Wykrywanie kolizji 2D

Załóżmy, że używam tej postaci.

_{(źródło: iconbug.com )}

Jak zaimplementowałbyś w tym celu wykrywanie kolizji? Korzystanie z obwiedni nie wydaje się dobrym przybliżeniem, ponieważ kształt ptaka nie jest zbliżony do kwadratu.

Zastanawiałem się nad tym, czy wewnątrz obiektu reprezentuje rodzaj struktury drzewa quad reprezentującego fragmenty obrazu. Każdy liść może być albo false(jeśli pokrywa białą / przezroczystą przestrzeń na zewnątrz ptaka) albo true(jeśli reprezentuje obszar ptaka, tj. Dziób, oko itp.). Następnie w jakiś sposób przetestuj jedyną przeszkodę na scenie pod kątem kolizji z ptakiem.

Ale moje problemy w moim podejściu to:

1. Nie wiem, jak zainicjować drzewo quadów.
2. Po zainicjowaniu drzewa quadów nie jestem pewien, jak przejść i użyć go, gdy przeszkoda znajdzie się we współrzędnych obrazu.

Jak zrobiłbyś wykrywanie kolizji z nie kwadratowymi postaciami?

LE: Innym podejściem, które widziałem, było użycie wielu obwiedni. Na przykład miałbym jedno lub kilka pudełek ograniczających na dziób, a następnie kilka na włosy lub ogon. Ale może być nudne. Jeśli w moim przypadku jest to prawidłowe podejście, jak wygenerowałbym te ramki graniczne? Wątpię, czy musiałbym mieć je na stałe zakodowane w moim programie.

LE2: Dbam o dość precyzyjne zderzenia. Nie mogę sobie wyobrazić, jak pojedynczy obwiednia lub okrąg może przynajmniej przyzwoicie przybliżać ten kształt, więc to podejście nie zadziała.

Zderzacz kół. Wystarczająco dobrze, powiedziałbym, chyba że robisz coś fantazyjnego z niektórymi częściami pod wpływem fizyki lub kolidującym wyglądem nienaturalnym, a nawet jeśli musisz podzielić to na kilka części, mam ci jedno do powiedzenia:

Nie komplikuj tego zbytnio.

Nie potrzebujesz do tego pełnej struktury drzewa quad. Wystarczy mieć kilka pól lub okręgów w prostej tablicy, a następnie przecinać je wszystkie. Nie może to być wystarczająco krytyczne pod względem wydajności i nie zyskasz tak wiele na korzystaniu z drzewa quadów.

Dwuetapowy proces sprawdzania

W pierwszym kroku zaznaczasz obwiednię , a jeśli nie ma tam kolizji, test się kończy. W przypadku kolizji przechodzisz do drugiego przejścia

W drugim przejściu , jeśli chcesz uzyskać większą precyzję i chcesz rozwiązanie z prawdziwym pikselem, możesz to zrobić, sprawdzanie z pikselem

Ponieważ obraz jest w formacie PNG (lub innym formacie zawierającym kanał alfa), byłoby to raczej łatwe

1. Oblicz obszar przecięcia między tym jednym obiektem w scenie a ptakiem, generując prosty prostokąt przecięcia na obu obrazach
2. W obrębie tego skrzyżowania sprawdź, czy każdy piksel ma wartość alfa> 0 OBIE OBRAZY
3. Jeśli istnieją takie piksele, masz kolizję. W przeciwnym razie nie

Jeśli spojrzysz na kanał alfa zdjęć, zobaczysz, że zawiera on już wszystkie informacje, których możesz potrzebować do idealnej kolizji pikseli

Idealne kolizje w pikselach są zwykle drogie, więc wstępne oszacowanie za pomocą ramki granicznej lub bardziej szczegółowej liczby kolizji (jak ta sugerowana przez Anko) może zaoszczędzić trochę cennego czasu

„Dokładniejsza” szczegółowa ramka ograniczająca kolizję Anko zasugerowała:

PS: Jeśli twój obraz ma aureolę, efekt lub inny kanał alfa inny niż 0, z którym nie chcesz się zderzyć, próg algorytmu można łatwo dostosować, aby to uwzględnić

Użyłbym koła dla ciała i jednego prostokąta dla dzioba, ale to tylko moja opinia. Nadmierna komplikacja geometrii kolizji może spowolnić działanie aplikacji, praktycznie podwajasz (lub więcej) liczbę znaków na ekranie.

Może przydałby Ci się jakiś zwariowany zderzak wielokątów / krawędzi.

Nie jestem pewien, jak to dokładnie będzie działać, ale:

dwa obiekty: obiekt 1: ptak (o1), obiekt 2: rzecz, która może trafić ptaka (o2)

1) Zdefiniuj obwiednię, która jest wielokątem, który ściśle przylega do pierwszego obiektu (o1).

2) Zdobądź krawędzie o1, o2, które mogą zderzyć się bez, i mogą zderzyć się bez przejścia przez o2 lub odwrotnie.

Z położeniem i rozmiarem kształtu (o2) można prawdopodobnie izolować krawędzie (o1), których nie można uderzyć, niezależnie od tego, czy są one „za” inną krawędzią (o1), która jest bliższa o2. Jeśli masz prostokątny trójkąt, którego przeciwprostokątna skierowana jest w górę i w prawo, i prostokąt zbliżający się do niego prosto (długim bokiem wzdłuż osi x), możesz powiedzieć, które krawędzie należy pominąć, ponieważ obie wartości początkowe i końcowe są albo powyżej lub poniżej prostokąta.

3) Sprawdź, czy jeden z punktów na krawędzi o2 jest taki sam jak punkt na którejkolwiek z krawędzi o1, który wybrałeś w kroku 2.

ta koncepcja prawdopodobnie działa najlepiej w przypadku zderzania się wielokątów (tj. rzeczy z wyraźnymi krawędziami), ale może można traktować okrąg jako jedną długą krawędź (np. jeśli o2 był okręgiem).