nie, w granicach dawania jej głosu podczas rutyny jest wzmacniająca i pomocna.

Danie wolności nie zaszkodzi. Ale upewnij się, że czujesz się komfortowo z tym, co ona wymyśli. Najlepiej, żeby to nie była jej decyzja, powinieneś wspólnie opracować „wieczorny plan”.

Dobrą sztuczką jest omówienie problemu, osiągnięcie konsensusu i zapisanie tego, co wspólnie postanowiłeś, na kartce papieru, a następnie powieszenie arkusza w widocznym miejscu. Nie umie (prawdopodobnie) czytać, ale będzie wiedziała, co tam jest. A kiedy ona później próbuje zmienić rutynę, wskazujesz na arkusz i mówisz „nie o tym zdecydowaliśmy”. To czasami działa cuda.

Korzyścią jest to, że jeśli wspólnie uzgodnisz rutynę i zadziała, faktycznie poświęcisz mniej czasu na rutynę i będzie to przyjemniejsze. Szkoda - nie widzę żadnego, chyba że twoja córka spróbuje nadużyć nowo zdobytej wolności. Musisz uważać na swoje kroki, które jej to dają;)

Jedyną szkodą, jaka może wyniknąć z umożliwienia dziecku wyboru, kiedy ma się przygotować do snu, jest to, że może nie spać wystarczająco dużo i mogą rozwinąć złe nawyki snu. Dopóki umieścisz rozsądną granicę tego, jak późno może wybrać, aby mogła zasnąć w nocy, nie ma powodu, dla którego nie możesz pozwolić jej wybrać.

Z mojego doświadczenia wynika jednak, że dzieci stają się trudniejsze do pracy, ponieważ stają się bardziej zmęczone. Jeśli przyzwyczaiła się do spania o określonej godzinie, a ty pozwolisz jej później pójść spać według własnego wyboru, może się okazać, że jest trochę bardziej zrzędliwa niż zwykle.

Sugeruję jednak, abyś ograniczył wanny, a to samo może zmniejszyć obciążenie i może uszczęśliwić ją przed snem. Codzienne mycie może być trudne dla młodej skóry. Częste mycie twarzy i rąk oraz kąpiele kilka razy w tygodniu są zwykle wystarczające dla małych dzieci, choć oczywiście są chwile, kiedy potrzebują kąpieli. Jeśli uważasz, że udzielenie jej większej kontroli nad procesem pomoże, to kiedy nie jest oczywiście brudna, zapytaj ją, czy chce kąpieli, czy nie, i pozwól jej wybrać ten aspekt rutyny przed snem.

Według American Academy of Pediatrics ważne jest, aby rozwijać zdrowe nawyki snu w tym wieku, więc uważaj, aby nie rozwijała złych nawyków. Niektóre z ich rekomendacji znajdują się w tych dwóch artykułach:

• Problemy przed snem
• Pomóż maluchom w nawiązywaniu dobrych snów

Ważne jest wspólne uzgodnienie rutyny. Korzystamy z naklejek z naklejkami z dużym efektem w naszym domu, gdy na przykład ładnie idą spać przez 5 dni, a dostają ucztę. Następnie możesz skupić się na „Dalej zrobimy i zobaczymy, czy możemy to zrobić dobrze, ponieważ możesz dostać dziś naklejkę”, więc jest to pozytywna rzecz. Odkryliśmy, że walka z naszymi dziećmi nie działa tak dobrze, jak system oparty na nagrodach. Nasze LO zajęło wieki, aby przestać obgryzać paznokcie; kupiliśmy żel Nailbite, powiedziałem mu, że ma obolałe palce, ale jedyną rzeczą, która zadziałała, było powiedzenie mu: „Jeśli pozwolisz, aby twoje paznokcie urosły, więc musimy je obciąć, dostaniesz wielką ucztę”. I zadziałało. Może nie działać dla ciebie, ale to dobrze, ponieważ każde dziecko jest inne.

Niektórzy ludzie nienawidzą pomysłu przestrzegania ustrukturyzowanej rutyny. Nie jestem pewien, jak przedstawisz jej załamanie wieczoru, ale jeśli to w ogóle uporządkowana sekwencja wydarzeń, może po prostu nie przejmować się tym lub może chcieć się z tego wyrwać. Tak czy inaczej, powiedziałbym, że źródłem problemu jest to, że nie masz jej „wpisowego”. Prawdopodobnie nie do końca rozumie, dlaczego trzeba to zrobić.

Wybór jest ważny. To nas wzmacnia. Proponuję stworzyć tabelę wszystkich rzeczy, które musi robić w nocy, ale pozwól jej wybrać, które i kiedy, z wyjątkiem snu. Ustaw to w kamieniu. Nie jestem pewien, jak przebiegły jesteś, ale może użyj magnesów na lodówce, aby przedstawić różne rzeczy, a ona może je zmienić.

Może już rozumie, że mycie zębów przychodzi po obiedzie i przed snem, ale jeśli mówi, że chce myć zęby przed kolacją (lub po łóżku), jest to okazja, aby nauczyć ją i wyjaśnić jej uzasadnienie, dlaczego , tj. Myjemy zęby nasze zęby, aby je wyczyścić, ponieważ są brudne po jedzeniu, a ona nie może ich naprawdę myć po pójściu spać, ponieważ będzie w łóżku.

Potem poszedłbym jeszcze dalej i dałbym jej nagrodę. Zawsze jestem fanem słów, informuję ją, jaka jest mądra i jaka jesteś dumna, JEŻELI ukończy wszystko przed snem. Słowa działały tak długo tylko dla mojego syna, więc wymyśliłem Daddy Coins i używałem ich od lat z wielkim skutkiem. Używa ich do kupowania ode mnie rzeczy (1 za dodatkowe schowanie, 10 do spania w moim łóżku, 1 do pokonania poziomu dla niego, 2 dla bossa itp.). Nie nagradzam ich, gdy po prostu robi to, czego się od niego oczekuje. Daję im, gdy robi coś, czego od niego oczekuję, z którym się zmagał, dopóki nie stanie się rutyną, co następuje szybko po tym, jak zrozumie dlaczego. Na przykład dawałem mu 2 monety do spania we własnym łóżku. Robił to przez kilka nocy z rzędu, zrzuciłem ją na 1 monetę, a on wciąż ją trzymał. W końcu go nie dostał iw tym momencie musiał wydać monety, by spać w moim łóżku.

Pamiętaj też, uważaj, czego od niej oczekujesz! Ma tylko trzy lata . Skoncentrowałbym się bardziej na tym, aby teraz zrozumiała rozumowanie, niż na zwykłym posłuszeństwie. To zajmie trochę czasu, a jeśli będziesz walczył z nią każdej nocy, ona przyjedzie, aby dowiedzieć się, że to rutyna i to jest ostatnia rzecz, jakiej chcesz lol.

Jeśli wydaje ci się, że ciągniesz zęby, podejrzewam, że jest w stanie poradzić sobie z twoją frustracją, więc kiedy będzie się tak czuć, pamiętaj, aby spróbować się zrelaksować. Odejście od kłótni z trzylatkiem nie oznacza, że ​​wygrała. Trudniej mi „poprawnie” wychowywać bez wyraźnej głowy, a odejście, aby po prostu ochłonąć i wziąć głęboki oddech , naprawdę pomoże .

Jeśli kładzie się spać z brakującymi rzeczami, podczas zakładki możesz wyrazić rozczarowanie, że nie była w stanie załatwić wszystkiego dziś wieczorem, ale mam nadzieję, że jutro to zrobi!

Teraz, chyba że zawsze się brudzi, wątpię, żeby codziennie musiała się kąpać. Również nie jest wielkim problemem, aby jeść owoce przed kolacją, oto kilka dowodów , że w rzeczywistości mogłaby uzyskać więcej owoców, jedząc je najpierw, ale robią również świetny deser !!

Teoretycznie myślę, że dla dzieci dobrze jest widzieć elastyczność rodziców. Chciałbym tylko pamiętać, aby upewnić się, że rozumieją, że się poruszasz .

W końcu dowie się, że załatwienie wszystkiego jest „właściwe”, a także zrozumie, dlaczego , co na koniec dnia jest według mnie najważniejsze.

Dzieci są w stanie znieść znacznie więcej swobody niż współcześni rodzice. Zwykle zły wynik przy pierwszej próbie przyznania większej swobody wynika z braku praktyki, z powodu buntu bardziej niż czegokolwiek innego. To, że dziecko chce mieć kontrolę nad własnym ciałem, nie oznacza, że ​​nie będzie miała skłonności do dokonywania podobnych wyborów.

Moja prawie 5-letnia córka odziedziczyła niektóre geny mojej nocnej sowy, więc postanawia zostać później, ale to w porządku, ponieważ zwykle może spać tak późno, jak potrzebuje. Kiedy jest gotowa, idzie spać bez żadnych skarg. Moja 10-letnia córka, która z powodu porażenia mózgowego ma w przybliżeniu zdolność umysłową 3-latka, faktycznie przychodzi i mówi nam, że jest gotowa do łóżka.

Mój 7-letni syn jest nieco inny. Jego impulsy zmuszają go do pozostania przez całą noc, jeśli nie będziemy interweniować, pomimo tego, jak bardzo się zmęczy, więc jesteśmy z nim bardziej autorytarni. Nie lubimy tego robić, ale uważamy to za konieczne z powodów, które opiszę później.

Dzieci mają trudności ze swobodą w dwóch głównych obszarach:

• Uwzględnienie średnio- i długoterminowych konsekwencji ich wyborów.
• Biorąc pod uwagę, jak ich wybory wpływają na innych.

Pierwszym powodem jest to, że uważam, że praca rodzica przeważnie przekształca długoterminowe konsekwencje w krótkoterminowe. Dzieci potrzebują higieny swojego ciała i środowiska. Potrzebują pewnej ilości snu, aby być zdrowym i szczęśliwym. Jednak zaspokojenie tych potrzeb nie przynosi oczywistych korzyści krótkoterminowych.

Sposób, w jaki zaspokoiliśmy te długoterminowe potrzeby, jednocześnie zapewniając naszym dzieciom jak najwięcej swobody, to sporządzenie listy (ze zdjęciami) wszystkich rzeczy, które muszą być częścią ich rutyny przed snem, ale pozwalamy im wybrać kolejność, w jakiej to zrobiono i dać im szeroką swobodę w zakresie czasu.

Jeśli twoja córka nadal potrzebuje pomocy w części rutyny przed snem, np. W czesaniu włosów, możesz nakładać więcej ograniczeń na te części, ponieważ te części również na ciebie wpływają. Dzieci często zdają sobie sprawę intuicyjnie, a innych można nauczyć, że angażowanie innych wymaga pewnych kompromisów. Innymi słowy, łatwiej im pogodzić się z utratą kontroli w tych obszarach.

Dzięki temu czas jest rozsądny. Po porannej rutynie spędzamy rodzinny czas, w którym mamy religijne przesłanie i rodzinną modlitwę, a jeśli będzie czas, obejrzymy coś zabawnego, jak AFV. Dzieci naprawdę to lubią. Jeśli spędzają zbyt dużo czasu z rutyną przed snem, tracą część lub całość tego rodzinnego czasu.

Powodem, dla którego czuję się swobodnie, nakładając takie konsekwencje, jest druga trudność związana ze swobodą. Zmuszanie innych ludzi do czekania na czas rodziny to wybór, który wpływa na innych ludzi. Nie pozwalanie rodzicom na chwilę spokoju po spaniu przez dzieci jest wyborem, który wpływa na innych ludzi, dlatego nalegam, aby moja córka zostawiła nas w spokoju po spaniu, mimo że nie nalegam, aby natychmiast poszła spać.

Dlatego też zmuszamy mojego syna do położenia się i spróbowania spania, nawet jeśli nie zmuszamy innych dzieci. Skrajność tego, co sam wybierze, odrzuca harmonogram całej rodziny następnego dnia, a wynikająca z tego zrzędliwość zaburza nastrój całej rodziny następnego dnia. Poradzimy sobie z dzieckiem śpiącym godzinę dłużej. Nie poradzimy sobie z nadmiernie zmęczonym dzieckiem, które jest zmęczone przez cały dzień. Gdyby mógł wytrzymać całą noc bez wpływu na resztę rodziny, pozwolilibyśmy mu to zrobić.

Wiele rodzin ma bardziej rygorystyczne poranne rutyny niż my. W określonym czasie muszą być w szkole lub w pracy. To prawie wymaga, aby wszyscy poszli spać o określonej godzinie. To dobra swoboda ograniczania swoich dzieci, ponieważ ich wybór wpływa na innych. Zdarza się również, że ogranicza wolność dorosłych, ale z jakiegoś powodu wielu rodziców nie myśli o tym w ten sposób.

Nadal jednak możesz negocjować swobodę i znaleźć sposób, aby powiedzieć „tak”. „Okej, możesz zostać na godzinę, jeśli nie zakłócisz mojego spokojnego czasu, a jeśli pokażesz mi, nie będzie trudniej przygotować cię do wyjścia rano”. Stanie się jedna z dwóch rzeczy: udowodnisz, że się mylą lub udowodnią, że się mylą. Jeśli udowodnisz, że się mylą, zwykle będą bardziej skłonni do przestrzegania zasad, które są warte ceny jednego lub dwóch trudnych poranków. Jeśli udowodnią ci, że się mylisz, oboje nauczyliście się czegoś wspaniałego i będziecie z tego szczęśliwsi.

Zapytałeś o korzyść, jaką daje 3-latce więcej kontroli nad jej rutyną przed snem. Korzyścią jest to, że ludzie są bardziej chętni do robienia rzeczy, nad którymi mają większą autonomię. Będziesz miał mniej zmagań o władzę i nadal będziesz otrzymywać większość tego, czego chcesz. Poza tym nie wychowywałem jeszcze nastolatków, ale słyszałem od innych, że dawanie dzieciom większej swobody wcześniej łagodziło nastoletnie walki o władzę. Jak na ironię najlepszym sposobem na kontrolowanie dzieci jest często ufanie im, że kontrolują siebie.

Ja osobiście nie sądzę, żeby była jakakolwiek szkoda. Mogą nawet przynieść korzyści, zwłaszcza gdy jest starsza. Zaczyna się od szacunku i niezależności, na ogół nie jest to coś, nad czym pracujesz z trzylatkiem, ale nie sądzę, żeby było w tym coś złego.

Skorzystałbym z rad innych, pozwalając na swobodę, o ile rozumie reperkusje. Na przykład, jeśli nie chce kąpieli pewnego wieczoru, ponieważ chce więcej bawić się zabawkami lub ma dłuższy okres czytania. Następnego ranka musi się wykąpać, co oznacza, że ​​będzie musiała wstać wcześniej i mieć mniej czasu na zabawę swoimi zabawkami rano, oglądać telewizję, a nawet przegapić smakołyki i wycieczki, jeśli nie przestrzega rutyny poranek. Mając to na uwadze, nadal ustalaj podstawowe zasady dotyczące tego, co jest i nie jest ruchome. Na przykład mycie zębów nigdy nie może być opóźnione lub pominięte, aby nadal podkreślać znaczenie niektórych zadań.

Zastanawialiśmy się nad tym dla mojego trzyletniego dziecka (i prawdopodobnie pomyślę o tym więcej dla mojego 18-miesięcznego dziecka, ponieważ właśnie stracił poręcz). Mieliśmy najróżniejsze problemy z jego snem, prawdopodobnie tak złe, jak to opisujesz, nawet w wieku 18-24 miesięcy.

Z czasem zdaliśmy sobie sprawę, że jego harmonogram nie był skoncentrowany na czasach, które chcielibyśmy. Wygląda na to, że działa według harmonogramu 26 godzin (lub mniej więcej). To oczywiście nie jest naprawdę wykonalne (chociaż nie wykluczyłem 28-godzinnego dnia (uwaga: prymitywny humor wraz z informacją) na dłuższą metę, choć wątpię), więc zamiast tego mieszkamy z nim nieco mniej, niż powinien, i spróbuj nadrobić to, utrzymując go w harmonogramie drzemki. To jest właściwie to, o co pytasz, jeśli poprawnie interpretuję twoje prawdziwe pytanie: czy dziecko może pójść spać później, jeśli wydaje się, że to działa dla dziecka.

To działało dla nas bardzo dobrze; rzadko ma teraz problemy z pójściem spać i generalnie nie ma widocznych braków snu. Każdej nocy zasypia około 10 lub 10:30, budzi się około 7, przez 9 lub około godziny w nocy. Dajemy mu dodatkową godzinę w weekend, ale ważne jest, aby nie pozwolić mu odejść później, ponieważ może to popsuć jego wewnętrzne rytmy. Przez większość dni ma też 2-godzinną drzemkę, a to jest klucz do tego, aby ta praca działała: upewnić się, że drzemka się zdarzy. 9 godzin to za mało dla 3-latka, ale 11 jest w rozsądnym rozsądku, a w dni, w których nie drzemie, oczywiste jest jego zachowanie później.

Po drugie, jeśli twoje gospodarstwo domowe ma dwa dochody (lub samotnego rodzica), możesz zastanowić się, czy częścią problemów związanych z snem jest to, że twoje dziecko chce spędzić z tobą trochę czasu. Wędrówka i wydłużanie czasu może być sposobem na wydłużenie czasu mamusi / tatusia. Zdecydowanie stwierdziliśmy, że to pomogło; kiedy mogłem zacząć odprowadzać moje dzieci do domu z przedszkola (zamiast jechać z bardziej odległego miejsca), ten dodatkowy czas spędzany sam na sam pomagał rzeczy przed snem, ponieważ czuli, że mają więcej czasu na tatę. Jeśli potrafisz wymyślić godzinę lub więcej wysokiej jakości czasu w codziennej rutynie, może to być znaczący wzrost i zaoszczędzić czas od reszty.

Nie możesz pozwolić dzieciom robić tego, co chcą, ponieważ nie wiedzą, co należy zrobić ... dlatego są dziećmi.

To, że zadajesz pytanie, sugeruje, że myślisz o dziecku jak o małym dorosłym, zdolnym do równoważenia sprzecznych pragnień, rozumienia długoterminowych konsekwencji i podejmowania decyzji prowadzących do optymalnego wyniku. Cóż, nie mogą, dlatego są dziećmi.

Stałe harmonogramy i procedury są ważne, ponieważ dzieci lubią powtarzanie. Właśnie dlatego oglądają ten sam film w kółko, dopóki nie nakręcisz telewizora. Dzieci lubią powtarzanie, ponieważ się uczą, a powtarzanie jest sposobem, w jaki się uczymy. Uczenie się oznacza zdolność do przewidywania, co będzie dalej. Powtarzanie rytuałów jak rytuał na dobranoc, pomaga dzieciom zrozumieć, co będzie dalej i co należy zrobić. Pozwala im przewidzieć kolejność kroków przed snem.

Problem z „straszliwymi dwójkami” polega na tym, że dzieci osiągają punkt, w którym mogą jednocześnie trzymać w pamięci dwa sprzeczne pragnienia. Ale jeszcze nie nauczyli się wybierać między nimi. Chcą desperacko zasnąć i równie desperacko chcą nie zasnąć. Dorosły wie, po dziesięcioleciach doświadczenia i latach wzrostu mózgu, że musi wybrać jeden, aby to zrobić. Dziecko nie rozumie, że musi wybrać, a nawet nie wie, jak to zrobić. Im więcej wyborów, z którymi mają do czynienia, tym gorsze jest zderzenie pragnień.

Największym błędem, jaki może popełnić rodzic, jest zapewnienie dziecku większego wyboru w desperackiej próbie znalezienia czegoś, co uczyni je szczęśliwym. To nie działa, ponieważ dziecko chce wszystkiego na raz, co powoduje wewnętrzny konflikt emocjonalny. Dodanie jeszcze więcej opcji dla rzeczy, których chce dziecko, powoduje tylko więcej zamieszania.

Dzieci muszą nauczyć się wybierać, ale tylko w kontrolowanych dawkach. Nigdy nie używaj więcej niż dwóch opcji naraz. Najlepiej dać dziecku tylko jeden wybór między pragnieniami na jednym wydarzeniu, np. Na kolacji, nie może wybrać niczego na przystawce, ale może wybrać ciastko lub lody na deser.

Pamiętaj też, że dzieci są niewinne tylko w sensie rozumienia moralności swoich działań. W rzeczywistości są bardzo manipulacyjne i spostrzegają twoje reakcje. Będą próbowali cię kontrolować, po tym wszystkim, jak przeżyję, zależę od tego. Jeśli pozwolisz im odnieść sukces w niewłaściwym zachowaniu, po prostu sprowokuje to więcej, gdy dziecko spróbuje sprawdzić granice twojej pobłażliwości.

Tak więc zasadniczo nie jest tak, aby opór dziecka wykoleił wieczorny rytuał koniecznego zadania. Każdy ma wolne, a może dziecko jest zło ​​lub boi się z jakiegoś powodu, ważne lub nieważne. Możesz nigdy nie wiedzieć, co się stało, ale jeśli pozwolisz jej znęcać się nad konieczną rutyną, zrobi to raz za razem, aby spróbować uzyskać większą kontrolę nad swoim otoczeniem, nie rozumiejąc długoterminowych konsekwencji.

Jeśli u dziecka nagle pojawi się wzór niewłaściwego zachowania, być może jest to coś, co wymaga zbadania, ale zwykle są to tylko wewnętrzne sprzeczne pragnienia dziecka połączone z testowaniem jej manipulacji wobec ciebie. Najlepszą odpowiedzią jest przeforsowanie harmonogramu rytuału. W większości przypadków rytuał należy przeprowadzić dla zdrowia i bezpieczeństwa.

Na koniec dodam, że przeprowadzanie dzieci przez te codzienne rytuały jest jedną z podstawowych funkcji rodzica. Musisz zwracać uwagę na dziecko, uważnie obserwując je przez cały czas w celu uzyskania reakcji. Po prostu nie możesz „zadzwonić”. Dzieci lubią wchodzić w interakcje z rodzicami i są urażone, jeśli nie mają twojej uwagi. Będzie to tym bardziej, jeśli nie zobaczą dużo z was.

Częścią wychowywania zdrowego (zachowującego się) dziecka jest znalezienie tego szczęśliwego środka między pozwalaniem mu na zachowanie pewnej niezależności, a jednocześnie uczenie go, że muszą działać w ramach określonej granicy. Podobnie jak nie mogę wybrać czasu rozpoczęcia pracy, tak oni nie mogą wybrać spania. Ale mogę wybrać takie rzeczy, jak moja trasa, to, co mam na sobie, kolor mojej koszuli itp. Pozwól im wybierać rzeczy, które są dla ciebie nieistotne - tj. Czy ma to znaczenie, co robią najpierw między szczotkowaniem zębów, czytaniem lub cokolwiek innego - więc dajesz im wybór, który daje im pewną kontrolę (co jest naprawdę tym, czego chcą), ale kontrolujesz importowanie rzeczy - na przykład fakt, że zęby się szczotkują, kąpią się itp.

Moja żona i ja rozmawialiśmy o takich rzeczach przez lata, gdy nasze dzieci dorastały i czujemy, że całkiem dobrze nam poszło. Teraz mają 10 i 13 lat i nawet nie musimy im już mówić, żeby poszli spać. Po prostu wiedzą, że muszą to zrobić. Ale mogą również wybrać wszystkie inne aspekty, takie jak to, co noszą (bielizna lub piżama itp.), Jakiego koca używają, niezależnie od tego, czy otwierają okna (jeśli pozwalają na to warunki pogodowe i klimatyzacja) itp.