Jakaś książka naukowa napisana w trybie org?

Zastanawiam się nad napisaniem książki z fizyki w trybie org. Chociaż istnieje wiele książek naukowych o otwartym kodzie źródłowym, napisanych w LaTeX-ie, aby dowiedzieć się o ich przebiegu pracy (i źródle), nie mogłem znaleźć żadnej książki naukowej napisanej w trybie org. Czy jest lepsze pisanie alternatywne niż w LaTeX dla książek o nauce?

Napisałem artykuł akademicki głównie w trybie org. Opublikowany artykuł znajduje się tutaj https://pubs.acs.org/doi/abs/10.1021/jacs.7b08572 .

A repo, którego użyłem, aby go udostępnić, znajduje się tutaj wraz z głównym źródłem trybu org: https://gitlab.com/salotz/Lotz2017sEHTPPUUnbinding/blob/master/paper/paper.org

Jak skomentowali inni, prawdopodobnie będziesz musiał wyeksportować do LaTeX-a, aby wprowadzić poprawki dla danego czasopisma. Ale narysowałem całą zawartość pracy w trybie org.

Myślę, że główną zaletą pisania w trybie org jest to, że możesz bardziej skupić się na generowaniu treści zamiast na typografii, co moim zdaniem ma miejsce w przypadku LaTeX. Implementacja zagnieżdżania / składania nagłówków w trybie organizacji jest naprawdę dobra i pozwala bardzo łatwo pracować na dużych dokumentach (wszystko większe niż może zmieścić się na ekranie).

To powiedziawszy, jeśli współpracujesz lub prosisz o edycję od innych, większość ludzi nie zna trybu org (lub używa emacsa) i od razu cię denerwuje, że nie używasz LaTeXa. Jeśli jesteś bardzo dobry w LaTeX-ie i nie rozprasza Cię wszystkie dodatkowe znaczniki, to nie wiem, czy tryb org jest dla ciebie odpowiedni. Lub jeśli twój dokument w dużym stopniu opiera się na zaawansowanym formatowaniu typograficznym

Oprócz trybu org użyłem wielu rozszerzeń emacsa, dzięki którym dodawanie cytatów było proste:

• ster-bibtex
• org-ref (szczególnie org-ref-extract-bibtex-*polecenia do generowania pliku bibtex)

Chociaż tryby LaTeX w emacach mają w zasadzie tę samą funkcjonalność.

Sugerowałbym również kilka konwencji i sztuczek, które pomogły po drodze, prawdopodobnie także w LaTeX.

Podczas pisania napisałem każde zdanie w jednym wierszu oddzielonym pustą linią, a akapity oddzielone dwoma liniami. To sprawia, że ​​twoja diffuwaga jest skupiona bez oznaczania całego dużego akapitu jako zmiany (ponieważ różnice w kodzie źródłowym są oparte na wierszach, a nie na zdaniach). Zwykle, gdy piszę prozę (lub kod ze wsparciem dla tej funkcji) kompulsywnie używam, M-qaby utrzymać wiersze w limicie wypełnienia kolumny (zwykle 80 znaków), jednak łamie to zdanie w konwencji wiersza i sprawia, że ​​różnice są prawie bezużyteczne. Aby rozwiązać ten problem, użyj visual-fill-column-mode(aby ustawić liczbę kolumn, w których ma być wyświetlany tekst) i visual-line-mode(aby zatrzymać podział wierszy w słowach) podczas edycji.

Również nie widzę pandoctu wspomnianych, ale zdecydowanie warto o tym wspomnieć. Ponieważ może być lepiej wyprowadzać pliki LaTeX lub PDF w innych sytuacjach niż wbudowane funkcje trybu org.

Książka „Modelowanie materiałów przy użyciu funkcji gęstości” Johna Kitchina została napisana w orgmode: http://kitchingroup.cheme.cmu.edu/dft-book/dft.html

To jest przykład książki napisanej w trybie Org, z obszernym samouczkiem: https://procomun.wordpress.com/2014/03/10/book-available-for-preorder/