Weźmy następujące makro przykładowe, zdefiniowane w macro.el.
(defmacro some-macro (&rest body)
`(let ((some-variable 1))
,@body))
I przyjąć następującą funkcję zdefiniowaną w innym pliku , function.el.
(defun some-function ()
(some-macro (do-something)))
Kiedy function.elzostanie skompilowany bajtowo, zostanie some-variablepowiązany w powiązaniu leksykalnym lub dynamicznym?
Rozumiem, że zależy to od tego, czy plik używa -*- lexical-binding: t; -*-, więc moje pytanie dotyczy w szczególności następujących sytuacji:
- Jeśli
function.elużywa powiązania leksykalnego, alemacro.elnie używa . - Jeśli
macro.elużywa powiązania leksykalnego, alefunction.elnie używa .
Czy robi to różnicę, jeśli some-varzostał zadeklarowany jako globalny (z defvarsem) w środku function.el? Jeśli tak, jestem szczególnie zainteresowany przypadkiem, w którym tak się nie stało .
Myślę Jisang Yoo objęte tym dość szczegółowo w yoo2080.wordpress.com/2013/08/14/...
—
phils
Nie wiem na pewno, ale założę się, że rozwinięcie makra dziedziczy semantykę wiązania z miejsca rozwinięcia, a nie z definicji makra. Miałoby to sens, ponieważ rozszerzenie zostało faktycznie zastąpione w witrynie połączenia. Ale: dlaczego chcesz wiedzieć? Czy zamierzasz napisać kod, który faktycznie opiera się na tych szczegółach ?!
—
lunaryorn,
@lunaryorn makro nie opiera się całkowicie na tym, ale może powodować zaskakujące błędy dla użytkownika, jeśli nie przestrzega wiązania pliku, w którym jest używany.
—
Malabarba,
@Malabarba Napisz więc makro w sposób, który nie zależy od wiązania w buforze docelowym. Lub jeszcze lepiej, nie używaj makra w ogóle.
—
lunaryorn,
@lunaryorn Nie byłem całkiem jasny. Makro jest tylko formą let i działa tak, jak w reklamie. Chcę tylko upewnić się, że ten formularz pozwól śledzić zakres określony w pliku, w którym jest rozwinięty. To pytanie polega na ustaleniu, czy dzieje się to automatycznie, czy też muszę to zakodować w makrze.
—
Malabarba