Czy istnieje znormalizowana lub „najczęściej używana” wartość manekina Z?

Podczas tworzenia i importowania danych 2D i 3D wielokrotnie spotkałem się z sytuacją, w której nie mam wartości Z dla zestawu współrzędnych, że wartość współrzędnej Z wydaje się poza zakresem (np. -99, -9999, -inf lub podobna ) lub że muszę utworzyć fikcyjną współrzędną Z.

Wiem, że odpowiedź na moje pytanie brzmi:

„Po prostu użyj wartości, która zdecydowanie nie mieści się w Twoim przypadku”.

Ale odłożyłem tę odpowiedź na bok. Zastanawiam się, czy społeczność GIS ma znormalizowaną lub najczęściej używaną wartość dla pozornej współrzędnej Z?

Wszystkie aktualne odpowiedzi dają dobre porady. Ogólną zasadą (od społeczności naukowców zajmujących się komputerami), która działa dobrze w przypadkach, w których nie można przechowywać prawdziwych wartości zerowych lub NaN, jest stosowanie najmniejszej (najbardziej negatywnej) wartości, którą pole (ważnie) będzie przechowywać.

Przykłady:

• Pole dziesiętne 7,2 może zawierać wartość tak małą jak -9999.99.

• Raster liczb całkowitych może przechowywać liczby tak małe jak -32768, ale często (z powodu awersji do binarnych i powinowactwa do podstawy 10) używana jest zamiast tego wartość -9999.

• Liczba zmiennoprzecinkowa może zawierać liczby rzędu -10 ^ (38). Jeśli nie możesz umieścić NaN w polu, znajdź najmniejszy pływak, który będzie pasował (co jest bólem) lub po prostu użyj czegoś takiego jak -10 ^ (38). W przypadku podwójnych, -10 ^ (303) działa dobrze, ale tak samo działa -10 ^ (38): jest wystarczająco duży i ujemny, aby służyć jako wyraźny znacznik wartości zerowej.

Ta reguła jest łatwa do zapamiętania, spójna, łatwa do zastosowania, łatwa do udokumentowania w prosty sposób (dla twoich metadanych) i rzadko prowadzi do niezamierzonych błędów (ponieważ najbardziej ujemna liczba jest zwykle tak różna od danych, że jej niewłaściwe użycie jako rzeczywista wartość, zamiast zerowego, psuje podsumowania statystyczne i inne obliczenia wystarczające, aby podnieść flagę, że występuje problem).

Jeśli dane znajdują się w bazie danych, najlepiej byłoby użyć wartości NULL :

przedstawienie „brakujących informacji i nieistotnych informacji”

Może to jednak powodować problemy z aplikacjami klienckimi i kodem, i nie wierzę, że w DBF jest obsługiwany NULL. Ta wartość powinna być inna dla różnych konwencji organizacyjnych. Bez względu na wybraną wartość fikcyjną, upewnij się, że jest zapisana w metadanych zestawu danych.

Jeśli żaden punkt zestawu danych nie ma wartości Z, nie rozumiem, dlaczego nie można użyć 0, chociaż w takim przypadku być może najlepiej jest całkowicie usunąć świadomość Z zestawu danych, aby uniknąć nieporozumień.

Większość rastrów, z którymi się zetknąłem, używa jako standardu -9999.0 dla danych zmiennoprzecinkowych, a GDAL użyje -dbl_inf podczas pisania kodu dla obrazu, który nie ma wartości nodata / dummy. 8-bitowy RGB zwykle używa 0 0 0 lub 255 255 255 lub ma kanał alfa lub maskowy.

Pokrycia w GML 3 (na które obecnie nie ma dużego wsparcia, ale zmieni się to po ratyfikacji specyfikacji WCS 2) ma kilka fałszywych wartości, które są reprezentowane jako tekst, taki jak „brak” i „wstrzymany”.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​wszelkie ustawienia domyślne są związane z domeną lub dostawcą. Jeśli jesteś producentem danych, a nie konsumentem, wybierz numer i trzymaj się go, a także upewnij się, że twoi konsumenci są tego świadomi.

Użyłbym NaN ponieważ operacje matematyczne będzie produkować inne Nans lub wyjątki rzut. W ten sposób możesz wykryć, że popsułeś się, ponieważ używasz fałszywej wartości