Dlaczego ten gradient jest uważany za metaliczny chrom?

Dlaczego gradient „biały do ​​brązowego i biały do ​​niebieskiego” jest ogólnie uważany za błyszczący metal?

Jakie jest uzasadnienie / teoria? Dlaczego te kolory? (Jeśli ktoś mówi chrom, najpierw możesz pomyśleć o błyszczącym srebrnym i szarym - a nie brązowym i niebieskim!)

Gdzie po raz pierwszy użyto go do przedstawienia metalu?

(Bonus: czy można go z powodzeniem stosować bez skojarzenia metal / chrom?)

Obraz pokazuje, jak Photoshop uważa, że ​​gradient „chrom” jest zorientowany domyślnie.

Ten obraz może iść w obie strony, ale powiedziałbym, że zrozumienie kontekstu nazwy jest odwrócone.

Zasadniczo „chrom” w swoim klasycznym kontekście tak naprawdę nie ma koloru - jest lustrzanym wykończeniem części metalowych - i może odzwierciedlać tylko otoczenie, w którym się znajduje. Pomyśl o pustynnym horyzoncie na antycznym błotniku samochodowym, takim jak Chevy z '57 i jest twój „metaliczny chrom”.

Jedną z rzeczy, które zawsze uważałem za wadliwe w tym gradiencie, jest fakt, że biała część dwóch pod Gradientów polega na tym, że oba idą w tym samym kierunku, kiedy powinny się do siebie zbliżać. Biel jest reprezentacją zamglenia w powietrzu, które wzrasta w kierunku horyzontu. Domyślnie zamglenie rośnie w kierunku tła na niebie, ale na pierwszym planie w ziemi.

Chrome nie ma koloru, tak jak lustro nie ma koloru; to wszystko jest odbicie lustrzane. Kolory w tym gradiencie są zatem całkowicie dowolne.

To, co daje złudzenie odbicia lustrzanego w przeciwieństwie do rozproszonego (na przykład ze szczotkowanego chromu lub innej błyszczącej powierzchni), to twarda krawędź przejścia kolorów lub rozjaśnienia / cienie. Gdyby podświetlone krawędzie na poniższym obrazie były rozmyte, iluzja zmieniłaby się z wypolerowanej powierzchni w matową.

Chromowany gradient Photoshopa próbuje uzyskać twardą krawędź, niezbyt skutecznie imo, ale bez żadnych innych szczegółów naprawdę nie sprzedaje iluzji błyszczącego metalu. Tego rodzaju twarda krawędź nadaje się bardziej do wektorów niż rastrów, dlatego program Illustrator jest w rzeczywistości lepszym narzędziem (innym niż rzeczywiste narzędzia do renderowania 3D) do budowania „błyszczących” tekstur.