TL; DR prawdopodobnie nie jest to konieczne, chyba że chcesz wizualnego, fizycznego dowodu utraty danych.
Możliwe, że naprawdę chcesz „upewnić się, że nie da się tego odczytać”.
Prawdopodobnie już słyszałeś, że usunięcie plików lub sformatowanie dysku nie wystarcza, aby zapobiec odzyskaniu danych. Być może słyszałeś nawet, że istnieją techniki umożliwiające odczyt zawartości całkowicie nadpisanego dysku.
Pierwsza z nich jest prawdą: usuwanie i formatowanie prawie zawsze jest jedynie „oznaczeniem dostępnej przestrzeni”, ale zawartość nie jest natychmiast tracona i może być „cofnięta” lub odzyskana prawie w całości, o ile nic innego nie zostało zapisane nad tą nagle „dostępną” przestrzenią.
Z drugiej strony odzyskiwanie nadpisanych danych, choć teoretycznie możliwe ze względu na fizyczne właściwości dysku twardego, wymaga znacznych środków, długiego czasu i kosztuje dużo pieniędzy. Jest również wysoce prawdopodobne, że nie zadziała (lub nawet będzie kosztować więcej) na nowoczesnych dyskach twardych, na których dane są ściślej upakowane, nadmiarowość jest niższa, a badanie mikroskopowe proporcjonalnie trudniejsze. Ponadto współczesny dysk twardy jest o kilka rzędów wielkości większy (pod względem wielkości danych) niż pierwsze modele, w których wykazano, że odzyskanie w mikroskopie tunelowym jest wykonalne, co sprawia, że odzyskiwanie danych jest poszukiwaniem znacznie bardziej ukrytej igły w znacznie większym stogu siana.
Byłoby to możliwe tylko w przypadku operacji na szczeblu rządowym (pomyśl o odblokowaniu iPhone'a w San Bernardino). Czy to naprawdę prawdopodobny scenariusz zagrożenia?
Bezpieczne usuwanie (profesjonalne narzędzia)
Jeśli tak nie jest, wystarczy zwykłe nadpisanie . Wystarczy pobrać płytę rozruchową DiskEraser lub SafeDelete, Darik's Boot And Nuke (DBAN) lub dowolne z kilku takich narzędzi. Podłączasz dysk CD do napędu, uruchamiasz go z komputera, odpowiadasz na kilka pytań (a nawet nie ma żadnych) i pozwalasz programowi na ładowanie się, zastępując około stu gigabajtów na godzinę lub więcej w zależności od dysku i procesora.
Plusy: chociaż dysk nie jest oczywiście „nowy”, prawdopodobnie nadal można go używać - nawet z możliwością wymiany . Każdy zastąpiony przestarzały komputer jest nadal w stanie roboczym. Zarówno komputer, jak i dysk twardy mogą być użyte do czegoś innego (jeśli dysk ma jeszcze rozsądną długość życia, można go np. Umieścić w zewnętrznej obudowie USB i wykorzystać do tworzenia kopii zapasowych). Istnieje kilka organizacji charytatywnych, które przyjmą darowiznę lub „kupią” urządzenie za symboliczną cenę, unikając kłopotów z elektronicznym usuwaniem odpadów (które nadal byłyby potrzebne, gdybyś piaskował, wiercił lub rozbijał talerze).
Wady: znacznie wolniejsze niż np. Wbijanie dużego żelaznego ostrza przez magnetyczne talerze danych. Ale jeśli masz kilka komputerów do pozbycia się, możesz pozwolić im odejść równolegle. Dwie minuty na uruchomienie, usuwanie dwóch godzin, a po trzech godzinach zapełniłeś dwanaście maszyn, co działa do kwadransa na maszynę; mniej więcej w tym samym czasie, aby fizycznie wyodrębnić każdy dysk twardy i poddać go wycofaniu z eksploatacji w Van Helsing.
Fizyczne zniszczenie talerzy magnetycznych
UWAGA : Powiedziano mi, że wycofanie Van Helsing NIE JEST NIEZAWODNE w stosunku do tych samych technik, które pozwalają odzyskać dane z nadpisanych nośników. Metody te nie wymagają nienaruszonej powierzchni , dlatego „ultra-bezpieczne usuwanie” nie tylko niszczy talerze magnetyczne, ale powoduje ich poparzenie.
Sytuacja wygląda następująco:
Overwriting Spiking Incineration
Average opposition ENOUGH ENOUGH ENOUGH
Three-Letter Agencies MAYBE NOT ENOUGH ENOUGH
Three-Letter Agencies
w/time and LOTS of money NOT ENOUGH NOT ENOUGH ENOUGH
Z drugiej strony, wzbogacony dysk twardy jest natychmiast rozpoznawany jako „wycofany z eksploatacji”, co zapewnia pewne dodatkowe bezpieczeństwo proceduralne; znacznie mniej prawdopodobne jest, że dysk twardy zostanie przypadkowo pozostawiony bezczynny.
Alternatywą dla „wycofania z eksploatacji Van Helsing” może być, ponieważ aby zdemontować wszystkie talerze, należy je osobno zdemontować w kuchence mikrofalowej . Powierzchnia przewodząca zostanie całkowicie rozmagnesowana (a prądy błądzące ją wypalą w kilku miejscach). Talerze pozostaną nienaruszone mechanicznie (z widocznymi śladami oparzeń), nie zostaną odsłonięte odłamki ani bity cięte, a dane na nich będą jeszcze trudniejsze do odzyskania niż w przypadku wywiercenia przez nie dziury (dym prawdopodobnie nie jest bezpieczny do wdychania).