W jaki sposób UNO określa, jak często + 4, + 2 i inne specjalne karty występują w talii / grze?

W przypadku gier karcianych podobnych do UNO, jakie czynniki należy wziąć pod uwagę, gdy chcą ustalić rozsądną szybkość otrzymywania specjalnej karty (na przykład w przypadku UNO: + 4, + 2, koło kolorów, rewers, pominięcie)? Jakie czynniki należy wziąć pod uwagę, projektując podobną grę?

Rozumiem, że w to są zaangażowane prawdopodobieństwa itp. Byłbym wdzięczny, gdyby ktoś mógł zademonstrować matematykę / koncepcje.

tl; dr: Matematyka jest przydatna, ale nie może zastąpić testowania.

1. Karta ekonomiczna. Nie chcesz, aby gra trwała wiecznie, musisz więc upewnić się, że z czasem gracze stracą karty netto. Musisz więc upewnić się, że karty wybrane przez karty „weź X” nie przewyższają naturalnego wskaźnika utraty kart. Jest to jeden aspekt, w którym próba znalezienia rozwiązania opartego na matematyce ma sens. Możemy teraz przeanalizować dokładną matematykę dla UNO, ale może to być wystarczający materiał do zadania domowego na uniwersytecie i mało przydatny, chyba że chcesz stworzyć klon UNO.

2. Zrównoważyć szczęście kontra umiejętności. Im potężniejsze są karty specjalne i im łatwiej się nimi gra, tym bardziej gra oparta jest na szczęściu. Na przykład wiele osób grających w UNO ignoruje ważną zasadę dotyczącą karty +4. Możesz grać tylko wtedy, gdy nie możesz zagrać inną kartą. Prawidłowe przestrzeganie tej zasady sprawia, że ​​ta karta jest znacznie słabsza we wczesnej i środkowej fazie gry, przez co gra jest mniej oparta na szczęściu.

   Dzieci zwykle wolą więcej gier opartych na szczęściu, podczas gdy dorośli często wolą gry oparte na umiejętnościach. Zatem idealna równowaga w tym zakresie jest kwestią docelowej demografii.

3. Ale najważniejsze: testy, testy i więcej testów. Nawet najlepszy projektant gry nie jest w stanie zaprojektować fajnej gry bez jej grania. Zagraj w to w kółko z różnymi taliami i różnymi odmianami reguł, aby dowiedzieć się, co działa najlepiej w osiąganiu celów projektowych.

   • Nie graj tylko raz w jedną kombinację. Zagraj w to wiele razy, aby upewnić się, że Twoje wyniki nie wynikają tylko z szansy lub złej gry.
   • Nie zawsze graj, aby wygrać. Poproś graczy testujących o zmianę stylu gry w zależności od meczu. Wypróbuj strategie, których się nie spodziewasz, i zobacz, do czego to prowadzi. Nawet jeśli strategia w końcu przegra, wyniki mogą Cię zaskoczyć i zainspirować.
   • Nie zawsze testuj to z tymi samymi ludźmi. Staraj się od czasu do czasu przyciągać nowych graczy, aby uzyskać nową perspektywę i upewnij się, że Twoje zasady są nadal dostępne dla nowych graczy.

   Następnie przeanalizuj swoje gry testowe i wskaż fazy, które nie były zabawne. Zastanów się, jak możesz zmodyfikować grę, aby naprawić lub uniknąć tych faz. Wprowadź zmiany i wykonaj jeszcze więcej testów.

W przypadku UNO uważam, że to bardzo mało prawdopodobne, że istnieje jakikolwiek głębokie rozważenie podstawowych matematyki. Rozważ to zdjęcie talii kart UNO (pobrane ze strony Wikipedii na stronie UNO):

Zawiera 108 kart. To interesująca liczba. Dlaczego? Ponieważ jest to dwukrotność liczby kart w standardowej talii kart do gry - 54 (13 w każdym kolorze plus 2 jokery) - ponadto karty pojawiają się w 4 „kolorach” (kolory w końcowej grze). W związku z tym mocno podejrzewam, że UNO opracowano przy użyciu dwóch zestawów kart do gry, a w rzeczywistości stosunki różnych kart odzwierciedlają rozkłady, które można łatwo stworzyć z tych talii, zamiast głębokiego uwzględnienia zasad projektowania.