PgRouting - Jak przycinać linki po osiągnięciu maksymalnych kosztów?

Mam plik kształtu polilinii reprezentujący sieć dróg i drugi plik kształtu zawierający punkty. Chciałbym użyć PostGIS (prawdopodobnie PgRouting) do identyfikacji podsieci lub obszarów usług promieniujących z tych punktów.

Zasadniczo mam nadzieję zadać pytanie: „Zaczynając od punktu X, jak daleko mogę iść w danym kierunku, biorąc pod uwagę całkowity budżet podróży 1 km, zgodnie z siecią dróg?” Rezultatem byłby zestaw przyciętych polilin reprezentujących całkowity zakres możliwości podróży, przy budżecie na 1 km.

Dla porównania, ta analiza GRASS wydaje się być dokładnie tym, co chcę zrobić (poza tym, że chcę to zrobić w PostGIS): http://www.gdf-hannover.de/lit_html/grass60_v1.2_en/node57.html#sec: optalloc

Ten następny przykład wydaje się być prawie tym, co chcę zrobić, z tym wyjątkiem, że wydaje się odpowiadać na pytanie „do jakich węzłów mogę się udać, biorąc pod uwagę budżet podróży w odległości X?” http://underdark.wordpress.com/2011/02/12/drive-time-isochrones/

Druga nie jest do końca odpowiedzią, której szukam, ponieważ chcę polilinie przycięte na moją odległość podróży - nie obchodzi mnie, czy dotrę do węzła.

Jedną z moich myśli było: 1) uruchomienie procedury Driving_distance i 2) użycie procedury „points_as_polygon” z pgRouting (która wywołuje funkcję alphashape) w celu wygenerowania najmniejszego wielokąta (-ów) przy danych odległościach kosztów w oparciu o punkty rutyny Driving_distance zwroty. Następnie możesz wybrać wszystkie ulice w obrębie wielokątów, co dałoby ogólny pomysł na podróż.

Jeśli nie śledziłeś dyskusji na liście użytkowników pgRouting , ostatnio omawiali więcej opcji (wątki z maja i czerwca 2011 r.).

Ponieważ jest to tak naprawdę problem z grafem, potrzebna jest łączność / topologia + informacje o kosztach. W przypadku pg_routing jest to tabela wysyłana do algorytmów najkrótszej ścieżki. W tym artykule znajdują się informacje o tym, jak je zbudować (zakładam, że już je masz). Niestety nie mogę podać dokładnej funkcji w pg_routing, która to robi, ale napisanie jednej powinno być wykonalne. Mogę ci jednak powiedzieć, że jeśli ciągle powtarzasz najkrótszą ścieżkę, to ciągle robisz algorytm poniżej i niszczy wynik - w ogóle nieefektywny.

Twoje rozwiązanie staje się wtedy kroczące, dodając je do „listy kroczonej” i obliczając koszty, aż do wyczerpania budżetu (odległości). Jeśli budżet jest akceptowalny (tzn. Budżet nie został przekroczony), dodajesz również geometrię do „akceptowalnego worka geometrii listy”. Każdą krawędź trzeba przetworzyć tylko raz. W przypadku ostatniego ostrza (w przypadku przekroczenia budżetu) musisz uzyskać długość i interpolować dokładną odległość, którą chcesz pokonać , a następnie dodać wynik do „listy dopuszczalnych”. Twój wynik to połączenie tej torby z geometrią.

„Począwszy od punktu X, jak daleko mogę iść w danym kierunku, biorąc pod uwagę całkowity budżet podróży 1 km, zgodnie z siecią dróg?”

Ponieważ musisz wziąć pod uwagę tylko niewielki region (promień 1 km maksymalnie), prawdopodobnie możesz uciec od podziału łączy na wiele małych kawałków (w zależności od dokładności, którą chcesz osiągnąć) i utworzenia niezbędnych węzłów. Powstałe sieci „wysokiej rozdzielczości” powinny być nadal możliwe do zarządzania.