TRI, TPI lub chropowatość

Pracuję nad projekcją wyboru miejsca, w której nie będę w stanie wykonać żadnych obserwacji in situ. Kluczowym elementem procesu selekcji jest chropowatość podłoża.

Planuję używać GDALdem do tworzenia pochodnych map odporności. Przeczytałem zarówno Wilsona, i in. Artykuł z 2007 r . I dokumentacja GDALdem . Podczas gdy oba oferują wgląd w algorytmy wykorzystywane do generowania wskaźników, tylko artykuł Wilsona oferuje ocenę przydatności wskaźnika.

Istotne jest, ponieważ nie mogę wykonywać obserwacji in situ, aby wskaźnik wybrany ponad oszacować chropowatość powierzchni.

Z własnego doświadczenia, jaki indeks wykorzystałeś, dla jakiej aplikacji i dlaczego?

Naprawdę lubię korzystać z indeksu Rugosity z Lundblad i in. http://dusk.geo.orst.edu/esri04/p1208_cc.html http://proceedings.esri.com/library/userconf/proc04/docs/pap1208.pdf

(Wydaje mi się, że został opublikowany wyłącznie w formie papierowej, ale jest to jeden z najczęściej cytowanych plakatów w oceanografii).

Artykuł „Analiza wieloskalowa chropowatości powierzchni topograficznej w dolinie Midland w Szkocji” autorstwa Grohmann i in., 2011 opisuje różnice między sześcioma metodami obliczania chropowatości powierzchni z cyfrowej topografii 2D. Jego praca była pomocna, ponieważ zapewnia ilościowe porównanie każdej metody przy użyciu pojedynczego obszaru testowego przy różnych rozdzielczościach przestrzennych i rozmiarach okien. Na samym końcu swojej pracy stwierdza:

Standardowe odchylenie nachylenia pozostaje najskuteczniejszym pojedynczym miernikiem chropowatości powierzchni ze względu na prostotę obliczeń, wykrywanie drobnej skali / płaskorzeźby regionalnej i wydajność w różnych skalach.

Zaleca także stosowanie dyspersji wektorowej i standardowego odchylenia krzywizny profilu, w oparciu o ich zdolność do przedstawiania cech terenu. Popiera metodę wskaźnika powierzchni, ponieważ „nie rozróżnia ona form terenu w obszarach o niskiej płaskorzeźbie”. Metoda współczynnika powierzchni jest podobna do wskaźnika Rugosity z Lundblad i wsp., Ale może istnieć niewielka różnica w obliczeniach (nie spojrzałem na kod wskaźnika Rugosity vs. metoda współczynnika pola zastosowana w Grohmann i wsp.) .

Wybrałem dwie metody: odchylenie standardowe nachylenia i dyspersji wektorowej; standardowe odchylenie nachylenia dla uproszczenia / dokładności i rozproszenia wektora, ponieważ jest ono wrażliwe na lokalne zmiany wysokości, co jest odpowiednie dla moich obszarów badań.